Τα φύλλα πεθαίνουν καθώς τ’ αγγίζεις
γίνονται σκόνη στην ερημιά τους.
Ο ουρανός λειψός, δανεικός
αφημένος στην άκρη ενός κόσμου
που δε θυμάται και δε διψά πιά.
Και τα δέντρα, έτσι γυμνά
βγαίνουν πιο πάνω από τα σπίτια
πιο πάνω απ’ όσα γυρέψαμε
πιο πάνω απ’ τα όνειρα
και τις ζωές μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου