Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Γίνεται καμιά φορά και τα λόγια και ξεχειλίζουν απ’ το καλάθι της ψυχής, στέκουνται στο ανοιχτό παράθυρο της και κοιτάζουν μακριά.

Άλλοτε, μ’ ένα τόπι παίζουν στην αυλή του σπιτιού κι άλλοτε πάλι ξεχύνονται στις πέρα γειτονιές.

.

Λόγια που θέλησαν κάποτε να κρυφθούν μα φανερώθηκαν άλλοτε ντυμένα με ρούχα παιδικά κι άλλοτε με πιο ώριμα είναι τα λόγια τούτα.

Λέξεις που ήρθαν για να μετρήσουν τις αντοχές της ψυχής, να ζήσουν τις χαρές μαζί της, τις αγωνίες άλλοτε.

.

Στέκουμαι απέναντι τους όπως σε βιβλίο που το χαρτί τους ζεσταίνει την φούχτα ή το στήθος όταν πάνω του ακουμπάει.

Προχωρώ μαζί τους πάνω από κάθε γέφυρα και πέρα από κάθε προσευχή.

.

Αφήνω το ίχνος τους εδώ, παρέα δική σας.

Κάτι σαν υπόσχεση Φθινοπώρου.

Και τι υπόσχεται το Φθινόπωρο;

Εκείνο που πάντοτε γυρεύει η ψυχή…

.

Σας ευχαριστώ.


Αίθουσα Αναμονής – Εισιτήρια

ISBN: 978 – 960 – 93 – 2244 – 7

http://www.ebooks4greeks.gr/forum/viewtopic.php?p=167#p167


Ήχος Πλάγιος. Μόνος… γραφή δεύτερη

ISBN: 978 – 960 – 92865 – 1 – 0

http://www.ebooks4greeks.gr/forum/viewtopic.php?p=168#p168


Υποσχέσεις του Φθινοπώρου (στη Νίκη)

ISBN: 978 – 960 – 92865 – 0 – 3

http://www.ebooks4greeks.gr/forum/viewtopic.php?p=169#p169

Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Έρχεσαι...

Έχω κουρνιάσει στην πρωινή ζέστη του λεωφορείου

νιώθω το τρυφερό

και πάντοτε χαρούμενο σου βλέμμα να μου χαϊδεύει τα μαλλιά

έξω η βροχή μου ξεπλένει τα μάτια

.

κι έρχεσαι

.

ντυμένη εκείνο το κόκκινο σου φόρεμα και με στολίζεις

σαν από πάντα να σε πρόσμενα

σαν από πάντα τα μαλλιά μου το άγγιγμα σου να τα τιθάσευε

.

σαν από πάντα η βροχή να σε περίμενε

να με ξεπλύνει

για να περάσεις στην ψυχή μου…

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Χάρτινη κουπαστή

Κλείνω τα μάτια


το γέλιο σου έρχεται από μακριά και με διαπερνά



αφήνω καραβάκια χάρτινα στη νύχτα για να ταξιδέψουν


ένα φως ανάβει στο βάθος της


θα φτάσουν σώα στο επόμενο πρωινό


κι έπειτα στο επόμενο



και μετά πάλι


ένας αγέρας απαλός θα μου φυσήξει τα μαλλιά


όπως στην γέφυρα τον τιμονιέρη



έτσι


μαζί τους ταξιδεύω κι εγώ


καπετάνιος και ναυτικός


ακουμπισμένος στην χάρτινη κουπαστή τους

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Μαγεμένο κογχύλι

Είναι τα βράδια που βυθίζομαι
στο σώμα του πελάου

κι όπως γυρίζω

ένα κογχύλι φέρνω μαγεμένο
απ’ τη φωνή σου

που έμαθε γλυκά να τραγουδά
και να ονειρεύεται…


από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Μέρες καλοκαιριού

Ανθισμένο λουλούδι στα μαλλιά

οι μέρες του καλοκαιριού που ζήσαμε

κ’ οι νύχτες που σμίξαμε

πάνω στο κύμα το ζεστό

κι ονειρευθήκαμε

γλυκό κρασί στα χείλη που μεθάει

.

και τούτο το φθινόπωρο

στη μέθη πάνω του καλοκαιριού θα ξαποστάσει

και θα αφεθεί

φυλλαράκι στον άνεμο για να μας ταξιδέψει

.

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Παλιό Λιμάνι - Ντάπια - Κουνουπίτσα

Ο δρόμος ξετυλίγονταν μπροστά μας λουσμένος το πορφυρό φως του απογεύματος.

Καλοκαίρι κι όλα τριγύρω σου ταίριαζαν εκπληκτικά με το ζεστό σου άγγιγμα, τα χρώματα, τα λόγια που έπαψαν από καιρό να είναι υποσχέσεις…

Προχωρήσαμε ως την Ντάπια, η φωνή σου παιγνίδιζε ακλουθώντας την διάθεση σου, χαθήκαμε στα σοκάκια.

Μ’ έπιανες απ’ το χέρι κι εγώ ρουφούσα τα χείλη σου σα γλυκόπιοτο κρασί.

Βγήκαμε στην Κουνουπίτσα, την γαλήνη του απόβραδου διαπερνούσε το καμπανάκι της άμαξας και το χτύπημα των πετάλων πάνω στην πέτρα.

Σταθήκαμε λίγο κι ονειρευθήκαμε πάνω στα κύματα.

- Πόσο μακριά να φθάνουν τα όνειρα σαν ταξιδεύουν καβάλα στα κύματα; -

.

Επιστρέψαμε στο Παλιό Λιμάνι πότε πιασμένοι χέρι χέρι και πότε αγκαλιασμένοι.

Σ’ εκείνο το μαύρο του ορίζοντα, ανάμεσα από τα σποραδικά φυτεμένα φώτα των απέναντι νησιών άφησα μιαν επιθυμία να φωτίσει τα χρόνια που θα έρθουν.

Το σπίτι εκείνο που λέγαμε και οι δύο, δύο παιδιά, και ταξίδια πολλά, γεμάτα από έρωτα κι αγάπη…

.
.

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Είναι που καιρό τώρα βαδίζουμε στο μονοπάτι το ίδιο

Θυμούμαι που κάποτε μετρούσα τα καλοκαίρια με τους αποχαιρετισμούς που πίσω τους άφηναν να συντροφεύουν τον επερχόμενο χειμώνα…

.

Είναι που καιρό τώρα βαδίζουμε στο μονοπάτι το ίδιο, το χαρούμενο, το φωτεινό…

Τώρα τα καλοκαίρια απέκτησαν μιαν αίγλη μοναδική, απέκτησαν το άρωμα, την αίσθηση του αγγίγματος, τη μορφή σου… …είναι που και οι χειμώνες έχουν τα ίδια ρούχα μ’ εκείνα του καλοκαιριού φορεμένα και λάμπουν κι εκείνοι, κι αγγίζουν όνειρα από χρόνια παιδικά και πλάθουν όνειρα άλλα που με την φρεσκάδα τους κάνουν μαλλιά, ρούχα και ψυχές να κυματίζουν…

.

Σ’ ευχαριστώ πολύ αγάπη μου!!!

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Σβήσε το φώς... (απόσπασμα)

ήρθαν οι άνεμοι του καλοκαιριού

και κρύφθηκαν στις πιο βαθιές σπηλιές

.

έλα, αγάπη μου

αγκαλιασμένοι το τραγούδι τους να μεταλάβουμε

κι όσα στα χείλη μας φοβήθηκαν πριν βγουν

και κλείστηκαν στην μοναξιά τους

λέξη τη λέξη θ’ αφεθούν

και θα χορέψουν τούτο τον χορό

έχοντας τα πόδια βουτηγμένα στην άμμο την ζεστή

και στο νερό της θάλασσας το απαλό

.

κι ο χρόνος όλος φτιαγμένος για τούτο τον χορό

για τούτη την νυχτερινή εξομολόγηση

για το φιλί π’ αποζητούν τα χείλη

που γύρεψε η ψυχή να ξεδιψάσει

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Τα γράμματα της Υβόννης (απόσπασμα)

Ήρθες πλάι μου δυο βράδια μετά.

