Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2007

Τριαντάφυλλο εσύ...

Τριαντάφυλλο εσύ
κι εγώ διχασμός

σ’ έναν αγώνα από πριν χαμένο
δίχως ηρώων τύμβους
κι εμβατήρια.

Τούτο θα φταίει τελικά
τ’ ότι κινήσαμε για πόλεμο
με δίχως εμβατήρια…

32 σχόλια:

Μαρινα ..... είπε...

τουτο θα φταιει τελικα....

τ΄οτι κινησαμε για πολεμο χωρις ελπιδα...

τριανταφυλλο εσυ...
λυγμος εκεινη....

τριανταφυλλο εσυ....
κι αγκαθι τρυφερο τ΄ακροδαχτυλο τρυπα καθως να σ΄αγκαλιασει κανει...

μια σταγονα αιμα στα χειλη σου ακουμπα
ετσι...σαν φιλι
ετσι...για φιλι

καλη σου νυχτα Ηχε μου.....

Ανώνυμος είπε...

Αυτό φταίει τελικά... Κινήσαμε για πόλεμο χωρίς να κρατάμε ένα τριαντάφυλλο στο χέρι....
Χωρίς να έχεις πρόθεση να το δώσεις κάπου...
Παρά μόνο περιμένεις πότε θα στο δώσει η άλλη, για να πάρεις ενέργεια και να κινηθείς...
Δεν είναι έτσι ο έρωτας όμως... Είναι αμφίδρομο παιχνίδι...

Αλλιώς θα χάσεις τα πάντα... όσο κι αν τα ονειρευόσουν... Μπορείς να τα χάσεις ακριβώς γιατι τα άφησες να σου φύγουν... Τόσο απλά...
Έτσι είναι η ζωή... Μη πεις ποτέ ότι δεν έφταιξες. Είναι μεγάλο ψέμα...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

"΄Οποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει
στρατιώτη μου τον πόλεμο τον χάνει.."

΄Ηχε μου, τα εμβατήρια να 'χουμε έτοιμα για την επόμενη φορά

Γλαρένιες αγκαλιές

Ιωαννα είπε...

Καιρος να ξαποστασεις ....


Κι η μουσικη που διαλεξες ....αγκαλια καρδιας ειναι ....



Ιωαννα

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ είπε...

Σου αφήνω έναν στίχο του Τάσου Λειβαδίτη
"Κάποτε θα κλάψω τόσο πολύ που θα εξευμενίσω όλα τα ρόδα."

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ είπε...

Μου άρεσε ο στίχος σου : Τέλη Σεπτέμβρη κι έγειρε πάνω σου ένα ανθισμένο κλωνάρι

iLiAs είπε...

τριαντάφυλλο εκείνη, μα να προσέχουμε τ' αγκάθια του έρωτα.
..ωραία photo.

Καλημέρα Ήχε.

fish eye είπε...

αγωνας απο πριν χαμενος ναι..αλλα η διαδρομη;;
τριανταφυλλενιοι να ειναι οι δρομοι σου..αγορι!!

Ανώνυμος είπε...

Στον πόλεμο της καρδιάς με εμβατήρια; Ποτέ!
Πάρε ανάσες, βγάλε τ' αγκάθια από το τριαντάφυλλο και πάλι απ' την αρχή!

Καλημέρα

eρωτακι είπε...

Πειράζει να μη σχολιάσω και να κρατήσω τα λόγια σου μόνο, Γιάννη μου;

Καλημέρα..

Hliaxtida είπε...

Mηπως αυτο που φταιει ειναι πως κινησες για πολεμο χωρίς οπλα?
ξερω ποσο τα μισεις...
Η πολεμος λοιπον με όπλα... ή βόλτα με πανεμορφα τριαντάφυλλα σαν το παραπάνω..
Φιλιά και καλημερα

Thalassini είπε...

Τα άνθη δεν ανοίγουν πάντα τον δρόμο....
τον γλυκαίνουν μόνο όταν ο άλλος μπορεί να ακούσει το κάλεσμα της καρδιάς και του νου.

Καλό σου μήνα
χρωματιστό και μυρωδάτο!

Hδονικά Μοναχική είπε...

Tριανταφυλλο εγω..

