Παρασκευή 22 Ιουνίου 2007

Ανατολή

Έπειτα κύλησε η ανατολή πάνω στη θάλασσα...
Αγκάλιασε με μιας το κύμα τ’ απαλό και ταξίδεψε…

29 σχόλια:

BeBe είπε...

Το καλύτερο ταξίδι είναι αυτό. Και να το βλέπεις και να το ζεις.
Καλημέρα γλυκέ μου ήχε :)

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

ομορφο...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Να το βλέπεις με το κεφάλι γερμένο σε έναν ώμο, φυλακισμένος σε μιαν αγκαλιά.

Γλαρένιες αγκαλιές

σα είπε...

Πανέμορφη φωτογραφία - ξυπνά υπέροχα συναισθήματα μέσα σου! Να περνάς καλά!

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Πράγματι bebe μου πράγματι!

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Φυλαγμένο για πάντα στην ψυχή μας Βασιλική μου.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Εκεί είναι η ουσία Γλαρένια μου

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Μαγική η φωτογραφία Σα
Μα πιο πολύ τούτα τα τοπία τα κρύβουμε όλοι εντός μας.

eρωτακι είπε...

Να κυλάς...
Ν'αγκαλιάζεις...
Να ταξιδεύεις...

Πάντα...

Μαρινα ..... είπε...

Υπεροχο, ΥΠΕΡΟΧΟ, ιστολογιο...το ομορφοτερο που εχω επισκεφτει,κι ασχολουμε με τα blog(s) απο το 2005( αργησα πολυ να παρω την αποφαση να φτιαξω δικό μου)...Να είσαι πάντα πάντα καλά...

hliaxtida είπε...

...κι όταν κουράστηκε να ταξιδεύει
έγυρε στη ράχη ενος βαθυπράσινου νησιού και έβαψε τη θάλασσα και το κύμα με το χρώμα του πάθους...
Τα μάτια εκλεισε, και έκλεισε τις αναμνήσεις μες την ψυχή ενός κοχυλιού...κι ονειρεύτηκε...

elenitheof είπε...

"Όταν ο ήλιος αγκαλιάζει τη θάλασσα κι αυτή κοκκινίζει... αυτό είναι έρωτας."
Αυτό το έχω γράψει σ' ένα ποίημα μου.
Υπέροχα χρώματα!
Ιωάννη, καλησπέρα.

Ανώνυμος είπε...

...κι έτσι το άλικο όνειρό της έγινε πραγματικότητα...
κι οι άνθρωποι που την έβλεπαν αγκαλιά με το κύμα αναρωτιούνταν από ποιο ζωγράφο έκλεψε και σήμερα η θάλασσα τα χρώματα...
...τι ανόητοι που είναι, αντί να ξυπνούν κι αυτοί το ξημέρωμα και να παίρνουν στα μάτια τους τα χρώματά της, κατηγορούν την καημένη τη θάλασσα που τα έχει... λες και φταίει αυτή...
....

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κυλώ eρωτα και ταξιδεύω..

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Σ’ ευχαριστώ πολύ Μαρίνα.
Καλώς ήρθες.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Αν και μοναχικό, μελαγχολικό Ηλιαχτίδα μου, είναι υπέροχο.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Αδύνατο να μην αλλάξει χρώμα η θάλασσα Ελένη μου.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Σεμέλη
Έγυρε στο πλάι, κοίταξε βαθιά στην ψυχή της, μίλησε με χρώματα.
Να ‘χεις λιγάκι απο εμένα να αισθάνεσαι είπε η ανατολή.
Εκείνη απέμεινε στο κρεβάτι γερτή, μόνο που τώρα χαμογελούσε...

Ανώνυμος είπε...

Αυτός ο Ήχος, από την ανατολή και τη θάλασσα πολύ μου αρέσει!! Να είσαι καλά πάντα!

Ανώνυμος είπε...

...χαμογελούσε... τα χρώματα ήταν μαλακότερα για την ψυχή της από τα άγρια κύματα που χτυπούσαν γύρω της...
χαμογελούσε ..κι ας φοβόταν...
χαμογελούσε γιατί τα ίδια αγαπημένα χρώματα είχαν γίνει δύση τώρα.. έβλεπε έξω, στα χρώματα του ουρανού, τα αγαπημένα χρώματα.... δεν την πείραζε που ήταν στη δύση...αρκεί που ήταν αυτά που είχε αγαπήσει, έχοντας ταξιδέψει μαζί τους... μιαν ολόκληρη μέρα... μια αιωνιότητα...

patsiouri είπε...

Τί συναισθήματα μποέί να προκαλέσει σε τόσους ανθρώπους, η ίδια εικόνα??? Δέν είναι φοβερό?

Δημήτρης είπε...

Ανατολή, ε;
Σκέφτομαι πως χωρίς τη διάσταση του χρόνου, δεν θα μπορούσες να καταλάβεις αν μια τέτοια εικόνα πρόκειται για ανατολή ή δύση.

Unknown είπε...

endiaferon to sxolio tou Dimitri.... ego tha elega oti eksartatai apo thn diathesi tou kathenos pos thelei na to dei...san kati pou ksekinaei h' kati pou teleionei edo afou ekane ton kuklo tou....

Ανώνυμος είπε...

να μπώ σε τούτη την αγγαλιά και ας χαθώ.
Καλημέρα.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Βίκυ μου θα ανταποδώσω από καρδιάς την ευχή σου.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Σεμέλη ολοκληρώνεις όμορφα τα παραμύθια.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Η ανάγκη της ψυχής μας patsiouri είναι που γεννά μέσα μας τα ταξίδια και η διάθεση, που δίδουν στις εικόνες μια ομορφιά αλλιώτικη.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Δημήτρη καλώς ήρθες.

Θα συμφωνήσω με την Zoaki, γιατί όπως είπα και παραπάνω είναι η ανάγκη της ψυχής μας και διάθεση που επηρεάζουν.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Mist
σου το εύχομαι από καρδιάς κι ακόμα περισσότερο να είναι για πάντα.