Τυλίχθηκα στις φούχτες των χεριών σου, γυρεύοντας να βρουν ανάσα τα δάκρυα μου, κι ανάσαναν βαθιά, ανάσα δανεική από τα δικά σου στήθη, δροσερή, να προστατεύει τα πέλματα σε δρόμους πυρωμένους.

Ζήτησα να μου πεις πως γράφεται το ελπίζω πάνω στ’ αστέρια, τι χρώμα αποκτά ο ουρανός στα μάτια εκείνου που ελπίζει, τι χρώμα όταν η κούραση έχει γεράσει και ραγίσει τα βήματά σου…

Ένιωσα ναό τη μορφή σου, με κινήσεις αργές άναψα πέντε κεριά.

Στάθηκα με τις γυναίκες.

Μου έλαχε ένα ξύλινο παλιό στασίδι μα δε μ’ ένοιαξε το τρίξιμο του.

Έπεσα στα γόνατα να προσκυνήσω, κι αν είναι για κάτι που το έκανα πιο πολύ, ήταν για το λίγωμα του αγέρα στο προσκεφάλι σου.

Ακόμα και τούτο κατάφερνες, να φθάνει ο άνεμος λιγωμένος από τα δικά σου στα δικά μου στήθη.

Κι έφθανε αφήνοντας κάθε αγωνία να χαθεί, κάθε δισταγμό.

Πήρες να μετράς με το δάχτυλο τ’ αστέρια.

Μου έδειξες που αρχίζουν και που τελειώνουν οι αστερισμοί, που αρχίζουν και που τελειώνουν οι ευχές.

Οι ευχές μας.

Ένιωσα μία να θέλει να δραπετεύσει από τα χείλη μου, «να τυλίγομαι στου στήθους σου τις λίμνες να ζεσταίνομαι, τα δάκρυα σου με τα στήθη μου ν’ απορροφήσω άλλο να μην πονάς», άκουσες την ψυχή μου να φωνάζει μέσα απ’ τα χείλη που ταξίδευαν στη σιωπή.

Χαμογέλασες.

Μ’ έκρυψες πιο βαθιά στην αγκαλιά σου, τα χείλη μου βαθύτερα.

Αφεθήκαμε σ’ ένα ταξίδι σωμάτων και ψυχών δίχως να γνωρίζουμε ποιος ο οδηγός και ποιος ο οδηγούμενος, μήτε και που μας ένοιαζε.

Μείναμε να λιμνάζουμε ο ένας στον αγιασμένο ιδρώτα του άλλου ώσπου καθρέφτισε πάνω του το πρόσωπο του ο ήλιος.

Μήτε που φάνηκε το πέρασμα της νύχτας στο παίξιμο των ματιών.

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Σημείωμα δεύτερο

Alexandre Cabanel (28 September 1823 – 23 January 1889)
The Birth of Venus - 1863

.
Είναι τούτη η εποχή που με αλλάζει
όλα ανθίζουν εντός μου, όλα ομορφαίνουν
κι οι εξομολογήσεις καθημερινές
κι οι στιχουργίες καθημερινές
και τα ονείρατα, και τα ταξίδια...
.
κι όλα τους είσαι εσύ…

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Σημείωμα πρώτο

.Paolo Veronese (Paolo Caliari) (Italian, Venetian, 1528–1588)
Venus & Mars -
Oil on canvas
.

Ανοίγω με χαρά τα μάτια, σε λίγο θα σε ξυπνήσω κι έτσι θα αποκτήσει μορφή η μέρα μου, και χρώμα, και άρωμα, όπως όλες οι προηγούμενες μέρες και νύχτες ντύθηκαν κάθε τι δικό σου.

Θα σταθώ λίγο μέσα στο βλέμμα σου, χαμογελάει, και η ψυχή μου γίνεται η γλυκιά του παρέα σε τούτο το χαμόγελο.

Θέλω να σου πω πόσο σ’ αγαπώ.