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Μαρίνα μου
και τ’ ακροδάχτυλα που αγγίζουν, τι παθαίνουν τ’ ακροδάχτυλα που αγγίζουν;

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Φοίβη μου
πάντα μ’ ένα τριαντάφυλλο έντυνα τα ταξίδια ή έστω τις εξόδους μου.
Προσφορά πάντα το τριαντάφυλλο σε κάποια που το βλέμμα μου θα κέρδιζε που την αίσθηση μου να ταξιδέψω θα συγκινούσε.
Δεν προσέμενα ποτέ ένα τριαντάφυλλο να μου δώσουν, πάντα εγώ ο κήπος πάντα εγώ το χέρι που προσφέρει…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Γλαρένια μου
μάλλον τραγούδια όμορφα κι εύθυμα θα έχουμε πάλι κι όχι εμβατήρια.
Πρέπει κάποτε να μάθουμε.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ιωάννα μου
θα ξαποστάσω κι εγώ μήτε για το πόσο γνωρίζω μήτε για το πότε, νιώθω πάντως να πλησιάζει ο καιρός.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κατερίνα μου

«Αυτός ο άνθρωπος είναι ένα τριαντάφυλλο
γι’ αυτό με πληγώνει.

Τις νύχτες αφήνει τα κλαδιά του
έξω από τα όνειρα
τ’ αγκάθια του στη λέξη εγώ,
τα πέταλα στις πληγές της ημέρας
το πρωί
τα φοράει και χάνεται.»

Το θυμάσαι το παραπάνω;
Δικό σου είναι από το «Πανσέληνος στην οδό Φράγκων».
Είναι σα να με περιγράφεις…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ηλία
πρέπει άραγε να προσέχουμε ή απλά να γνωρίζουμε και να περιμένουμε;

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Φεγγαραγκαλιά μου
πάντα όμορφη η διαδρομή, κατανοητή ίσως μετά από καιρό, όταν πια τίποτε δεν μπορεί ν’ αλλάξει…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Σταλαγματιά μου
μάλλον εκεί καταλήγουμε.
Όχι εμβατήρια μονάχα αισθήματα κι αισθήσεις σε πλήρη εγρήγορση.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

eρωτα μου
να μη σχολιάσεις αν δεν το επιθυμείς.
Όμορφα βράδια να έχεις.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Μαρία μου
και όπλα είχα παρόλο το μίσος μου, πάντα μαζί μου τα έχω απλά δεν εξοικειώθηκα με την χρήση τους χρόνια τώρα…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Θαλασσινή μου όμορφο μήνα να έχεις.
Ποτέ δεν ανοίγουν το δρόμο, καμιά φορά μονάχα ίσως ξεγελάσουν τους κλειδοκράτορες και μόνο αυτό.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ηδονική μου τι να πω!
Καλώς ήρθες.
Μην τρυπήσεις μονάχα με τ’ αγκάθια μα και τούτο απίθανο το βρίσκω.

Hδονικά Μοναχική είπε...

Ενα πέταλο ηδονής είμαι..

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ηδονική μου
άλλο το πέταλλο κι άλλο το τριαντάφυλλο.
Με το ένα ραίνεις και με τ' άλλο τρυπάς...

MARIA ANDREADELLI είπε...

Τι κρίμα,
να μην αφήνει ο πόλεμος καμιά πτυχή της ζωής μας.
Τι κρίμα,
ως κι αυτό το αγαπημένο κόκκινο τριαντάφυλλο πόνους να υπόσχεται.
Τι κρίμα…

Βίκυ είπε...

Τώρα μη με κάνεις να αλλάξω εικόνα... Θα σου πω πως δεν έχει αγκάθια κι έτσι σου εύχομαι τη ζωή και την αγάπη... Κάπου κρύβονται τα ωραία. Κάπου μας περιμένουν τα καλύτερα.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ είπε...

Γιάννη , με συγκίνησες πολύ. Ανήκεις λοιπόν κι εσύ στη φυλή των τρυφερών ανθρώπων , στη γαλαζοαίματη γενιά των ποιητών.Στις 23 Νοεμβρίου παρουσιάζω την ανθολογία μου "το θηλυκό πρόσωπο της ποίησης στη Θεσσαλονίκη" στη Δημοτική Βιβλιοθήκη στο κέντρο .Αν θέλεις πέρασε.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Τίποτε να μην αλλάξεις Βίκυ μου.
Κάπου κάτι μας περιμένει, έτσι είναι.

Όμορφο το σπιτικό που έφτιαξες.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κατερίνα μου
εκτός απροόπτου θα βρίσκομαι εκεί.
Ευχαριστώ πολύ.