Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Στρατιώτης

Στο πεδίο ασκήσεων όλα ταγμένα ορθά.
Τα όπλα, οι χειροβομβίδες, οι σφαίρες.
Στρατιώτες παραταγμένοι αφ’ ενός ζυγού.
.
Αφ’ ενός ονείρου.
.
Πολυβολούν εκ του γονυπετώς
εκ του ορθίως.
Όνειρα, υποσχέσεις.
.
Αγάπες.
.
Δύο ηλιόσποροι στην τσέπη από την βραδινή σκοπιά
βαθύτερα η ερημιά.
Πόδι δεκαεννιάχρονου παιδιού
που γέρασε σε μια νύχτα.
Κουτσαίνει με τον καιρό.
Σκοντάφτει στο «μάλιστα» και το «διατάξτε».
.
Σκοντάφτει.
.
Αγάπες.
.
Σα νυχτωμένες όσες δεν τόλμησαν ν’ ακολουθήσουν.
Στοιχειώνουν βήματα.
.
Απέμειναν χαρακιές στο κοντάκιο του όπλου.
Από χέρι σε χέρι τα όπλα.
Από χέρι σε χέρι οι αγάπες.
Ένα μετάλλιο, έπειτα άλλο ένα.
Όλη η σιωπή
μαζεμένη σ’ ένα φύλλο τιμητικής αδείας απουσίας
σ’ ένα δεκαήμερο φύλλο πορείας.
.
Παραμεθόριος.
Ανάχωμα
κι ο Μουεζίνης να προσεύχεται στον Αλλάχ.
.
Ανακωχή.
.
Κ’ οι αγάπες
ένα ταξίδι που ξεχάσθηκε
σ’ ένα δωμάτιο κλειδωμένο
σε μιαν υπόσχεση επιστροφής.
.
απο το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Ήχος Πλάγιος. Μόνος... δεύτερη γραφή

12 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Αλλοτριωμένοι και απρόσωποι
μέσα σ' εντολές σφαίρες
- αμέτρητες
για εξαφάνιση της πολυχρωμίας
Με βηματισμό όμοιο,
εφεύρεση τυρράνων
για ισοπέδωση των εγώ
Κάπου όμως στο βάθος της ψυχής μας
πεταλούδες παιχνιδίζουν
κι η φύση υπάρχει

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Στο βάθος...
Στα χαρακώματα λοιπόν...
Μόνο για 'κείνη την ανακωχή,
κρατώ μιαν επιφύλαξην ακόμη...

Καλώς σε βρίσκω πάλι, σε τούτα τα γνωστά τα αγαπημένα.

..αγγελόσκονη.. είπε...

αυτές οι υποσχέσεις...

lakis είπε...

Υπέροχο το τέλος. Εκείνη η υπόσχεση επιστροφής αιωρείται στον αέρα και δημιουργεί προσδοκίες. Μέρα καλή

Nemo είπε...

Ήχε μου πολύ συγκινήθηκα...
Και θα συμφωνήσω με τους παραπάνω,το τέλος ήταν καταπληκτικό!
Αχ αυτές οι αγάπες... ταξίδια που έμειναν στο χθες αλλά πάντα περιμένεις να ξαναρθούν στο αύριο...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Για τους στρατιώτες της ζωής
κάποτε η σκοπια τους σώνει,
μα για τους άλλους της αγάπης
ποτέ δεν τελειώνει..

Καλή σου μέρα κι΄όμορφη,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Προμηθέα ίσως και να είναι κι έτσι.
Καλώς όρισες.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Η ανακωχή είναι με τον εχθρό, ποτέ με τα εντός μας Καναρίνι μου.
Καλώς ήρθες και πάλι.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Αγγελόσκονη μου τα πανιά μας και οι άγκυρές μας…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Η προσδοκία του ανέφικτου Λάκη.
Καλό σου ξημέρωμα.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Νέμο μου σα καταδύσεις της μιας μεγάλης ανάσας.
Ή μας πνίγουν ή μας ανεβάζουν στα ουράνια.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Στους δεύτερους Γλαρένια μου εγώ, ψυχή – πνεύμα – σώμα.
Όμορφη εβδομάδα να έχεις.