Αφήνω τα γράμματα με τα χείλη μου στο γυμνό σου σώμα.

Κι είναι τα γράμματα σπόροι μικροί που βλασταίνουν κι ανθίζουν καθώς σ’ αγγίζουν.

Ανθίζω κι εγώ, ανθίζει η ψυχή μου, η καρδιά, τα όνειρά μου…

.

.

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Το πηγάδι

Άκουσα την ηχώ μου στο πηγάδι

έφερε πίσω το «σ’ αγαπώ»

μόνο που είχε ντυθεί το άρωμα σου

κ’ είχε το τσιμπιδάκι των μαλλιών

που έχασες προχθές

στο απογευματινό μας το παιγνίδι

πλάι στο πηγάδι

όπως έβγαζα νερό με τον κουβά

κι έριχνα μικρές γουλιές

στο κλείσιμο των μοιρών σου

άνοιγαν σιγά σιγά

κι έτσι ντροπαλά

και γέμιζε χρώματα ο ουρανός.

.

Λογοτεχνικό περιοδικό "Απόπλους", τεύχος 48, Σάμος, Άνοιξη Καλοκαίρι 2010

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Τα Γράμματα Της Υβόννης

.
.

Ιωάννης Τσιουράκης
.
Τα Γράμματα Της Υβόννης

(νουβέλα)

.
ISBN: 978-960-694-075-0

.
Εκδόσεις: Δρόμων

(Τηλ. & Fax: 210-26. 17. 648)

Επιμέλεια έκδοσης: Ζώης Μπενάρδος

.

.

Πίνακας εξωφύλλου:

Ζαν - Ονόρε Φραγκονάρ «Κορίτσι που διαβάζει», (περ. 1776), ελαιογραφία σε μουσαμά

.

Η φωτογραφία του συγγραφέα στο εσωτερικό του βιβλίου είναι από την Αναστασία Χριστιανοπούλου

.

.

Κείμενο οπισθόφυλλου

.

Μ’ ένα πλοίο, μ’ ένα τρένο οι αποσκευές να ταξιδεύουν μα στους ηλεκτρονικούς πίνακες αναχωρήσεων στις άκρες των ματιών, πάντοτε ίδιος να μένει ο προορισμός.

.

Τι μπορούν άραγε κι εκείνα να κρύψουν;

Τι ν’ αποφύγουν;

Από πού να κρατηθούν;

.

Στην ούγια της ψυχής έχει γράψει με γράμματα μεγάλα τ’ όνομά του ο πόνος, τ’ όνομά σου, κι από το ξέφτισμα της μόνο εκείνη απομένει άθικτη.

Η ούγια με τ’ όνομά σου.

.

Κι ο ήλιος να βρίσκει στα σκοτεινά το βλέμμα μου να το διαβάζει, να το τρυπάει, να το διαπερνά, ώσπου εκεί να φθάνει που ξημερώνει η αλλιώτικη μέρα...

.

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Με το σκοτεινό το χρώμα του καπνού στα χείλη

.Jacob Jordaens (19 May 1593 – 18 October 1678)
An Apostle 1623-1625
.
.
…κι εμείς
με την πληγή ως το κόκκαλο να αιμορραγεί
και με το σκοτεινό το χρώμα του καπνού στα χείλη
διψούμε για λίγο ουρανό
λίγη βροχή
να ξεπλυθεί το μαύρο από τα μάτια
από τα χείλη
από τα δάχτυλα
που πρέπει τον κόσμο τον νέο ν’ αγκαλιάσουν…
.
.

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

Θέλω για επαναστάσεις να γράψω

.

William-Adolphe Bouguereau (November 30, 1825 – August 19, 1905)

Jeune Fille se Defendant Contre L'amour 1880

.

.

Θέλω για επαναστάσεις να γράψω

μα τα γράμματα σχηματίζουν μονάχα

τη λέξη "σαγαπώ"...

.

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Πατρικό σπίτι

.

John Atkinson Grimshaw (6 September 1836 – 13 October 1893)

Autumn Morning

.

.

