Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012
Σ’ αγαπώ
Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012
T’ ανοιχτό παράθυρο
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012
Παλιές αμαρτίες
Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012
Ένα κύμα πήρε μακριά
Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012
Καλοκαίρια
Σάββατο 14 Ιουλίου 2012
Φοβούμαι τις νύχτες
Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012
Tα σουξέ του Σαββατοκύριακου
Δευτέρα 7 Μαΐου 2012
Υγρασία βαθιά
Τετάρτη 2 Μαΐου 2012
Η ξύλινη πόρτα
Κυριακή 8 Απριλίου 2012
Με νανουρίζουν τα βήματα
Παρασκευή 6 Απριλίου 2012
Απόψε πάλι
Κυριακή 1 Απριλίου 2012
Oι τόποι μας
όλο πέτρες και δάκρυα
λιγοστεύουμε μέρα τη μέρα
εκλείπουμε
κι είναι ο χρόνος αδίστακτος
μας κομματιάζει
μόνο η σιωπή θυμάται τα ίχνη μας
κι ο άνεμος…
Κυριακή 11 Μαρτίου 2012
Ελάτε μ' ένα ποίημα και το 2012
Η παγκόσμια ημέρα ποίησης πλησιάζει και οι blog-ερς της δυτικής Θεσσαλονίκης
Ήχος Πλάγιος. Μόνος...
michalakis
ο δείμος του πολίτη
το τσαλίμι
σας προσκαλούν στη γιορτή που θα πραγματοποιηθεί στο BarArte στον Εύοσμο
Όπως και τις προηγούμενες φορές θα φυλάξουμε στις εσοχές της ψυχή μας ποιήματα δικά μας ή και άλλου ποιητή που μίλησαν μέσα μας για να τα μοιραστούμε την βραδιά της 21ης Μαρτίου.
Να μην ξεχάσουμε να έχουμε μολύβι και χαρτί μαζί μας, εξάλλου δεν κλείνουν ραντεβού οι λέξεις…
Μπορείτε επίσης να στείλετε στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των διοργανωτών
ποιήματά σας αν εσείς βρίσκεστε μακριά από τη Θεσσαλονίκη.
barARTe
Παύλου Μελά 20
Πεζόδρομος Ευόσμου
Τηλ. : 2310 559 720
Τρίτη 6 Μαρτίου 2012
Παραμυθιού σελίδες
Είναι ευγενικές οι νύχτες που σε φέρνουν
γυμνή, παραδομένη στο άγγιγμα της θάλασσας
σαν από παραμυθιού σελίδες
που ξέχασε ο χρόνος να γυρίσει
κι απόμεινες κορίτσι μικρό
με μια προσευχή στα χείλη νυχτερινή
σα το πιο μεγάλο της ζωής μας ταξίδι.
Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012
Τόσα χρόνια
Τόσα χρόνια, φίλε
μουχλιασμένες διαταγές και διατάξτε
αφηνιασμένα προσκλητήρια και θέατρο
υποκρισία σε κακέκτυπο
πρόχειρα βαμμένες ελπίδες
κι ένα όπλο παρά πόδα
βούλιαξαν τα βήματα
και μαζί τους
ένας κόσμος ολόκληρος που δεν έζησε
και που δε θα ζήσει ποτέ…
Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012
Οι γύρω δρόμοι
Άρχισαν να νυχτώνουν οι δρόμοι γύρω απ’ το σπίτι
κι ήταν ακόμα δώδεκα το μεσημέρι
το ακουστικό του τηλεφώνου ήταν κατεβασμένο
κανείς δεν μπορούσε να μας μιλήσει
επ’ έξω ακούγονταν το χτύπημα ενός μπαστουνιού
όποιος κι αν ήταν ξεμάκρυνε πια
στο μέσα δωμάτιο
η πόρτα ήταν μισάνοιχτη
μέσα στην ησυχία του παράδοξου
ακούσαμε ένα κλάμα παιδικό
ήταν οι λέξεις μας
τα μάτια μας
τα χέρια μας
που έκλαιγαν
προδομένα απ’ το ανέκφραστο
μιας ολόκληρης εποχής.
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012
Τα παλιά πατώματα
Βαθιά, από τις νοτισμένες σελίδες των παραμυθιών, θα ξεπροβάλει ένα παιδί, ίσως και να είναι κάποιος που αφήσαμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, ίσως πάλι να είμαστε εμείς. Θα προσευχηθεί και θα φυλάξει βαθιά στις τσέπες του τα ονόματα, γραμμένα σε χαρτί. Τη μελωδία θα κάνει πανωφόρι και θα ξαπλώσει στις παλιές ξύλινες καρέκλες της βεράντας με τ’ αστέρια αναμένοντας καρτερικά το πρώτο φως της μέρας.
Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012
Τυχαίο ξύπνημα
Με κρατάς απ’ το χέρι, χρόνια και χρόνια που δεν τόλμησα να ζήσω μου διώχνεις μακριά.
Δε φοβάμαι.
Βυθίζεις το χέρι σου στο στήθος, μεταδίδεις παλμούς στην καρδιά μου.
Τι μπορώ να φοβηθώ;
Κοιμάσαι γλυκά, γαλήνια και αθώα.
Κι εγώ δε φοβάμαι πια.
Είσαι πάντα εδώ, μετάξινη κι αέρινη, σαν από παραμύθι βγαλμένη…
Κοιτάζουμε τα σύγνεφα κάποτε, άλλοτε ένα ουράνιο τόξο σ’ έναν μουσκεμένο ακόμα ουρανό.
Απόψε, κοιτάζουμε την Ανατολή, από ένα ξύπνημα τυχαίο…
Θα γείρουμε πάλι σε λίγο.
Ο ένας μέσα στον άλλον…
Ο ένας στη μυρωδιά του άλλου…