Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Οι μέρες τούτες

Οι μέρες τούτες

σκέφτονται για όσα αδυνατώ να σκεφτώ.

.

Μου φοράνε ένα μάλλινο κασκόλ

μια μπλούζα ζεστή

με ξεπροβοδούν κάθε πρωί για τη δουλειά.

.

Μετέωρος

αφήνω το ένα χέρι ν’ αγγίξει

το σκοτάδι που απομένει στον ουρανό

με το άλλο το γαλάζιο που δειλά φανερώνεται.

.

....................................Γεννούν εικόνες όμορφες

πινέλα που χορεύουν

σπέρνοντας χρώματα και μουσικές

μικρές σουσουράδες διαγράφουν κύκλους

στο δρόμο, στ’ αστέρια ανάμεσα

στις εικόνες των παιδικών παραμυθιών

που τελευταία ξυπνούν μαζί μου τα πρωινά.

.

Οι μέρες τούτες

σα τραγούδι παλιό του έρωτα

με το βάρος του χρόνου που το ωριμάζει

πιο κοντά σου με φέρνουν

βαθιά μέσα σου με οδηγούν.

4 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Τραγούδι του έρωτα;

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Οι μέρες τούτες, έγραψαν βαθιά ότι έγραψαν!
Πολύ σπουδαία η γραφή σου

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Τραγούδι του έρωτα Δείμο…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κι εξακολουθούν να γράφουν Ρεγγίνα, δόξα τω θεώ!!!

Σ' ευχαριστώ πολύ.