Φέρνω στη μνήμη

τα παιδικά σου γέλια

και τα παιγνίδια του καλοκαιριού

που μου εμπιστεύθηκες πλάι στο κύμα.

Το πέτρινο πατρικό σου σπίτι

το κοριτσίστικο δωμάτιο

το κουζινάκι της αυλής

τον γκρίζο μεγάλο γάτο

τις μπούκλες τις φουντωτές σου.

.

Καπνίζει πάντα το τζάκι του σπιτιού

όλο χαμόγελα και φωτεινές αγκαλιές

στέκουμαι στην είσοδο της αυλής πριν μπω.

.

Προσεύχομαι.

.

Είναι το σπίτι που μεγάλωσες…

.
.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Παρουσίαση βιβλίου : Γρηγόρης Χαλιακόπουλος «Αγαπώ τη δυσλεξία σου»

..

Πέμπτη, 15 Απριλίου 2010

ώρα 20:00
IANOΣ Αριστοτέλους 7
.
Παρουσίαση βιβλίου

Γρηγόρης Χαλιακόπουλος
.
«Αγαπώ τη δυσλεξία σου», εκδόσεις ΑΙΓΕΑΣ.
.
Θα μιλήσουν οι Γεωργία Μπάρου, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Συλλόγων δυσλεξίας,

Γεώργιος Τεμεκενίδης, Φιλόλογος-ιστορικός,

Κατερίνα Αθανασίου, δημοσιογράφος-κριτικός λογοτεχνίας.

Συντονίζει ο Κώστας Δ. Μπλιάτκας, δημοσιογράφος-συγγραφέας.
Αποσπάσματα διαβάζει ο Θεόφιλος Γουλτίδης, ηθοποιός.

.

Τι συνδέει άραγε τον Έρωτα, την Ιστορία και τη Δυσλεξία; Ο συγγραφέας εικονογραφεί τα συναισθήματα, τις σκέψεις και δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα του νου και της καρδιάς. Το βιβλίο μέσα σε ένα μήνα βρίσκεται στην 3η έκδοση και λόγω της θεματολογίας του έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον όχι μόνο των κλασικών αναγνωστών αλλά και όσων ενδιαφέρονται για το επίκαιρο ζήτημα της δυσλεξίας στα σχολεία.

.
.

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Δωσ' μου μια ελπίδα...

.Νικηφόρος Λύτρας (Πύργος Τήνου 1832 – Αθήνα 1904)

Παιδί

.

.

Δώσε μου μόνο ένα βλέμμα παιδικό

από εκείνα που ήλιο κρύβουν κι ελπίδα

και σ’ ένα χέρι απαλό ένα λουλούδι κόκκινο βάλε

ή έναν ώριμο καρπό απ’ τη γη

κι από της θάλασσας τα πλάτη

ένα κύμα αλλιώτικο…

.

.

.

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Το τραγούδι των παιδιών

Έφερε ο άνεμος μια σου εικόνα εδώ

γέμισε χαρά ο τόπος

σα το τραγούδι των παιδιών

όταν χαρίζουνε τη μέρα στο παιγνίδι.

.

Λογοτεχνικό περιοδικό "Απόπλους", τεύχος 48, Σάμος, Άνοιξη Καλοκαίρι 2010

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Απομεσήμερα μάτια

.Young Woman With A Bouquet Of Roses - François Boucher

(b. 1703, Paris, d. 1770, Paris)

.

.

Κι αυτά τα μάτια σου τ’ απομεσήμερα

πως με κοιτάζουν τόσο φωτισμένα

όταν θλιμμένος από τραβιέμαι στην γωνιά

κι αφήνουνε ελεύθερα να μ’ αγκαλιάσουν

χιλιάδες χρώματα και μουσικές

και νανουρίζομαι παιδί μικρό στην αγκαλιά σου.

.

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Βλέπω την αγάπη σου που ανθίζει

.

.

Βλέπω την αγάπη σου που ανθίζει

στην πέτρα επάνω και στη θάλασσα

και στου βουνού τη ρίζα την υγρή

από του ποταμού του χορευτή το γύρισμα

σπίτι ζεστό να υψώνεις

για τη ζωή που ονειρευθήκαμε.

