Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Έρχονται βράδια

Έρχονται βράδια, πίσω απ’ τα έπιπλα παραφυλάει μια ερημική σκιά.
Σαν κλείνεις το φως ανταμώνει με το σκοτάδι που αφήνει η ψυχή καθώς φεύγει.
Θ’ απλώσεις τα χέρια σε λίγο, για λίγο.
Ψηλαφείς άραγε το ανάγλυφο των δακρύων στο περιθώριο των ματιών;
Έχει την αίσθηση από το άγγιγμα του βράχου στο δυνατό πέρασμα του ανέμου, αν τύχει να τ’ αγγίξεις θα το καταλάβεις.
Θα πεισμώσεις.
Πεισμώνουν τα χτυπήματα δεν σκοτώνουν.
Πίσω από την πόρτα παραφυλάει ένα μαύρο πουλί.
Ξεχωρίζω τα μάτια του.
Έχει τα χείλη σου, μα η φωνή του είναι πέτρινη.
Σπάζει τις γυάλινες υποσχέσεις που έχτιζαν γέφυρες να περάσεις.
Πίσω απ’ την πόρτα ένα φανάρι απλώνει σκοτάδι κι απορροφά τα ίχνη των βημάτων.
Θα χαθείς.
Χάνεσαι επαναληπτικά.
Μεταμοσχεύεις στα στήθη μου τον χτύπο της πόρτας που κλείνει, στα δάχτυλα μου σφηνώνεις το πόμολο.
Κανείς δεν ανοίγει τις σκονισμένες πόρτες.
Κανείς δεν απλώνει τα χέρια σε κουρτίνες αραχνιασμένες.

Πίσω απ’ την πόρτα και πίσω απ’ τους ανθρώπους, ένα μαύρο πουλί κατατρώει τα ψίχουλα που αφήνουν τα παιδιά να επιστρέψουν στο όνειρο και πια ζουν έξω από αυτό.

13 σχόλια:

Μαρινα ..... είπε...

"χανεσαι επαναληπτικα"....

μα οταν...οταν επιστρεφεις ΗΧΕ μου...μεγαλουργεις!!!!!

υποκλιση...
ευχομαι καλα να εισαι...
η σιωπη ενοτε δημιουργος αριστουργηματων γινεται...
η δικη σου τουλαχιστον αυτο απεδειξε...

καλη σου μερα...
αγαπη σου στελνω...
ψιχουλα σημαδια για να ξεναβρουν το ονειρο να ξαναμπουν σ΄αυτο τα παιδια της ψυχης μας...

καλη σου μερα Ηχε μου...
αγαπη...
αγαπη...

Hliaxtida είπε...

Kαλημερα και καλη βδομαδα να εχεις Γιάννη μου..
Πιο ήρεμη ευχομαι..
Φιλια πολλά

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Δυναμική η επιστροφή σου...
το τσάκισε το μαύρο πουλί
κι' εγώ ετο βρήκα
και πάλι το δρόμο
της επιστροφής στο όνειρο...

ΚΑΛΩΣ ΜΑΣ ΗΡΘΕΣ!!!!!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

melomenos είπε...

πίσω απ'όλα... εκεί χάνεται κάθε βράδυ!
κάθε ανάμνησή της!!!
καλό σου βράδυ

Ανώνυμος είπε...

ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ 6 ΕΤΩΝ
ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ.
ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΔΟΤΕΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ. Η ΟΜΑΔΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ
ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΒ+ (ΡΕΖΟΥΣ ΘΕΤΙΚΟ) .
ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ
ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΤΣΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟΥ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ ( παιδο-ογκολογικό )
(2310 993506 & 2310 993944)
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΔΗΜΗΤΡΗ.

Ίσως μπορείς να βοηθήσεις...?

Ανώνυμος είπε...

Μου θύμισε σπουδή σε ποίηση Ρίτσου ετούτη η εγγραφή σου. Υπέροχη. Σαν προέκταση εκείνων που η γυναίκα με τα μαύρα δεν πρόλαβε β να πεισ το νέο πριν χαθεί κάτω από το φεγγαρόφωτος. την καλησπέρα μου και την αγάπη μου...

thras είπε...

Πού τις βρίσκεις αυτές τις εικόνες ρε συ??

iLiAs είπε...

..το μαύρο πουλί τρώει τα σωθικά μας...καλο ξημέρωμα να έχεις!

Little Princess είπε...

αυτο το "χάνεσαι επαναληπτικά" με τσάκισε..
Καλή σου μέρα

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ είπε...

TI κάνεις ήχε πλάγιε και μόνε; Γιατί χάθηκες; Να ξέρεις ότι σε διαβάζω.

Ανώνυμος είπε...

Γειάσας Ήχε!!......τί να πώ καταπληκτικό κείμενο...τέλιο...βγάζει μια έντονη θλίψη....έναν έντονο πόνο... φανταστικές εικόνες...παραστάσεις....και φυσικά εκφράζει αυτό το τεράστιο κενό και αυτήν την τεράστια απόγνωση που μας αφήνει πάντα η φυγή ενός αγαπημένου...και τη σιωπή που όμως κραυγάζει και έχει φωνή....παρά το ότι είναι σιωπή...και λέει πολλά....Μπράβο σας...Πολύ ωραίο...Με αγάπη,Αθανασία.

sylfaen είπε...

σήμερα σε ανακάλυψα Ήχε.
πολύ ωραίο blog.ΠΟΛΥ.
καλή συνέχεια στα ταξίδια σου
θα σε επισκέπτομαι να ξεδιψάω.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

sylfaen - little princess - Αθανασία καλώς ήρθατε.