Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007

Κόκκινο μπαλόνι

Θυμούμαι τις γιορτινές ημέρες τέλη εβδομήντα αρχές ογδόντα.
Βόλτα και φωτογραφίες στην μεγάλη φάτνη έξω από το Γ! Σώμα Στρατού.
Πολύχρωμα στολίδια στο δέντρο, κάτι παράξενο σαν λόγχη στην κορυφή, αγάπη και χαμόγελα.

- Μαμά, πότε θα στολίσουμε το δέντρο;
- Μαμά, θα έρθει Χριστούγεννα ή Πρωτοχρονιά ο Άγιος Βασίλης;
- Μαμά, να του ζητήσω δώρο ή εκείνος γνωρίζει τι θα πρέπει να φέρει;

Κ’ ίσως να ήταν το μόνο παραμύθι που μας είπανε και πιστέψαμε δίχως σκέψη, θέλεις το συμφέρων, θέλεις η παιδική ανάγκη για κάτι διαφορετικό…

- Μαμά, στο σχολείο μας είπανε δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης, κι αν είναι αλήθεια τότε τα δώρα ποιος τα φέρνει;

Από τότε οι γιορτινές μέρες άλλαξαν δρομολόγιο, περνούσαν από του Λαμπρόπουλου και του Κλαουδάτου.
Ένα πέρασμα από το Καπάνι για καραμέλες και γλειφιτζούρια, κίτρινα και πορτοκαλί κατά προτίμηση.
Τα δώρα τυλιγμένα κάτω από το δέντρο – και τώρα ακόμα – και η αγωνία για την ώρα του σχισίματος του χάρτινου πολύχρωμου περιτυλίγματος για να σκορπίσουν τα κομμάτια των παιγνιδιών στο χαλί του σαλονιού και να ξεκινήσει το παιγνίδι…

Βγήκα στην αγορά τις τελευταίες ημέρες.
Φώτα πολύχρωμα στα καταστήματα και στους δρόμους εκείνα τα, ένα με την πόλη πια, επαναλαμβανόμενα φώτα.
Αριστοτέλους, έξω από του Ιανού, ένα συγκρότημα από τις Άνδεις παίζει παραδοσιακά τραγούδια κι πουλά τα cd του.
Αριστοτέλους με Εγνατίας δύο ευρώ το σακουλάκι με τα κάστανα, επτά τον αριθμό, και παίρνω ένα καθώς κατηφορίζω.
Κόσμος σταματημένος έξω από βιτρίνες κι ένα κρύο διαπεραστικό σε κάνει να σφίγγεις δυνατότερα το χέρι του άλλου ή το χέρι σου μέσα στην τσέπη.
Η πόλη σκαμμένη στους κεντρικούς της δρόμους και η κίνηση αφόρητη.
Η Ελλάδα ανθεί αντικρίζοντας τα σκυθρωπά πρόσωπα των ανθρώπων στις ουρές των αυτοκινήτων και στις γεμάτες βιτρίνες των άδειων καταστημάτων.

- Θεέ μου, με πόση υπομονή έπλασες τούτο τον τόπο;

Με τον καιρό δυσκολεύουν οι επιλογές, σχεδόν ανύπαρκτες οι υλικές ανάγκες.
Λέω υλικές γιατί η ουσία βρίσκεται εκεί έξω, στο κρύο, στην απροσδόκητη ανάγκη να σφίξεις το χέρι που κρατούσες.
Τα ουσιαστικά πράγματα δεν αγοράζονται μα το σημαντικότερο δεν εξαγοράζονται.
Για τούτο λέω να μείνω στο σπίτι.
Για τούτο λέω να δώσω μεγαλύτερη αγάπη στους δικούς μου ανθρώπους.
Να προετοιμαστώ και για τον ερχομό του ανεψιού, Φλεβάρη θα έρθει – πρώτα ο Θεός – μα για τα όμορφα προετοιμάζεσαι καιρό πριν.

Κρέμασα ένα μεγάλο κόκκινο μπαλόνι στο μπαλκόνι, στην αλλαγή του χρόνου θα το αφήσω να πετάξει ψηλά.
Είναι για τα όνειρα, πρέπει να φθάνουν ή έστω να τα θυμίζεις κάποτε στον Θεό.