.

Κι εγώ, ένας μικρούλης ήλιος

τόπι στα πόδια των παιδιών

απ’ την αυγή ως το σούρουπο

γέλια να βγάζω στην αυλή

και να φυτεύω φως και άνθη λουλουδιών

στα μακριά σου τα μαλλιά.

.

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

. .
.

Αγαπώ τους μήνες που περνούν

τις υποσχέσεις του Φθινοπώρου

που δεν έφθειρε ο άνεμος

τα παιγνίδια τα παιδικά

τα πεσμένα στο χώμα φύλλα

τα πέδιλα του καλοκαιριού

τα ξεχασμένα στη ντουλάπα

τις σημειώσεις που κιτρίνισε ο ήλιος

τα πινέλα που αφήσαμε στο νέφτι

από το βάψιμο του κάγκελου στο μπαλκόνι

τις φωτογραφίες με τα χαμόγελα

που τόσο πλατιά απλώθηκαν

κι αφέθηκαν να ταξιδέψουν στη μνήμη

τα βότσαλα του βυθού

στο μαρμάρινο πάσο της κουζίνας

.

τα μάτια σου αγαπώ

που συδαυλίζουν τις φωτιές στα στήθη μου

κι ακούγονται τριγύρω τους τραγούδια καλοκαιρινά

και μελωδίες αστεριών

που δε χαθήκανε στο πρώτο φως της μέρας

κι όταν ξαπλώνω

έρχονται και με σκεπάζουν

με το λαμπερό τους γέμισμα

στου φεγγαριού το σώμα

που αφήνει το φιλιά σου στο κορμί μου

.

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Aνθάκια μυγδαλιάς

Έτσι όπως παίρνει τα δάκρυα ο άνεμος καμιά φορά

από τα μάτια στο χώμα

έτσι τ’ ανθάκια τα μικρά της μυγδαλιάς

αφήνει στα μαλλιά σου

στολίδια μικρά με το πρώτο της μέρας χρώμα.

.

Λογοτεχνικό περιοδικό "Απόπλους", τεύχος 48, Σάμος, Άνοιξη Καλοκαίρι 2010

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Παλιά γραφή

Σε μια παλιά γραφή, οι λέξεις

«δε θα ‘ρθει», λέγανε στους περαστικούς

και να που τώρα

φανερώνεσαι πριν το φως του ήλιου

και ξημερώνεις την ψυχή μου.

.

Λογοτεχνικό περιοδικό "Απόπλους", τεύχος 48, Σάμος, Άνοιξη Καλοκαίρι 2010

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Ρώγα σταφυλιού

Στέκει ολόρθη η ρώγα

σταφυλιού θαρρείς

για να την τραγανίσω

σε μια στιγμή αιωνιότητας…

.

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Απο τα Λουτρά των Ψιθύρων ως την αδερφή του Μεγαλέξανδρου...

.

Ο ποταμός Έβρος άγγιξε τα όρια κινδύνου, από βραδύς ανατίναξαν τα αναχώματα η κατάσταση όμως παρέμεινε κρίσιμη, έτσι η απόφαση της επιστροφής υπήρξε ομόφωνη.

Ξεκινήσαμε με το πρώτο φως, μαζέψαμε συμπράγκαλα, αποχαιρετίσαμε αδέλφια, παππούδες και θείους, κι αφήσαμε τις ρόδες του αυτοκινήτου να μετρήσουν τα χιλιόμετρα της επιστροφής.

Ο κάμπος μέχρι και την πόλη της Αλεξανδρούπολης γίνηκε ένα με τον ποταμό, μια λιμνοθάλασσα που σε τρομάζει σα βλέπεις να μπαίνει στα σπίτια που εκκενώθηκαν βάζοντας δύο ρούχα σε μια βαλίτσα, πέντε βιβλία και μια προσευχή στην τσέπη την μέσα τους πανωφοριού, ν’ ακουμπάει με τον χτύπο της καρδιάς, πιο ψηλά να φθάνει, μήπως κι αγγίξει τον Θεό...

