Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

Προσμένουν τα μάτια σου...

Θυμάσαι να μου πείς το χρώμα που έχουν τα κύματα όταν παίρνεις ένα πλοίο που σε βγάζει μακριά απ’ όσους αγάπησες ή πάλι τι χρώμα έχουν όταν κοντά σε φέρνει σ’ ότι έχεις μισήσει;

Τα μάτια θηλάζουν την ανάγκη της προσμονής, αφήνουν την αίσθηση στοργικού αγγίγματος καθώς κοιτάζουν, περιμένοντας εκείνον που θα έρθει, όχι για κάποιο όνειρο ή κάτι πιο μακρινό.

Τα μάτια σου μιλούν με τα νερά των βουνών , κ’ ίσως να κλαίνε καθώς κάποτε μιλώ ή γράφω.
Μιλούν με σχήματα, πλάθουν σύγνεφα και τ’ αφήνουν ψηλά για το μεγάλο τους ταξίδι.

Κάποτε κοιτάζω εκείνο το χέρι πως τρέμει στο τράβιγμα του σκεπάσματος του βραδινού, σ’ έναν ύπνο κουρασμένο από χρόνια, βιαστικό κι έρημο.

Προσμένουν τα μάτια σου, αγγιλώνουν τη στιγμή του πετάγματος πάνω από μια θάλασσα που πια δε θυμάται το πέρασμα των πλοίων.

Κάποτε θα δείς γεμάτο το παντελόνι της μνήμης από το πρόσωπο που γνώρησες κι αγάπησες, κι αγκάλιασες στα τόσα βροχερά απόβραδα του Φθινοπώρου σε μια βόλτα, θριματίζοντας τα κίτρινα λυπημένα φύλλα του λιμανιού.
Θα χαθείς στο ταξίδι του βλέμματος του, στο σάλπισμα της ψυχής που θα νιώθει πια την πορεία της.

Τα πιο μεγάλα ταξίδια είναι εκείνα που ποτέ δε ονειρευθηκε καμία ψυχή…



*****Το τραγούδι συνοδεία για εκείνη τη στιγμή.

26 σχόλια:

Μαρινα ..... είπε...

τα μάτια οδηγουν σε σοκάκια ψυχής τέτοια ψυχή μου...
που λιγοι τολμουν μεσα τους να κοιτάξουν...

φοβούνται οι πότεροι...
φοβούνται την άβυσσο που θα τους οδηγήσουν...
την όποια αβυσο...
τα όποια μάτια....

ενας λόγος που σ΄αγαπω ειναι
γιατι.. τουτον το φοβο στερείσαι

καλη σου μερα φίλε αγαπημενε πολυ

Moira είπε...

"Τα πιο μεγάλα ταξίδια είναι εκείνα που δεν ονειρεύθηκε καμιά ψυχή.."

Περίεργο δεν είναι το πόσο λιγοστεύει η μνήμη εκείνων που δεν βλέπουν..;;

το πόσο κοντά κ ισχνά γίνονται τα πόδια ακόμα κ για μια βόλτα στον κήπο;

..αχ!πεθαμένα μάτια..άμνημα μάτια..στου ύπνου τα παλάτια..

Κ ΣΥ Ήχε μου..
του πόνου ακοίμιστο , που μύρισε δοξάρι..

Σε φιλώ..

iLiAs είπε...

..μακάρια η ψυχή που θα δει πέρα από τα μάτια, που θ' ανταμώσει ορίζοντες πέρα από τη φαντασία.

Να είσαι καλά Ιωάννη :)

katerina είπε...

Εριξε άγκυρα η ψυχή μου στη φωτο ,ήχε μου ,δεν έλεγε να σαλπάρει για παρακάτω....κι όταν τα κατάφερε ταξίδεψε σ'εκείνα τα ''τα μάτια που θηλάζουν την αναγκη της προσμονής''...και έδεσε στους κάβους των ματιών που''μιλούν με τα νερά των βουνών''....Υπέροχο ταξίδεμα ..νασαι καλά ήχε μου!!!!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Χρώμα το ίδιο έχουνε
τα κύματα ψυχή μου,
μα πόνους όντε κρύβουνε
χάνετ' η όρασή μου...

Ιωάννη μου, Καλό σου βράδυ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

rip1708 είπε...

Και εγω στο τελευταιο κολλησα..τα πιο μεγαλα ταξιδια ειναι εκεινα που δεν ονειρευτηκε καμια ψυχη..τα πιο μεγαλα ταξιδια ειναι αυτα που η ζωη μας αναγκασε να κανουμε..γιατι η ζωη παντα θα ειναι πιο μεγαλη απο τα ονειρα μας..

elenitheof είπε...

Όταν παίρνεις ένα πλοίο που σε βγάζει μακριά απ' όσους αγάπησες, τα κύματα έχουν το χρώμα του πόνου.
Όταν το πλοίο σε φέρνει κοντά σ' ό,τι έχεις μισήσει, τα κύματα παίρνουν το χρώμα της δυσαρέσκειας ή της απέχθειας.
Τα μάτια κλαίνε όταν πονάει η καρδιά.
Τα πιο μεγάλα ταξίδια τα κάνει η καρδιά, όταν αγαπά.
Απομακρύνεται από το εγώ της και προσπαθεί να συναντήσει το εσύ και να ενωθεί μαζί του ώστε να γίνουνε εμείς.
Η φωτογραφία που επέλεξες είναι ονειρεμένη!
Γιάννη, φιλιά.

Anadromos είπε...

