Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Χριστούγεννα

Κ’ ίσως, αύριο, κατά βάθος, ανάμεσα στους εναγκαλισμούς, τα χαρούμενα τραγούδια, τις ελπιδοφόρες ευχές, μια λύπη ελάχιστη θα δυναστεύει την ψυχή μας, γιατί, ένα πλοίο γεμάτο δε στείλαμε σ’ ένα ταξίδι δίχως επιστροφή, φορτωμένο με τις κακές μας συνήθειες, τις ψεύτικες στιγμές μας, την αναπηρία μας να κοιτάξουμε μ’ άλλα μάτια τον κόσμο.

Κ’ είναι Χριστούγεννα πια, και παρόλο που τα πλοία ολοένα φορτώνουν και φεύγουν, μένουν δεμένα τα δικά μας, και θα μένουν για πάντα…