Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2007

Σπαράζω στην απουσία σου


Παιδί μου!

Πήρες το τρένο να ταξιδέψεις,
σ’ έβγαλε στην αγκαλιά Του,
παιγνίδια βρήκες που δεν είχες,
ξεχάσθηκες παίζοντας.

Μοίρασες τις αποστάσεις
πότε στον Παράδεισο μένεις τα βράδια
πότε στην επιθυμία μου.

Έκοψα ένα κυκλάμινο να σου χαρίσω
κυκλάμινο ήσουν
άνθισες κι έτσι ανθισμένο σε βρήκε ο Βοριάς
δυνατός
και σ’ έκοψε.

Ανεβαίνω κοντά Του κάθε που ξημερώνει
Του φιλώ τα χέρια, Του φιλώ τα πόδια
μα μένεις εκεί κι ούτε που θέλεις να μ’ αγκαλιάσεις.

Χάνομαι στο σκοτάδι της απουσίας σου κατεβαίνοντας
γέρνω στο χώμα κλαίγοντας την άδική σου μοίρα
μα τίποτε δεν αλλάζει
κι αν είχα μια ελπίδα
πνίγηκε απ’ τα δάκρυα των ματιών μου.

Σωρεύονται μέσα μου οι φωνές των ανθρώπων
σε καλούμε πίσω.
Δεν ακούς, όλο και περισσότερο σιωπείς, και κρύβεσαι
τ’ αλώνια τ’ ουρανού μονάχα γεύονται το τρέξιμό σου.

Σπαράζω στη απουσία σου!

Άγγελέ μου!
Τι σου ‘ταξε ο θάνατος να σε κερδίσει;
Για ποια ακρογιάλια σου μίλησε κι άπλωσες το χέρι να σε πάρει;

Άλλο δεν έχω ν’ αγαπήσω
κι άλλο δεν βρίσκω προσκεφάλι να γύρω απ’ το δικό σου
που το ‘κλεισε η πέτρα.

Δε θα μάθεις ποτέ πόσο ψηλά πετούν τα πουλιά
μήτε θα δεις τη θάλασσα να γκρεμίζει τους χωμάτινους πύργους σου
μήτε θ’ ανθίσει το χαμόγελό σου στα χείλη
μήτε το δικό μου χαμόγελο θ’ αντικρίσεις
τη φωνή μου δε θ’ ακούσεις
δε θα κρυφθείς ποτέ πια στην αγκαλιά μου…

Σπαράζω στην απουσία σου!

10 σχόλια:

iLiAs είπε...

..είθε να είναι η τελευταία απουσία Ιωάννη..είθε να είναι πλέον όλοι παρόντες!
Να περάσεις όμορφα τις γιορτές, γεμάτες αγάπη και χαρά!
Καλά Χριστούγεννα Ήχε

fish eye είπε...

ευχομαι τα πιο ομορφα χριστουγεννα..ελλα σε μενα να δεις που σουχω ενα παραμυθακι..φιλιαα!!

Κάτια είπε...

Καλές γιορτές...
Το νόημα των γιορτών είναι η αγάπη...
Νιώθω κι εγώ πολύ έντονα τον πόνο από την απώλεια των αγαπημένων προσώπων, ιδιαίτερα αυτές τισ Άγιες μέρες...
Χρειάζεται όμως αισιοδοξία και πίστη στην ελπίδα...
Με συγκίνησες...
Κάτια

ellinida είπε...

Πωπω με τσάκισες!
Χρόνια πολλά. :))

ΩΣΗΕ είπε...

Σπαράζουν οι ψυχές...
σφαδάζουν τα σώματα...
...κράζει, φωνάζει, ρεκάζει το πνεύμα...
αλλά είναι κι αυτό απόδειξη πως υπαρχουμε...

Τις θερμότερές μου ευχές για Καλά Χριστούγεννα

elenitheof είπε...

Ευτυχισμένα Χριστούγεννα με το Χριστό και την αγάπη στην καρδιά μας.

elenitheof είπε...

Πολύ συγκινητικό το ποίημα σου! Άλλη παρηγοριά δεν υπάρχει παρά μόνο η σκέψη πως το παιδάκι βρίσκεται στην αγκαλιά του Χριστού.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Συνταρακτικό!
Συγκλονιστικό!
Σπαραξικάρδιο!

Ο Θεός να δώσει όχι άλλες άδικες απουσίες...

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλές

Χαρά Τσακίρη είπε...

Παντα περιγραφικοτατος σε σημειο να μας βαζεις μεσα στην καθε λεξη σου και να γινεται ενα με τις δικες μας αναμνησεις, απουσιες, πονους, φοβιες, ανασφαλειες, κοκ....

Σπαραχτικα εντονο το συναισθημα που αφηνεις... και εδω....

Τον θαυμασμο μου παντα!

bee είπε...

είναι τόσο υπέροχο.. :(