Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Της νύχτας τα φώτα

Άναψα της νύχτας τα φώτα

λάμπες μικρών σπιτιών

πλάι στη θάλασσα που ταξιδεύω
γαλήνεψε ο χρόνος και η αναμονή

γαλήνεψε το κύμα κάτου απ’ το πέλμα


τώρα που ήρθες

κι έπαψε ο χρόνος να κυλά

για ποια αιωνιότητα

μπορούν να μιλούνε πια

εκείνοι που έπαψαν να ζουν ερωτευμένοι;

2 σχόλια:

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Με ευχές για ένα λιγότερο σκληρό αύριο, με περισσότερη ποίηση στην ζωή μας

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Την έχουμε ανάγκη την ποίηση Λυγερή…