Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

Η νύχτα της επιστροφής


Είναι η νύχτα που θα επιστρέψεις.

Το νιώθω.

Σταγόνες βροχής
σημαδεύουν τα σημεία που θα πατήσεις.



Τα «μη» μου
θα γίνουν «ποθώ»
και οι σιωπές μου
μικρές λιγωμένες εκπνοές.


Οι εισπνοές μου βαθιές…

14 σχόλια:

anima είπε...

Την νύχτα που θα επιστρέψεις...

Θα απεκδυθώ τα "μη",τα "'οχι",τα "δεν πρέπει"
Θα ενδύσω τη ματιά μου με κάθε τι δικό σου
Κι όλες μου τις αισθήσεις λέφτερες θα αφήσω για να σε ζητιανέψουν

Μόνο
Μην αργείς
Γιατί στερεύουν οι απαντοχές...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

φοβαμαι τις σπασμενες αντοχες και τα μη που θα γινουν ποθοι...
κι ομως παλι απο την αρχη στο ιδιο σημειο θα φτανα...
υπερτερει το θελω παντα του πρεπει...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!
το τραγουδι αγαπημενο!!!

Ιω είπε...

Αγαπημένο τραγούδι, αγαπημένη φωνή, αγαπημένη βροχή, χωρίς ομπρέλα, πάντα

jacki είπε...

Σου εύχομαι να νιώθεις σωστά..
Να είναι η νύχτα που θα επιστρέψει..
Κι εδώ βρέχει..
Πόσο έρωτα κρύβει η σιωπή..
Πόσο έρωτα γεννάει..
Και θα έρθει με μουσκεμένα τα πόδια και λασπωμένες τις πατούσες..

Πάρε βαθιές εισπνοές.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Παύει κάποτε η αποταμίευση Anima ή έστω μένει καλά κρυμμένη να μην πονά…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Νεράιδα μου κι εγώ τα φοβάμαι πια…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ιώ μου τέτοιες μέρες τέτοια τραγούδια…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ψευδαίσθηση Jacki μου κι αλήτικη στιγμή αδυναμίας….
Πάντα θα βρέχει και τα πλήκτρα θα ζωγραφίζουν αστραπές στον νυχτερινό μουσκεμένο ουρανό….

Πάντοτε έρωτα θα γεννάνε τέτοιες νύχτες και πόνο, πολύ πόνο…


Και οι εισπνοές βαθιές, για να αντέξουμε την κατάδυση ανάδυση να κάνουμε….

oneirosineparmenh είπε...

υπάρχουν μορφές που περιμένεις για μια ζωή...γιατί κουβαλούν το δικό σου όνειρο...συνήθως δεν είναι πραγματικές, απλά φαντάσματα των πόθων μας....

logia είπε...

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!

goofyMAGOUFH είπε...

Μακάρι,
οι σταγόνες της βροχής
χα χαράξουν σημάδια για νέα βήματα
γιατι τα ψιχουλα της αγαπης
δεν ηταν αρκετα.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Και τι κάνεις τότε ονειροσυνεπαρμένη μου;
Προσμένεις εκείνη την μορφή της «ιδανική» ή σαλπάρεις με κάποιο καράβι περαστικό που έκανες εσύ να γίνει σταθμός τερματικός;

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Λόγια μου, αν υπάρχει κάτι στο οποίο είμαστε όλοι μας υποχρεωμένοι να υποκλιθούμε δεν είναι τίποτε άλλο από την ευαισθησία της ψυχής μας…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

GoofyMAGOUFH μου πάντα χαράσσουν οι βροχές, άλλοτε αυλάκια, άλλοτε προσευχές στα χείλη για να μπορούμε να ελπίζουμε…