Μετρώντας, πότε τις σταγόνες της βροχής και πότε τους αμανέδες του ραδιοφώνου βγήκαμε στην Κομοτηνή.

.

Στέκει ταπεινή, κάτου από τη χιονισμένη οροσειρά της Ροδόπης τούτη την εποχή, προσμένοντας το απογευματινό χτύπημα της καμπάνας να σμίξει με τη φωνή του Μουεζίνη, μετρώντας τα βήματα των ταξιδευτών από την Αγία Πέτρα κι από μεγάλο λιμάνι της Συμβουλεύουσας, καθώς τη βγάζει από τον μεσημεριανό της ύπνο το «αλτ τι ‘συ» των στρατιωτών…

Στέκουμαι στο κάστρο κι ακούω τον θρήνο της Ελένης για το γιό που έχασε από τον ήχο του σπαθιού του Γαζή και της Sabriye που αποχαιρέτησε από τον ίδιο ήχο τον δικό της γιό.

Δάκρυα που σμίγουν ποτίζοντας τις εκτάσεις με τον καπνό και το βαμβάκι που γέρνουν από τον άνεμο και λικνίζονται από το τραγούδι του Λίσσου ποταμού.

.

Έζησα δύο χρόνια εδώ.

Έμαθα να σιγοτραγουδώ μα πιο πολύ ν’ ακούω εκείνο τον ρυθμό τον αργό, τον μεθυστικό της Ανατολής, εκείνης της Ανατολής που δεν έμαθα να μισώ καθώς αγνάντευα, παιδί ακόμα μικρό, το χωριό μας στον απέναντι κάμπο.

Πέρασαν οκτώ χρόνια από τότε, κι όλα είναι εδώ, ζωντανά.

Το χρώμα, το άρωμα, η γεύση, οι άνθρωποι…

.

Ένα μωσαϊκό αναμνήσεων σε συντρόφευσε στο ταξίδι μου τούτο από την αδερφή του Μεγαλέξανδρου ως τα «Λουτρά των Ψιθύρων» και πίσω…

.

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Μοτοσακό

Είχες το μοτοσακό
στηριγμένο στον τοίχο της αυλής
πάει τώρα η αυλή
πάει ο τοίχος
μόνο οι ροδιές απέμειναν
ίχνη στο τσιμέντο επάνω
να με συνθλίβουν
κάθε που στέκουμαι στην πόρτα 
και τ’ αντικρίζω.
.
απο το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Ήχος Πλάγιος. Μόνος... δεύτερη γραφή

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Παλιά αίγλη

.

Πριν ξημερώσει κατηφορίζεις

απ’ το κόκκινο του ουρανού φεγγάρι

βαστώντας τα όνειρά μου

απαλά

συντροφευμένα από εσένα

χαμογελαστά

.

κι απ’ το απέναντι παράθυρο

κοιτάζουν τα περασμένα χρόνια

τα λυπημένα

καθώς το παιδί

με χρώματα αχνά ζωγραφίζει

την αίσθηση τους

σε χαρτί λεπτό

φθείροντας έτσι την παλιά τους αίγλη.

.

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Eυχές

.

Γίνονται οι ευχές σου

δάκρυα βροχής μέσα στη νύχτα

λουλούδια κόκκινα κι αρώματα

υγρά φιλιά πάνω στα στήθη

που σε γυρεύουν…

.

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Γρηγόρης Χαλιακόπουλος «Αγαπώ τη δυσλεξία σου»

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.

.

.

.

.

.

.

.

.
Γρηγόρης Χαλιακόπουλος

«Αγαπώ τη δυσλεξία σου»

Εκδόσεις Αιγέας 2009

Τιμή: 10 €

Διαστάσεις: 14x21

Σελίδες: 153

.

.

Αρώματα από μνήμες και στη μέση το Αιγαίο. Αγάπες, Έρωτες, που ξοδεύτηκαν στου Χρόνου το Παζάρι. Ο Άγγελος, η Ελβίρα, ο Μανούσος, η Αϊσέ και μία χούφτα όνειρα βαπτισμένα στους αφρούς των κυμάτων.

