Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Οι σκοπιές των στρατιωτών

Τα σιωπηλά πρόσωπα των αγίων
μοιάζουν με τις βροχερές σκοπιές των στρατιωτών
πίσω απ’ το συρματόπλεγμα.
 
Προσευχή κάθε πρωί και μετάνοια
με κάθε σκέψη
σε κάθε τηλεφώνημα
πάνω από μια φωτογραφία.
 
Κι αναβλίζουν αγίασμα οι παλιές μνήμες
τα πρόσωπα που πίσω μας περιμένουν
τυλιγμένα το παλιό
ξένο πια, πρόσωπο μας.
 
 
"Κύμα" Περιοδικό Λόγου και Τέχνης. Τέυχος 1

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

Συννεφιασμένα μάτια

Θα 'χουμε πάντα συννεφιασμένα μάτια
Όλοι οι καταραμένοι
Παρα τις προσευχές
Παρα τις έξοχα, κάποτε, μοιρασμένες στα χαρτιά λέξεις
Παρα τις προσπάθειες ν' ανασάνουμε βαθιά.

Ο δικός μας ουρανός
Θα 'ναι πάντα ο πιο συννεφιασμένος.

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

Σταθμοί



Μονάχα οι σταθμοί απομένουν
έπειτα από τόσα ταξίδια
τόσα ακυρωμένα εισιτήρια
τόσες αποσκευές χαμένες.
Κι εκείνοι με τη σειρά τους
γέρνουν λυπημένοι
σαν σε τελευταίο αποχαιρετισμό.

Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Στρατιώτης ποιητής

Έλιωσαν τα ρούχα μου με τα χρόνια
στρατιώτης ποιητής σ’ έναν κόσμο που σαπίζει.

Διαβάζω για τους Μάρτηδες
που σκέπασαν γαρύφαλλα τις πληγές τους
ακούω τους Απρίλιδες καθώς σκάβουν
λαγούμια στο χώμα που πατώ.

Κι όλο πληθαίνουν οι κλαγγές
κι όλο οι πληγές βαθαίνουν
κι αναρωτιέμαι
πως γίνεται κάποτε να ξεχνάς
και να συνεχίζεις;

Σάββατο 14 Μαΐου 2016

Παιδικό βλέμμα


Καθώς νυχτώνει
βγαίνουν οι ποιητές στους δρόμους
μια μικρή μελαγχολική στρατιά
γράφουν λέξεις στους τοίχους
λίγοι τις διαβάζουν
λιγότεροι τις καταλαβαίνουν
κι είναι αυτοί
που ψηλά ανεβάζουν τ’ αστέρια
κι όλα τα παιδικά μάτια θα στρέφονται εκεί
λίγο φως να δεχθούν.

Όταν οι μέρες νιώθουμε πως έχουν τελειώσει
ένα φως από μακριά πάντα μας οδηγεί
κι ένα παιδικό βλέμμα
την αλήθεια μας φανερώνει.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Γιορτινή ατμόσφαιρα

Είχε πέσει η νύχτα 
κι όλα τα δωμάτια ντύθηκαν τα γιορτινά τους

μόνο το πλυσταριό που παίζαμε σαν ήμαστε παιδιά
 και κρύψαμε τα πρώτα μας φιλιά
- ρημαγμένο στο βάθος της αυλής -
απέμεινε σιωπηλό
όπως οι πιο μεγάλοι έρωτες.