Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

Αν χαμηλά ακουμπήσεις το κεφάλι...


Αν χαμηλά ακουμπήσεις το κεφάλι

τους χτύπους θ’ ακούσεις της καρδιάς της γης

τα βήματα σου νιώθει και καρδιοχτυπά

τα βήματα σου νιώθει

και λυσσομανά στα στήθη της ο πόθος…

8 σχόλια:

candy's τετραδιάκι είπε...

Ακουμπω κι εγω το κεφαλι..

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Πρόσεξε μονάχα να ακούσεις καλά τα όσα θα πει η γη…

A.G.Selena είπε...

Αν κάθε φορά σου λέω πόσο όμορφα είναι αυτά που γράφεις θα γίνω μάλλον κουραστική...

Ευχαριστώ για το link...Να'σαι καλά!

logia είπε...

...την ακούμε πραγματικά; Ακούμε ό,τι έχει να μας πει ή ακούμε ότι έμεις θέλουμε να ακούσουμε;
την καλημέρα μου

Vaso Mprataki είπε...

το κεφάλι χαμηλά αν ακουμπήσεις...
και αν αγγίξεις μια χούφτα από χώμα...
την ζωή θα νιώσεις να ξεπηδά...
μέσα από χωμάτινες μυστικές μήτρες...
..................................
εκεί σε μια γωνιά του παραδείσου...
που λέγεται ελληνική γη...

όμορφο το ποίημα σου Γιάννη!
Διάβασα και άλλα, μια και έλειπα διακοπές...
Μου άρεσε πολύ και το ποίημα σου με τον τίτλο"είναι το σπίτι άδειο"
Καληνύχτα!

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Να μην το λες selena μου.

Το θαυμαστό δεν είναι τα λόγια μα οι ψυχές όταν εκείνες αισθάνονται…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Και τα δύο Λόγια μου είναι απαραίτητο να τα ακούμε…
Και τα δύο.
Αν το ένα ακούσουμε ή το άλλο τότε το χάσαμε το παιγνίδι….

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Βάσω μου σ’ ευχαριστώ πολύ να είσαι πάντα καλά…