Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Στρατιώτης ποιητής

Έλιωσαν τα ρούχα μου με τα χρόνια
στρατιώτης ποιητής σ’ έναν κόσμο που σαπίζει.

Διαβάζω για τους Μάρτηδες
που σκέπασαν γαρύφαλλα τις πληγές τους
ακούω τους Απρίλιδες καθώς σκάβουν
λαγούμια στο χώμα που πατώ.

Κι όλο πληθαίνουν οι κλαγγές
κι όλο οι πληγές βαθαίνουν
κι αναρωτιέμαι
πως γίνεται κάποτε να ξεχνάς
και να συνεχίζεις;

Δεν υπάρχουν σχόλια: