Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007

Βάλε κι εσύ μια φωτιά. Μπορείς!

Μετά από ευγενική πρόσκληση του melomenos για φιλικούς εμπρησμούς αποφάσισα τα παρακάτω.

Λέω να βάλω φωτιά φέτος στις αισθήσεις.
Φημισμένος άλλωστε στην πιάτσα Γνωστός – Άγνωστος βγήκα στην αγορά και βρήκα βαλίτσα στα μέτρα και στα γούστα μου.
Τοποθέτησα εντός τις γυάλινες φιάλες με το γνωστό περιεχόμενο, θα στήσω απέναντι τις αισθήσεις «πάρε αυτή, πάρε και τούτη, πάρε από εδώ πάρε κι από εκεί»

Είναι μέρες τώρα, που με συναντούν στον δρόμο και μου λένε «Καλημέρα», «Καλή σας ημέρα» απαντώ ευγενέστατα κι ακολουθεί η κλασσική πια ερώτηση «Πως τα περνάς;», «Ζωή και κότα» λέω και τους τρώει η απορία «Δηλαδή;», η επόμενη ερώτηση.
«Έρχεται η Ζωή και τρώμε την κότα» και μένουν κόκαλο από την απάντηση.

Ποια είναι η Ζωή;
Μάλλον η ζωή που ζω, γιατί έχω τόσο να δω, όσο να γνωρίσω κάποια Ζωή πάνω από επτά χρόνια.

Θα ήθελα πολύ να έβαζα φωτιά σε όλους εκείνους που κατάργησαν σιωπηλά τις παιδικές ραδιοφωνικές εκπομπές.
Τα κουκλοθέατρα.
Τις μαριονέτες.
Που κατάργησαν όλα εκείνα που μεγάλωναν τα παιδιά εν ειρήνη.
Που μας έκαψαν απο χρόνια την μέσα μας παιδικότητα και μαζί πολλές απο τις παιδικές μνήμες...

28 σχόλια:

melomenos είπε...

φυτιλάκια αλλά τις φωτιές τους τις βάζουν μια χαρά!
ευχαριστώ για την αποδοχή της πρόσκλησης
για την φωτιά σ'αυτούς που κόψανε τις παιδικές εκπομπές θα με βρείς απόλυτα σύμφωνο και έχουν φορτώσει τα παιδιά μας με ξενόφερτες τερατωειδής εκπομπές
καλό σου βράδυ

xiozil: είπε...

Θα μου επιτρέψεις να σχολιάσω μόνο το "ζωή και κότα":

• Κάνεις την κότα κι έτσι περνάει η ζωή.
• Περνάς απ’ τη ζωή και τρως την κότα που έχει μαγειρέψει.
• Περιμένεις την ζωή για να φάτε την κότα. Εν τω μεταξύ η κότα έχει καταψυχθεί γιατί η ζωή αργεί.
• Περιμένεις τη ζωή, φτάνει στην ώρα της, και της ζητάς να μαγειρέψει την κότα. Την φτιάχνει: α) στο φούρνο με πατάτες β) κοκκινιστή στην κατσαρόλα γ) πανέ στο τηγάνι δ) βραστή αφού αφαιρέσει όλα τα λίπη και τη σερβίρει με λίγο λεμόνι
• Περιμένεις τη ζωή, στρώνεις το τραπέζι, η κότα ψήνεται στο φούρνο, έχεις ξεχάσει τα κεριά, τρέχεις μέχρι το διπλανό ψιλικατζίδικο, γυρνάς και το σπίτι έχει πάρει φωτιά γιατί άρπαξε η κότα στο φούρνο.

ΥΓ.Το τραγουδάκι που ακούγεται είναι υπέροχο!

Ανώνυμος είπε...

τέλειο το τραγούδι

Αγγελική Στ. είπε...

Μ'αρέσουν οι φωτιές που βάζεις.. έτσι ρέει η ζωούλα μας.. ζωή και κότα, κότα και ζωή (εγώ Ζωή δεν γνώρισα ποτέ μου). Μοναδικό τραγουδάκι..

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Αγνωστε μα τόσο γνωστέ,

Εσύ είναι να μην πιάσεις μολύβι (πληκτρολόγιο) στα χέρια σου. Το 'χουμε ξαναπεί "ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ"!
Μαζί το μάρμαρο για το σημερινό σου "γλυπτό", λάξεψες, "έξυσες" και πληγές με τις παιδικές ραδιοφωνικές εκπομπές.
Τα αποβλακώσανε τα παιδιά μας, τα ωθούν στην παραβατικότητα, στη βιαιοπραγία.
Να, οι σημερινοί εμπρηστές, αφιονισμένα δημιουργήματα των παιδικών εκπομπών με τα τερατοειδή που τους πλασάρουν είναι.

Σκουτελοβαρίσκω σε (exirio.blogspot.com/2007/06/blog-post.html)

Γλαρένιες αγκαλιές

MARIA ANDREADELLI είπε...

Μια ενθαρρυντική και σύμφωνη καλησπέρα αφήνω…

Fatale είπε...

ήχε μου ...
Ευγενία Φακίνου ...
''τενεκεδούπολη''...έγραψες πάλι ...))
τενεκεδούπολη είσαι ωραία πολύ...
αυτό δεν είναι το τραγούδι?

φιλιά ήχε εμπρηστή..σωστά την έβαλες την φωτιά.

3 parties a day είπε...

Είναι αλήθεια πως καταργήθηκαν όλ' αυτά;
Ζω σε άλλη χώρα όπως ίσως θα ξέρεις, κι εδώ υπάρχουν ακόμη.
Κρίμα... Κυρίως γιατί γίνεται χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι...

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Έλεγα από πάντα Melomene πως όλα είναι θέμα παιδείας.
Όταν δε μεγαλώσεις με εικόνες ειρήνης στα μάτια τότε δεν μπορείς να είσαι φιλικός όχι μόνο με τους άλλους μα μήτε και με εσένα.
Σ’ ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Xiozil μου
σύμφωνα με τα ποσοστά υπάρχει πιθανότητα να φάμε παρέα με την Ζωή μόνο ένα 20%.
Όσο ζούμε ελπίζουμε. Αχ!!!!

: -)))))

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Keimgreek
Λατρεμένο από χρόνια.
Ένας ήχος που έμαθα να ακούω παιδί κι έμαθα κάθε του λέξη.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Sunshine μου
πρέπει μονάχα να προσέξουμε το γαρνίρισμα και την πέτσα…
; -))

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Γλαρένια μου
Τι είναι αυτά που με λές και κοκκινίζω τώρα!
Η άποψη μου για όλα τα σημερινά παιγνίδια είναι η παρακάτω.
Όλα τα παιγνίδια ηλεκτρονικής μορφής που κυκλοφορούν στην αγορά έχουν σενάριο βίας, τις περισσότερες φορές πολέμου.
Ένα παιδί που εξαντλεί την αποδοτικότητα και την αστείρευτη φαντασία του επινοώντας νέου τρόπους και στρατηγικές για το πώς θα χτυπήσει θα βασανίσει και κατόπιν θα σκοτώσει τον εχθρό, έχει ποτίσει μέσα την βία με τρόπο τέτοιο που μπορεί να αποδεχθεί την όποια μορφή βίας σαν φυσιολογική.
Τούτος ο πλανήτης μαστίζεται από πολέμους, ο Αμερικανικός στρατός που κατά κύριο λόγο δημιουργεί και μετέχει τους πολέμους αυτούς επιτρέπει την χρήση τέτοιων παιγνιδιών στους στρατιώτες του, 19 έως 25 ετών οι περισσότεροι, κατά τις ώρες ανάπαυλας μ’ αποτέλεσμα να μη βγαίνουν ποτέ από το κλίμα της μάχης.
Τα παιδιά αυτά μέσα από την πολυετή τους εκπαίδευση στου εξομοιωτές μάχης, γιατί αυτό είναι, έχουν την ικανότητα να σηκώσουν το όπλο και να εκτελέσουν εξ επαφής ένα παιδί, μια γυναίκα, έναν ανήμπορο γέρο.
Έχουν την ικανότητα να εξευτελίσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Να ήμαστε όλοι σίγουροι πως τούτο το φαινόμενο είναι από χρόνια στην Ελλάδα μας και εκκολάπτεται ώσπου κάποια ημέρα θα καταλάβουμε ότι η ημέρα της επιστροφής έχει, ήδη και σήμερα, περάσει προ πολλού.

Συγχώρεσε με Γλαρένια μου αν ακούγομαι κάπως.
Συγχωρέστε με κι εσείς φίλοι μου.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Poetic sin
Δε θυμούμαι αν σ’ έχω καλωσορίσει μα τελευταία δε θυμούμαι και πολλά.
Πάρε κι εσύ μια δάδα και πάμε.
Όσο περισσότεροι τόσο καλύτερα.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Fatale μου
είναι το ομότιτλο τραγούδι.
Τρομερή δουλειά που θα επιθυμούσα και πάλι να δώ.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Δυστυχώς 3 parties.
Κάποιες εκπομπούλες εμπορικού περισσότερο χαρακτήρα έμειναν στη ιδιωτική τηλεόραση, τα Στρουμφάκια και μία στην κρατική.
Στο ραδιόφωνο έχω χρόνια να ακούσω.
Ίσως κάτι να υπάρχει.
Πνιγόμαστε τόσο πολύ με προβλήματα που μας προσφέρουν για να μη μπορούμε να σκεφτούμε κι εμείς τα δεχόμαστε σε τέτοιο βαθμό που γίνονται πράγματα δίχως να τα καταλάβουμε, όπως το είπες κι εσύ.
Όταν βγαίνει κάποιος και μας το πετάει κατάμουτρα τον λέμε και γραφικό.

patsiouri είπε...

Σκουτελοβαρίσκω σε κι εγώ!
Και κοίτα τί θυμήθηκα!
Φωτιά σε κείνους που έκαιγαν τα βιβλία του Καζατζάκη στις πλατείες, θυμάστε ποιούς έ???
Δέν τους θέλουμε!

Ανώνυμος είπε...

Α, μ' αρέσει η κυκλοφορία στο χρόνο... Με τέτοιες φωτιές εξάλλου, είναι το δροσερότερο μέρος να σταθείς, να μείνεις... τώρα για την κότα δεν ξέρω πολλά, μόνο αυτές, που κάνανε τα αυγά θυμάμαι, αλλά για τη ζωή... αυτή είναι μυστήριο, σαν το παιγνίδι και απόλαυση, όπως όταν βλέπαμε Ντενεκεδούπολη...
(Εκείνη η φατσούλα πάνω δεξιά μεγάλωσε με τη Ντενεκεδούπολη;)

vel... είπε...

Ευτυχώς περιοδεύουν τα καλοκαίρια θίασοι του Καραγκιόζη. Τις μαριονέτες πεθύμησα, όμως.

Χαιρετισμοί!

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Patsiouraki μου
είναι πράγματι ο μεγαλύτερος φασισμός να προσπαθείς να καταστρέψεις κάτι που δεν μπορείς να καταλάβεις.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Βίκυ μου
την θυμάται την Ντενεκεδούπολη όπως θυμάται και τα επόμενα
Του κουτιού τα παραμύθια, την Ιόλη, τον κήπο με τ’ αγάλματα, το καπλάνι της βιτρίνας, την φρουτοπία, του παλιούς γιαπωνέζικους μύθους.

Μ’ αυτά μεγάλωσε.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Vel μου
δεν πιστεύω οτι τελείωσαν οι διακοπές σου.
Κάποιος άλλος προορισμός σε περιμένει.
Πραγματικά τον Καραγκιόζη μου τον ξέχασα.
Σ’ ευχαριστώ πολύ.

MARIA ANDREADELLI είπε...

Δεν παρεξηγώ…κι ας με καλωσορίζεις για…τρίτη φορά!
Χάρηκα για την επίσκεψη!
Καλό βράδυ!

elenitheof είπε...

Ιωάννη, συμφωνώ μαζί σου. Σα δασκάλα δημοτικού εδώ και 10 χρόνια που δουλεύω στα σχολεία βλέπω στα παιδιά τις αρνητικές επιδράσεις της τηλεόρασης γενικά. Ρωτώντας τα παιδιά μαθαίνω τι βλέπουν στην τηλεόραση. Δε συμφωνώ με αυτά που βλέπουν και τους το λέω. Επηρεάζονται από αρνητικά πρότυπα. Δυστυχώς δεν υπάρχει έλεγχος από όλους τους γονείς. Οι γονείς ευθύνονται που αφήνουν τα παιδιά τους ανεξέλεγκτα να βλέπουν ό,τι θέλουν αυτά.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είτε δε νοιάζονται για τη ζημιά που θα προκαλέσουν στις αθώες παιδικές ψυχές με τις ακατάλληλες παιδικές εκπομπές ή το κάνουν σκόπιμα.

..αγγελόσκονη.. είπε...

θα απαντήσω με ένα περιστατικό!!μετά από πολύ καιρό κατάφερα να γράψω σε dvd την φρουτοπία,μέσα στην τρελή χαρά πάω σε ένα γνωστό μου παιδάκι να την δούμε παρέα για να ενθουσιαστεί κι αυτό όσο κι εγώ όταν την έβλεπα...ξέρεις τί μου είπε μέσα στα πρώτα 3 λεπτά;"τι βλακεία είναι αυτή,δεν βλέπεις οτί είναι όλα ψεύτικα;αν πάρει ο μανάβης ένα όπλο και τα καθάρίσει όλα τα φρούτα θα δούμε μετά αν θα γυρίσουν οι άνθρωποι ή όχι!!άλλαξε την χαζομάρα..."τί να λέμε τώρα...φιλάκια!!εξαίρετο ποστ ακόμα μια φορά :)

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Καλό ξημέρωμα να έχεις Poetic sin.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ελένη μου
έχω την πεποίθηση ότι όλα γίνονται βάση κάποιου σχεδίου.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Αγγελόσκονή μου
άλλες οι εικόνες της δικής μας ψυχής.
Μου έμαθαν να ζω τούτες οι χαζομάρες.
Σ’ ευχαριστώ και πάλι.