Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Θα χτίσουμε άλλα σπίτια

απ’ τις ρωγμές των τοίχων δραπετεύουν τα χρόνια

θα χτίσουμε άλλα σπίτια
θα φυλάξουμε μέσα στην ψυχή μας


στους πέτρινους διαδρόμους του κήπου
καθώς βαδίζω τέτοιες μέρες
θυμούμαι τα σχέδια
για τούτο το σπίτι
κι ένα ταξίδι

29 σχόλια:

ταξιδι εγινες...αγριμι είπε...

μες στο σκοταδι του (λαγουμι βλεπεις) απ΄τις σχισμες στο "χωμα" του
εικονες απο παλια γνωριμα ταξιδια ξεπηδουν.
εικονες απ το πριν το τωρα
το μετα(;).

σχέδια ελπίδας;
ποιός ξέρει;

καλο σου ξημερωμα Ηχε Βυζαντινε.

η μουσικη σου να βγω στο δασος και να χαθω με οδηγει....

mad2luv είπε...

θα χτισουμε αλλα σπιτια...αλλες σχεσεις...αλλους χαρακτηρες...ολα αναλωσιμα ειναι στη ζωη...απλα πρεπει να μαθουμε τα επομενα να ειναι πιο γερα χτισμενα...καλημερα...

hliaxtida είπε...

Δεν φυλάσσεται η ψυχή Γιάννη μου..
Οτι και να χτισεις γι αυτήν.. θα δραπετεύσει..
Καλημερα...

candy's τετραδιάκι είπε...

Kαλημερα Ηχε...

:)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ω, ναι!
Θα τα χτίσουμε... και θα κρατήσουμε τις τρυφερές μνήμες καλά φυλαγμένες στους ...μαιάνδρους της ψυχής μας...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ο δείμος του πολίτη είπε...

Θα τα χτίσουν και θα ζήσουν παρά τη μαυρίλα που τους κυκλώνει.

drunk tank είπε...

"απ'τις ρωγμές των τοίχων δραπετεύουν τα χρόνια"
έχεις δίκιο. απλώς εμείς καταφέραμε και κλείσαμε τα χρόνια μας πίσω από τοίχους. μα οι ψυχές ελεύθερες, δεν φυλακίζονται. κι αν περάσουμε την ζωή μας σε ένα σπίτι, η ψυχή όλο τον κόσμο θα 'χει γυρίσει.

χάρηκα που βρέθηκα εδώ. μόλις βρω περισσότερο χρόνο θα ξαναπεράσω.
αντίο για την ώρα

Ανώνυμος είπε...

Καλώς σε βρίσκω πάλι ήχε....
περιδιαβαίνεις....
- ψυχή - πέτρα - ταξίδι -
κάπου στις ρωγμές νοιώθω να δραπετεύω.

Μαρινα ..... είπε...

"γκρεμισμενα σπιτια μέσα στο σκοταδι"...

ΗΧΕ μου...

και το πρωι...
πάλι χτιζουμε....

αχ ΗΧΕ ΠΛΑΓΙΕ ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΕ....

φιλι σου στελνω....αιμα καρδιας

Ανώνυμος είπε...

Είτε σε σπίτι, είτε αλλού να βρίσκει μόνο η ψυχή καταφυγή...

iLiAs είπε...

Η ψυχή θα βρει καταφύγιο.
Η χαρά θα ξεπροβάλλει από το παράθυρο!

Καλό απόγευμα Ήχε.

..αγγελόσκονη.. είπε...

και να τα κάνουμε πολύχρωμμα...ενάντια στην μαυρίλα που μας έχει πλακώσει!!

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Και το μετά αγρίμι μου,
και σχέδια ελπίδας
για να μπορείς να χάνεσαι κι έπειτα πάλι να επιστρέφεις.
Καλό ξημέρωμα να έχεις.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Mad2luv μου
έτσι πρέπει
κι αν πάλι δεν τα καταφέρουμε
τα επόμενα…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κουρνιάζει, Μαρία μου,
ξεκουράζεται για να μπορεί πάλι να αλητέψει…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Γλαρένια μου
το κούρνιασμα που έγραψα στην Μαρία
γίνεται πιο τρυφερό έτσι.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Δείμε
πάντα ψηλά θα κοιτάμε.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Drunk tank να περάσεις και πάλι.
Καλώς ήρθες.
Φυλάσσονται, δε φυλακίζονται, ταξιδεύουν.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Mist μου δεν έφυγες;
Να δραπετεύεις τότε…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Μαρίνα μου αισιόδοξη σ’ ακούω και χαμογελάω, μου αρέσει.
Αυτή είσαι…
Να χαμογελάς σε πείσμα όλων.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Βίκυ μου
Παντού, μα κάπου κουρνιάζεις τις μνήμες τις κι επιστρέφει…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ηλία
εκείνος ο ουρανός που έγραψα πριν
δείχνει πάντα έναν νέο δρόμο.
Καλό ξημέρωμα να έχεις.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Αγγελόσκονή μου
εκείνες οι μνήμες είναι
που παίρνουν τα πινέλα και βάφουν
και βάφουν
και βάφουν…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Candy μου
να έχεις ένα υπέροχο βράδυ.

Αλεξάνδρα είπε...

Ολα στη καρδιά και στην μνήμη μας είναι και δεν κινδυνεύουν.
Κανείς από εκεί δεν μπορεί να τα πάρει...

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Δεν κινδυνεύουν Adiple μου ξεκούραση αναζητούν που και που για να προχωρήσουν και πάλι.
Καλώς ήρθες.

vel... είπε...

Θα έλεγα πως αν δε δραπέτευαν τα χρόνια, δε θα 'χαμε ρωγμές... Καλημέρα, Ήχε

Niemandsrose είπε...

Μια το μήλο, μια το φίδι, Εύα έγινα χωρίς να θέλω.

dyosmaraki είπε...

Λες "θα φυλάξουμε μέσα στην ψυχή μας" και τα λόγια σου μου θύμησαν έναν γέροντα που έλεγε κάποτε πως
"τα σημερινά σπίτια δεν έχουν ψυχή,είναι απολιθωμένα. Κάποτε κάθε άνθρωπος έχτιζε μοναχός το σπιτικό του,ο ιδρώτας του αναμειγνυόταν με την λάσπη που χτιζόταν το σπίτι, η ψυχή του πότιζε τις ρωγμές των τοίχων και εγκλωβιζόταν εκεί μέσα. Στις μέρες μας το σπίτι το χτίζουν ο μηχανικός,ο αρχιτέκτονας και οι άνθρωποι κατοικούν σε ενός ξένου το σπίτι, δεν είναι το ίδιο".....