έχει νόημα το ταξίδι αν δεν το οενιρεύτηκε καμιά ψυχή;
και αυτός ο κάποιος έχει νόημα χωρίς δυο μάτια να τον προσμένουν;
και άλλα πολλά που θέλω να ρωτήσω.

Unknown είπε...

τι έχει νόημα στ' αλήθεια; όποιον και να ρωτήσεις, κάτι διαφορετικό θα σου πει...

...φτάνει να μπορείς να υπάρχεις...

...στο κάπου...

Φιλιά βρόχινα...

Βίκυ είπε...

Πόσο ιδιαίτερα βλέπουν τα μάτια, άλλα ανταμώνουν κι άλλα κοιτούν. Σε ένα ταξίδι συντροφεύουν την ψυχή, άλλοτε προπορευόμενα κι άλλοτε ακολουθώντας. Σου εύχομαι κάποτε σε άλλα μάτια να ταξιδεύουν ζωή.

Να είσαι καλά!

Flying Libido With A Ukulele είπε...

"Τα πιο μεγάλα ταξίδια είναι εκείνα που δεν ονειρεύθηκε καμιά ψυχή.."
Ναι αλλά
"Δαπανηρή ιδέα ο βίος!!!
Ναυλώνεις έναν κόσμο για να κάνεις το γύρο μιας βάρκας" (Κική Δημουλά)
Και το ΟΧΙ είναι δισύλλαβο:
ΜΑ-ΤΙΑ!!!

Μαργαρίτα είπε...

Ένα ζευγάρι μάτια...στο χρώμα τους
αντανακλούν ελπίδες..τα όνειρα μας,
κι όταν αυτά πια σιωπούν και δε μας
αγκαλιάζουν..χάνονται οι λέξεις,
ο ουρανός, τα χρώματα, τα άνθη..
σβήνει ο κόσμος στη στιγμή
με πόνο..δίχως άλλο!!

Υπέροχη η γραφή σου,ήχε μου!!
Καλό Σ/Κ να έχεις** :)

pavlidma είπε...

Μακάρι η ψυχή να νιώσει επιτέλους την πορεία της. Αυτό και μόνο ίσως είναι το μεγαλύτερο ταξίδι της...

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Φυλακίζουμε κάποτε τη μέρα, Μαρίνα μου, μέσα της ο κάθε μας φόβος πρέπει να μένει.
Δεν γνωρίζω να πω αν καταφέρνω να το κάνω.
Τρέφομαι από τις εικόνες των ματιών, ίσως και να ‘ναι μονάχα αυτό.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Μόιρα μου είναι άραγε που δεν βλέπουν κάποιοι ή που δεν τολμούν να ερμηνεύσουν;
Κάποτε κι εγώ αδυνατώ να δω ή αν το θέλεις φοβούμαι.
Ο κήπος που βλέπουν τα δικά μας μάτια καμιά φορά αγκάθια πολλά είναι στρομένος για τα πελματα των άλλων.

Η αποφυγή του πόνου καμιά φορά μας γίνεται τρόπος ζωής και πώς να ξεχωρίσεις τότε τα πραγματικά πεθαμένα από τα ζωντανά;
Σε φιλώ.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ηλία είναι μεγάλος ο δρόμος για κάτι τέτοιο και η μοναξιά μας πολλές φορές εμπόδια στίνει.
Να είσαι καλά κι εσύ.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κατερίνα μου αναρωτιέμαι κάποτε για την δική μου ψυχή, που δένει, τι προσμένει και με τι μιλά.
Ευχαριστώ πολύ.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Γλαρένια μου

Μάτια που μάτια δεν κοιτούν
και ουρανό ξανοίγουν
ποτέ για πόνο δε μιλούν
μα και ζωή δε δίνουν.

Να είσαι καλά (δεν είμαι στα καλύτερα μου για μαντινάδες τελευταία)

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Rip μου είναι κακό η ζωή να ξεπερνά τα όνειρά μας.
Μονάχη μια ψυχή ονειρεύεται πολύ λίγα, δύο ψυχές ονειρεύονται περισσότερα από τα διπλά, αυτό μονάχα.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ελένη μου τούτο που λέω παραπάνω νιώθω να είναι κι ακόμα, αναρωτήσουν τι θα ήταν η καρδιά δίχως ψυχή.
Η ψυχή αγαπά, η καρδιά χτυπά μονάχα αλλόκοτα τότε, είναι ο τρόπος όχι ο τόπος της αγάπης.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Επιρρεπή το ερώτημα είναι γιατί δεν μπορεί καμιά ψυχή να ονειρευθεί τόσα πολλά.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Νεράιδα αλήθεια είναι πως αλλού το βάρος του καθενός μα η ανάγκη ίδια πάντοτε.
Να είσαι καλά.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Βίκυ μου η φτώχια μας με οδήγησε να λέω όχι να βλέπεις όπως εγώ μα να καταλαβαίνεις την ανάγκη μου έτσι να κοιτώ.
Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Flying Libido With A Ukulele γεμίζω χρώματα την ψυχή μου για να μπορώ να ταξιδεύω μέσα σε δύο μάτια.
Καλώς ήρθες κι εδώ.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Μαργαρίτα μου αναρωτιέμαι αν έχουμε μέρος της ευθλυνης όταν δύο μάτια που πρίν μιλούσαν έχουν πιά σιωπήσει.
Σ’ ευχαριστώ.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Iris είναι κάποιες ψυχές που δεν μαθαίνουν ποτέ ποιο το μικρό ή το μεγάλο τους ταξίδι.
Καλώς ήρθες.