Εύχομαι να έχετε ανθρώπους με αγάπη αληθινή πλάι σας σε τούτες και κάθε επόμενες γιορτές.
Εύχομαι ακόμα να βρίσκετε την δύναμη να κοιτάτε ψηλά ακόμα κι όταν νιώθετε ντροπή ή φόβο, πάντα υπάρχει ένα αστέρι ψηλά που προσμένει να το κοιτάξετε για να πέσει και να ευχηθείτε κι αν πάλι δεν πιστεύετε στις ευχές των αστεριών υπάρχει ο Θεός κι Εκείνος είτε πιστεύετε είτε όχι κάνει πάντα το θαύμα του.
Αν κάτι δεν σας αρέσει στα δώρα που λάβατε σκεφτείτε μονάχα ότι προσφέρθηκαν όπως και τα δικά σου, με αγάπη.
Εύχομαι υγεία και ευτυχία σε όλους εσάς και σ’ εκείνους που αγαπάτε.

22 σχόλια:

Αναστασία είπε...

Χρόνια Πολλά Ιωάννη!
Κρατώντας στης χούφτας σου τη
ζεστασιά, αγαπημένο χέρι...
Αγάπη αμέτρητη, μέσα σου και γύρω
σου... Αγκαλιά με τα όνειρά σου, με
τα φτερά της ψυχής σου να δίνουν ώθηση σε κατακόκκινες ευχές...να
φτάσουν στ' αστέρια...
Υγεία, πάνω απ' όλα!
*Αναστασία*

thras είπε...

Το αστέρι είναι φίλος! Είναι σύμμαχος, δε θα σε προδώσει ποτέ...
καλά χριστούγεννα!
Εύχομαι αγάπη παντού

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

"στην απροσδόκητη ανάγκη να σφίξεις το χέρι που κρατούσες"

Πολύτιμο τούτο το φετινό δώρο από σένα!

Ψυχή μου, Ιωάννη μου,
απλώνω το χέρι της καρδιάς... γιατί την άγγιξεςμε την ευαισθηαία και το μεγαλείο σου......
Χάϊδεψες το σγουρόμαλλο μικρό κεφαλάκι που στα τέλη του '70, όπως ακριβώς τα περιγράφεις, λειτουργούσαμε κι' εδώ στην Πρωτεύουσα... Λαμπρόπουλος, Κλαουδάτος...
Τρία μπαλόνια χρωματιστά η έκπληξη και το δώρο μου κάποια Χριστούγεννα στα 4-5 μου χρόνια...
ίσως δικαιολογούν ακόμη και τώρα την ευχαρίστησή μου στη θεα τους..

Καλά να είσαι!
Σ' ΑΓΑΠΑΩ!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

μαριάννα είπε...

Καλά Χριστούγεννα! Χρόνια πολλά, ευτυχισμένα και δημιουργικά!

Σε φιλώ!

ΥΓ. Δεν πιστεύω να βρεθείς Αθήνα και να μην τα πούμε ε; ;)

Ανώνυμος είπε...

Καλές γιορτές, με τους ανθρώπους που σ' αγαπάνε και αγαπάς :)

katerina είπε...

Ποσο ζεστες που είναι οι αναμνήσεις σου ,ηχε μου!!!Κι αυτες οι ευχες σου τόσο αληθινες, γεμάτες ελπιδα...!!Ναναι πάντα Χριστουγεννα στην καρδούλα σου ,ακομα κι οταν η νύχτα σιμώνει εσυ ν'αναζητας τ'αστερι...!!!!

iLiAs είπε...

Να είσαι πάντα καλά Ιωάννη!
Υγεία και ευτυχία σε σένα και τους ανθρώπους που αγαπάς!

tsalimi είπε...

Χρόνια πολλά, ήχε, με καλές στιγμές που θα μπορείς να τις θυμάσαι με χαρά.
Χαίρομαι που γνωριστήκαμε μέσα από την ποίηση και συναντιόμαστε, έτσι όπως συναντιόμαστε, στο διαδίκτυο.
Ουκ εν τω πολλώ το ευ, λένε.

Ανώνυμος είπε...

κρέμασε ένα μεγάλο κόκκινο μπαλόνι στην εξώπορτα... κι άφησε το να ταξιδέψει φέτος...
περιμένει ο θεός...

