Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Κόσμος απο άμμο

Ακούω τις νύχτες που αργοσβήνουν στο απαλό χιόνι

μιλούν για τις όμορφες θάλασσες

τα κύματα τους τρυφερά πως τραγουδούνε το καλοκαίρι

τα όμορφα φιλιά πάνω στην άμμο

που κάνουν από έκσταση τ’ αστέρια να λαμπιρίζουν

.

κι εκείνα τα μικρά παιδιά στην άκρη του γιαλού

που έχουν έναν κόσμο χτίσει από άμμο

αύριο, που ένα κύμα θα τον ρίξει

εκείνα πάλι με γέλιο και χαρά

απ’ την αρχή θα πάρουν να τον χτίσουν.

3 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ιωάννη μου,
πολύ ρεαλιστικό αλλά βγάζει και αισιοδοξο μήνυμα.
Συναίσθημα που πρέπει να καλλιεργούμε γιατί διαφορετικά... τελειώσαμε
Πολύ καλή ΣΑΣ και φωτεινή μέρα,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Έτσι είναι Γλαρένια μου.
…και πάντα αισιοδοξία στο τέλος…

Να είσθε όλοι σας καλά!

Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...

Ωράιο ποίημα.