Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Παλιά γραφή

Σε μια παλιά γραφή, οι λέξεις

«δε θα ‘ρθει», λέγανε στους περαστικούς

και να που τώρα

φανερώνεσαι πριν το φως του ήλιου

και ξημερώνεις την ψυχή μου.

.

Λογοτεχνικό περιοδικό "Απόπλους", τεύχος 48, Σάμος, Άνοιξη Καλοκαίρι 2010

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

10 σχόλια:

logia είπε...

μια διάψευση από αυτές που μας γεμίζουν ευτυχία...
καλημέρα σου

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Ευτυχία σου χαραζεί αυτός που έχεις δίπλα σου να σε εκπλήσει με αυτόν τον τρόπο!!! Γιατί ξέρεις πως ακόμη δεν έχουν χαθεί οι ελπίδες!!!

"Μυστικά" φιλιά!!!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πολύ όμορφο.

η ψυχη μου το ξερει είπε...

... :)

Την καλημέρα μου!

Αϊάσανθος Ίων είπε...

Δε χωράει αμφιβολία ότι εσύ δεν είσαι περαστικός, και γι' αυτό σού φανερώνεται και ξημερώνει στην ψυχή σου.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ω, ναι!!!
Έτσι είναι…

Όμορφες νύχτες να έχεις, Λόγια!

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Καλώς όρισες Μυστικό μονοπάτι.
Ο τρόπος είναι που ήρθε κι ο ερχομός τούτος έφερε την ελπίδα που σχεδόν είχε χαθεί…
Σ’ ευχαριστώ.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Γεια σου φίλε μου Δείμο!
Να κανονίσουμε να βρεθούμε πρέπει.
Έχω να σου δώσω…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Την καληνύχτα μου έχεις Ψυχή!!!

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Καλώς όρισες Αϊάσανθε Ίων.
Οι λέξεις μου μιλούν στους απολογισμούς, κ’ η ώρα τούτη πέρασε από καιρό, για τούτο παιδεύτηκα στα άδεια βήματα του χθές…