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!! ΗΧΕ ΜΟΥ!!!

Μ' όλη την αγάπη μου να περάσεις πανέμορφα!

melomenos είπε...

στις ευχές σου και τα όνειρα που θα πετάξουν πρός το ...Θεό!
όμορφα και ζεστά Χριστούγεννα να έχεις!

dyosmaraki είπε...

Κάθε άνθρωπος έχει ένα αστέρι στον ουρανό. Σημασία έχει να θυμάται καθημερινά να σηκώνει το κεφάλι και να το κοιτάζει. Και αυτό θα γίνεται πιο λαμπρό και θα παίρνει δύναμη από τους ανθρώπους. Και μετά αυτήν την δύναμη και αυτό το φως το αστέρι θα τα ξαναστέλνει πίσω στους ανθρώπους σαν ένα είδος δώρου. Αλλά το φως του αστεριού θα λούζει μοναχά εκείνους που με εμμονή θα κρατούν το κεφάλι ψηλά.Εύχομαι το δικό σου αστέρι να είναι πάντα λαμπερό και να απολαμβάνεις το φως του για να φωτίζεις με τη σειρά σου εμάς και να μας κάνεις δώρο το δικό σου φως.
Σου εύχομαι Καλά Χριστούγεννα με πολύ φως

Βασιλική Ν. είπε...

Γλυκέ μου συμπατριώτη, τα είπες όλα!
Λέω πως τα όνειρα είναι τα παιχνίδια του Θεού που μας τα μοιράζει πλουσιοπάροχα στον ύπνο μας, γιατί είναι ο πιο διακριτικός μας φίλος... δεν θέλει να κάνει και πολλή φασαρία...
Να είσαι καλά μαζί με όλους αυτούς τους πολλούς που αγαπάς και με το καλό να έρθει και το ανιψάκι σου!

Βίκυ είπε...

Η ανιψιά μου επιμένει πως τα μπαλόνια τα… σκουφώνεις φυσώντας! Ένα σκουφωμένο κατακόκκινο μπαλόνι, με την πνοή και τον αέρα σου, όλο καρδιά και ψυχή, χεράκια παιδικά να χτυπήσουν, με την πίστη πως θα το ωθήσουν ψηλά στον ουρανό, κόντρα στην άγνωστη για αυτά κυρία βαρύτητα, σε πορεία ευχή, να φτάσει, να εισακουστεί και πίσω Θεία Πνοή να σου φέρει, απάντηση καρδιάς και ευλογία στη ζωή…
Χρόνια Πολλά, Ιωάννη!

Χαρά Τσακίρη είπε...

Χρονια Πολλα Γιαννη μου,
παντα τα καταφερνεις να με συγκινεις αφανταστα και ειδικα με αυτο το γραπτο σου που ειναι γεματο απο εικονες που εχω κι εγω ζωντανες στο μυαλο και την καρδια μου!!!

Υγεια, αγαπη κι ευημερια σου ευχομαι.......

....υγεια γιατι μας χαριζει χρονο και ......

...... αγαπη γιατι κανει αυτον τον χρονο να αξιζει.....

.....η ευημερια ουτως ή αλλως ακολουθει παντα τα 2 προηγουμενα!

Την εκτιμηση μου καλε μου φιλε

piXie είπε...

Οι πιο όμορφες ευχές είναι οι δικές σου...ποιός θα έλεγε όχι σε μια αγκαλιά αληθινή,σε ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη και σε ένα χέρι αγαπημένο να κρατάει σφιχτά το δικό του μες το κρύο..? Δε συγκρίνεται η πληρότητα όλων αυτών με ένα δώρο τυπικό.

Μου θύμισες ένα πολύ όμορφο απόσπασμα από τον Μικρό Πρίγκιπα...
Θα κοιτάζεις τη νύχτα τα αστέρια. Το δικό μου είναι πολύ μικρό και δεν μπορώ να σου δείξω πού βρίσκεται. Καλύτερα έτσι. Γιατί το αστέρι μου θα είναι για σένα ένα από τ’ αστέρια. Έτσι θα σ’ αρέσει να κοιτάζεις όλα τ’ αστέρια… Θα είναι όλα φίλοι σου.

