Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Τα παλιά πατώματα

Βαδίζω απαλά, φωνάζουν τα παλιά πατώματα. Τα ονόματα μας φωνάζουν. Και πώς θ’ ακουστεί μέσα στο άδειο σπίτι, το πάφλασμα των ονομάτων που δεν έχουν πια παραλήπτη, στους πέτρινους τοίχους; Πώς να δικαιολογήσεις την απουσία; Οι ρωγμές γνωρίζουν. Μόνον αυτές. Απορροφούν τις ομιλίες, τα πρόσωπα, τις προσευχές. Αν φυλάξεις ακέραια τη σιωπή της νύχτας, θα ακούσεις κάποιον να ονειρεύεται. Θ’ ακούσεις τη μελωδία των αστεριών καθώς ξαπλώνουν στις παλιές ξύλινες καρέκλες της βεράντας. Έχω ξεχάσει τα βήματα αυτού του χορού. Με πατήματα αδέξια δε θα ξυπνήσω τα ξύλινα πατώματα μήτε και τη νύχτα.

Βαθιά, από τις νοτισμένες σελίδες των παραμυθιών, θα ξεπροβάλει ένα παιδί, ίσως και να είναι κάποιος που αφήσαμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, ίσως πάλι να είμαστε εμείς. Θα προσευχηθεί και θα φυλάξει βαθιά στις τσέπες του τα ονόματα, γραμμένα σε χαρτί. Τη μελωδία θα κάνει πανωφόρι και θα ξαπλώσει στις παλιές ξύλινες καρέκλες της βεράντας με τ’ αστέρια αναμένοντας καρτερικά το πρώτο φως της μέρας.

8 σχόλια:

candy's τετραδιάκι είπε...

Στα δύσκολα... παντού να εμφανίζεται ένα παιδί..!!!!

Σου στέλνω γλυκά και παιδικά φιλιά!

;*

ο δείμος του πολίτη είπε...

Υπέροχα. Λιτό και "παιδικό". γεμάτο πλούσιο συναισθηματισμό.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ήχε, απ’ το μπλογκί σου αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι η Καντούλα (εννοείται) κι αυτό που γράφεις «εκτός εμπορίου»!
Το βρήκα πολύ γαμάτο!

A.G.Selena είπε...

"Αν φυλάξεις ακέραια τη σιωπή της νύχτας, θα ακούσεις κάποιον να ονειρεύεται."

Έχω τόσο καιρό να περάσω κι όμως με υποδέχτηκες με την πιο λατρεμένη μου μελωδία κι ένα κείμενο που με ταξίδεψε τόσο όμορφα!!!

Ευχαριστώ!

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Έχεις εμφανιστεί εσύ Τριαντάφυλλο μου, Candy μου, κι αυτό είναι τα πάντα μου!!!

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Να είσαι καλά Δείμο.
Θέλω να βρεθούμε, να μελετήσω και το βιβλίο σου.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Σχεδόν όλα εκτός εμπορίου είναι Ασκαρ, αυτός είναι και ο σκοπός της εδώ παρουσίας μου…
Να είσαι καλά!

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Έχουμε ταράξει τις νύχτες μας, Selena, τις κάναμε χειρότερες από τις μέρες μας…
Για τούτο κι άλλαξαν τα όνειρα μας…

Κι εγώ ευχαριστώ!