Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Μεθυσμένες μέρες

Άνοιξαν τα μικρά μου φτερά

τα κλαδιά μου

έρχονται κύματα κύματα πουλιά πολύχρωμα

ακούγονται που τραγουδούν κάπου ανάμεσα

.

οι μέρες τόσο μεθυσμένες πια απ’ το τραγούδι

κι οι νύχτες νανουρισμένες τρυφερά απ’ το μεθύσι

μ’ ένα πέπλο εμείς στα μάτια

κι ένα χαμόγελο

με χρώμα και γεύση απ’ τ’ απόγευμα

που έφυγε πια

κι άφησε πίσω την ψυχή να ταξιδεύει.

4 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Θα έλεγα ότι ταιριάζει πλήρως στην υπόθεση των μεταναστών... Την καλημέρα μου.

..αγγελόσκονη.. είπε...

μ'αρέσει που πλέον βγαίνει ένα χαμόγελο μέσα από κάθε ανάρτηση σου...

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

όλοι μετανάστες είμαστε κατα βάθος Δείμε...

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

έρχεται ο καιρός κάποτε ...αγγελόσκονη...