Όταν θα κοιτάζεις τον ουρανό, τη νύχτα, κι αφού θα ζω σ’ ένα απ’ αυτά, και θα γελώ σ’ ένα απ’ αυτά, για σένα
τότε θα ‘ναι σαν να γελούν όλα τ’ αστέρια. Εσύ θα ‘χεις αστέρια που θα ξέρουν να γελούν!Θα σου έχω παίξει ένα όμορφο παιχνίδι...

elenitheof είπε...

Γιάννη, χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα. Ο Χριστός κι ο Άγιος Βασίλειος να σου χαρίσουν ό,τι επιθυμείς. Ζήτησέ το με πίστη και θα σου δοθεί.

Αγγελική Στ. είπε...

Γιάννη χρόνια πολλά! Ο Θεός κάνει πάντα το θαύμα του, αυτός ο κόσμος κάνει πάντα το θαύμα του, αυτή η ζωή κάνει πάντα το θαύμα της. Κι έρχονται ημέρες γιορτινές για να τις χαρούμε με τους δικούς μας, ακόμα και μόνοι μας, να τις χαρούμε όμως. Που είμαστε καλά.. Να είσαι καλά, να υποδεχτείς με το καλό το ανηψάκι σου και να κρεμάς πάντα κόκκινα μπαλόνια στο μπαλκόνι!!

Unknown είπε...

Χρόνια πολλά και απο δω καλέ μου Ήχε... ευχομαι να εισαι πολύ ευτυχισμένος φέτος...

και κυρίως να περάσεις τις γιορτές με τα πρόσωπα που αγαπάς...

φιλιά πολλά

_Κυβέλη_

Dee Dee είπε...

Η Αριστοτελους ειναι παντα γραφικη, οσο κι αν προσπαθουν να την αλλαξουν. Παντα μου αρεσε να την χαζευω απο πανω απο την Εγνατια. Καποτε ηταν εκει το μαγαζι των δικων μου και πηγαινα συχνα, εκει πανω απο τον Ιανο, τωρα μενω και λιγακι παραεξω και πολυ σπανια το παιρνω αποφαση να μπλεχτω στην κινηση. Μου θυμισες πολυ γλυκες αναμνησεις παντς :)

Κοιταω συχνα τα αστερια, οχι οταν δεν νιωθω καλα με τον εαυτο μου ομως. Τοτε γινομαι ενα με τη γη και κανενα αστερι δε με φτανει.

Περασαν οι μερες και ποτε δεν ειναι οσο ομορφα τα φανταζεσαι, μου φυγαν οι ωρες μεσα απο τα χερια μου με καποια ανουσια ξενυχτια που με εκαναν να λυπαμαι την επομενη μερα που πηγε χαμενη. Δεν τα αντεχω πια αυτα.

Την πρωτοχρονια θα προσπαθησω να ειμαι πιο εντιμη και συνεπης στα θελω μου :) Ευχομαι και σε σενα το ιδιο Ιωαννη μου. Καλη πρωτοχρονια!!! Θα κοιταξω μετα στον ουρανο, μηπως δω κανενα κοκκινο μπαλονι σκουφωμενο που λεει και η Βικυ μου:)....και που ξερεις μπορει να πεφτει και κανενα αστερι εκεινη τη στιγμη!

oneirosineparmenh είπε...

χρόνια πολλά με αγάπη και αλήθεια...με πήγες μια τόσο όμορφη βόλτα στην Αθήνα,που ένιωσα πραγματικά Χριστουγεννα

ΩΣΗΕ είπε...

Από τη πρώτη στιγμή σε συμπάθησα.
''Μια πέννα που καρφώνει κατ' ευθείαν την καρδιά'', είπα.
Όμως τυχαία προχθές έπεσα πάνω σ' ένα παλιό σου ποστ και μ' έκανε να σε συμπαθήσω ακόμα περισσότερο. Είχες κάποτε αναρτήσει το αγαπημένο μου ποίημα...

''ΤΑ ΔΩΡΑ'', του αγαπημένου μου Σαχτούρη...

Καλός χρόνος να σ' έβρει φίλε

anthrakoryxos είπε...

Εύχομαι οι τόσο όμορφες ευχές σου, να βρούν δρόμους χωρίς εμπόδια και αγκάθια για όσους τις έχουν ανάγκη!!
Καλή χρονιά!