Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

Ψεύτικες νύχτες

Μπορεί κ’ οι νύχτες μας να ‘ταν ψεύτικες
εν’ αποτσίγαρο σβησμένο στο τασάκι.

- Χάνομαι, είπες.

Κι ένας άνεμος σάρωσε
τα καπνισμένα λόγια χρόνια μας.
.
Η φωτογραφία δική μου. Τραβηγμένη σε κάποια πρόβα της Θεατρικής Ομάδας Σάμου.
.
.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Αίθουσα Αναμονής - Εισιτήρια

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΗΧΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ ΑΝ ΗΤΑΝ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΜΑ ΤΑ ΤΣΙΓΑΡΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΚΑΠΟΤΕ ΑΝΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΤΕ ΣΒΗΝΟΥΝ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΣΙΓΑΡΑ ΘΛΙΜΜΕΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ.Ο ΑΝΕΜΟΣ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΡΩΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ΜΑΖΙ ΣΑ ΔΩΡΟ .
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ

Eulie Aeglie είπε...

μπορεί κι οι αγρύπνιες μας να 'ταν μάταιες, τα όνειρα κομμάτια βάραιναν πάνω στους δρόμους που βγήκαμε το πρωί

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Λιτό μα τόσο περιεκτικό... η αρετή της απλότητας. Καληνύχτα ήχε μου, πλάγιε, μόνε... και το όνομά σου με φέρνει χρόνια πίσω, όταν ήμουν μικρούλα, πρώτη γυμνασίου και μάθαινα βυζαντινή. Έχεις ακούσει πως είναι ο ήχος πλάγιος του δευτέρου; Τόσο γαλήνιος... κι εσύ έτσι είσαι βυζαντινός...και συγχώρα με αν αυτό που λέω δεν ανταποκρίνεται με την αίσθηση που δίνεις εσύ στο όνομά σου.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Φάντασμα μου μόνο μετά παο χρόνια το καταλαβαίνεις αυτό.
Εύχομαι έτσι να ‘ναι.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Aeglie μου πορευθήκαμε πολλές φορές πάνω στα συντρίμμια της ψυχής μας, ίσως όμως τούτο να είχε σημασία μεγάλη για την ίδια μας την ψυχή, κι ας ήταν μάταιες οι αγρύπνιες.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κοπέλα μου με το καναρινί φόρεμα έχω ακούσει τον ήχο πλάγιο του δευτέρου.
Γαλήνιος πραγματικά.
Όμως ο κάθε ένας μας διαφορετικά δεν αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του;
Σ’ ευχαριστώ πολύ όμως.

Eulie Aeglie είπε...

Τότε οι αγρύπνιες μας δεν ήταν μάταιες. Ή, με βρίσκεις πιο αισιόδοξη σήμερα.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

όπως λέει και η φίλη η Μαρίνα γ. - Έμπυρη Γνώση, όλα έχουν την αιτία και το αιτιατό τους, έτσι λοιπόν για λόγους που ίσως μας είναι πολύ δύσκολο πολλές φορές να δούμε ή να καταλάβουμε τίποτε δεν είναι μάταιο.

Το κορίτσι της βροχής είπε...

Ό,τι μπορείς να αγγίξεις με τα δάκτυλα του νου έχοντας κλειστά τα μάτια, δεν είναι ψεύτικο... ειδικά, δε, όταν σε αγγίζει και αυτό...