Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Στο βάθος του καθρέφτη σου

Αν κάνεις να αγγίξεις τον καθρέφτη βυθίζοντας στον υδράργυρο του γυαλιού τα δάχτυλα σου, θα νιώσεις του προσώπου σου τις ρωγμές.
Έχεις από χρόνια γεράσει.
Δεν το καταλαβαίνεις.
Ψέμα το ψέμα, τσιγάρο το τσιγάρο, δάκρυ το δάκρυ και μ’ ένα χαμόγελο σφηνωμένο στα χείλη εξανεμίζονται οι μέρες φύλλα ημερολογίου που σημείωσες ένα τηλέφωνο, ένα ραντεβού ή το χειρότερο που χάραξες ένα μεγάλο Χ.
Ημέρες κενές.
Γυμνές ακόμα κι από ερημιά.

Θυμάσαι τον αριθμό του τηλεφώνου σου.
Αριθμός ταυτότητας που σ’ έχει σκορπίσει.
Δεν θυμάσαι ημερομηνίες και υποχρεώσεις.
Ένα κενό μνήμης που σε ταξιδεύει.

Ένα πρωί, καθώς ξυπνάς, διαπιστώνεις πως τα υπνωτικά χάπια που αφήνεις στο κομοδίνο πλάι στο κρεβάτι έχουν τελειώσει, το περασμένο βράδυ έφεραν εις πέρας την τελευταία τους αποστολή, να σε ακουμπήσουν όμορφα σαν καλά κομμένο κουτσουράκι στο περιθώριο της ζωής σου.
Δεν έχεις όνειρα πια άλλωστε έχεις χρόνια να ονειρευθείς.
Δεν έχεις αλκοόλ στο σπίτι οπότε δεν μπορείς να ζήσεις στην παραζάλη του.
Εκεί μονάχα, στο βάθος του καθρέφτη σου, προσμένει ένας κακοζωισμένος γεράκος νεαρής ηλικίας να τον κοιτάξεις στα μάτια μήπως και αναγεννηθεί.

Απόψε, τι σκέφτεσαι να κάνεις;



Βρισκόμαστε στα 1989. Ο Emir Kusturica θα σκηνοθετήσει την ταινία «Dom za vešanje» η οποία θα γίνει ευρύτερα γνωστή με τον τίτλο «Le Temps De Gitans» σε σενάριο που θα γράψει ο ίδιος σε συνεργασία με τον Gordan Mihic.
Την μουσική της ταινίας θα αναλάβει να συνθέσει ο Goran Bregovic.
Από τον ομότιτλο δίσκο εκείνο ακούμε το «Talijanska».

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΗΧΕ ΜΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ .ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΓΑΛΗΝΙΑ ΣΙΩΠΗ ΜΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΝΑ ΣΕ ΚΑΛΑ

santos είπε...

"Δεν έχεις όνειρα πια άλλωστε έχεις χρόνια να ονειρευθείς."

Αν τωρα δεν εχεις ονειρα... ισως... οταν πριν απο χρονια ονειρευόσουν, να ειχες ξεχασει να ονειρευτείς το αύριο γεμάτο με ονειρα...
που να φανταζοσουν πως η ψυχη θα στερευε απ' το πνευμα που πλαθει τα ονειρα, του τωρα και του αυριο...
Χρήστος
proxoramemazi.blogspot.com

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Φάντασμα μου να είσαι καλά πάντοτε.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Είναι πολλοί εκείνοι που έχω γνωρίσει και ζούνε κάπως έτσι, αρνούμενοι να σώσουν κάτι, έστω ελάχιστο, από εκείνο που οι περισσότεροι ονομάζουμε ζωή.
Φυλακισμένοι σε κάτι ψεύτικο.
Θα μου πείς αφού η αλήθεια είναι υποκειμενική για όλους μας τότε πως κρίνεις το πραγματικό και το μη πραγματικό.
Ψεύτικο θεωρώ εκείνο που σε καταστρέφει.
Και άνθρωποι που λειτουργούν με τον τρόπο αυτό είναι δυστυχώς πολλοί.

Από κάποιους φίλους που το διάβασαν ήρθα αντιμέτωπος με το ερώτημα «για ποιόν το έγραψες;»
Εκείνο που είναι σίγουρο είναι πως δεν το έγραψα για εμένα.

ΝΑ είσαι καλά.

Αφροδίτη Κ. είπε...

Απόψε, τι σκέφτεσαι να κάνεις;

ας σπάσουμε το τελευταίο άλλοθι της ερημιάς …
ας γίνει θρύψαλα ο καθρέφτης …

υπέροχη «απεικόνιση» με «λέξεις» …
την καλημέρα μου

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Πρέπει με βήματα αργά να πατήσουμε όμως πάνω από τον σπασμένο καθρέφτη…

Να ξημερώνεις όμορφα Acer_v