Αθήνα, Χίος, Τσεσμές, ένα τσιγάρο δρόμος η ζωή και οι καρδιές... δυο δάκρυα και κάτι. Τις νύχτες ο θαλασσινός αγέρας φέρνει φω­νές, λόγια πρωτάκουστα, και μουσικές απ' τα παλιά. Κι αρχίζουν οι ψυχές να ξεπορτίζουν, αναζητώντας απαντήσεις σε ερωτήματα που κρύβονται στη Λήθη: «Πώς ορίζεται ο απέ­ναντι;» «Στα πόσα μίλια βγαίνουν λαθραίες οι πεθυμιές;» «Πού αρχίζουν άραγε, οι φράχτες με τα σύνορα του Πόθου;»

Είναι περίεργα τα βράδια στο Αιγαίο. Στιγμές στιγμές, μπερδεύεσαι αν σου μιλάνε προτομές ή ζωντανοί. Ακούς ψιθύρους απ' το στόμα του Κοραή, τον πόνο απ' τα χείλη του Αγγουλέ, χα­χανητά απ’ του Σουρή τις αιχμηρές διαμαρτυ­ρίες. Κι άλλοτε φθάνουν στ’ αυτιά σου οι λυγ­μοί της Αϊσέ και το φτερούγισμα των γλάρων που ονειρεύτηκαν ελεύθεροι να ζούνε...

.

.

Ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος γεννήθηκε στα Φιλιατρά το 1958 και είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος. Κατά τα έτη 1994-1995 εξέδιδε την εφημερίδα «Αίσθηση Λόγου και Τέχνης», μέσα από την οποία προβλήθηκαν σπουδαίοι άνθρωποι της Επιστήμης, των Γραμμάτων και των Τεχνών.

Συνεργάστηκε δημοσιογραφικά με τις εφημερίδες «Καθημερινή της Κυριακής», «Νίκη», «Επενδυτής του Σαββάτου», «Real News» και τα περιοδικά «Ταχυδρόμος», «Επειδή», «Πανόραμα», «Μομέντο», «Homme» και «Εικόνες». Το 1997 πρωτοδημοσίευσε στον τύπο, τα Αρχεία του Δρομοκαΐτειου, της προ και μετά κατοχικής περιόδου, για όλους τους σπουδαίους ανθρώπους που έζησαν μέσα στο Ψυχιατρείο, όπως ο Γεώργιος Βιζυηνός, ο Ρώμος Φιλύρας, ο Νικόλαος Δραγούμης και πολλοί άλλοι. Το παραμύθι του «Το Δάκρυ του Μουτζούρη», επιλέχθηκε από το Υπουργείο Παιδείας στον Κατάλογο των Προτεινόμενων Βιβλίων του έτους 2009 για τα Δημοτικά Σχολεία. Έχει γράψει θεατρικά έργα και έμμετρες διασκευές, ενώ αρκετοί συνθέτες έχουν μελοποιήσει στίχους του. Σήμερα, εξακολουθεί να συνεργάζεται με έντυπα του Κέντρου και της Περιφέρειας στο ελεύθερο ρεπορτάζ και αρθρογραφεί με κύρια θεματολογία του την κοινωνία και τον άνθρωπο.

.

.

Παράλληλα ακούμε το τραγούδι «Το βαλς της βροχής» από τη Νίκη Φραγκούλη, σε στίχους του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου και μουσική του Στέφανου Κοντόπουλου.

Δίσκος: Κάθε που βραδιάζει

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Οι παλμοί που με διαπερνούν

Πλάι σου κουρνιάζω

νεογέννητος καθώς είμαι

βάζω το χέρι επάνω στην κοιλιά σου

νιώθω τους παλμούς να με διαπερνούν

γίνονται και δικοί μου οι παλμοί

γίνονται και δικοί μου οι λυγμοί

καθώς νυχτώνει

και σκοτεινιάζουν οι γωνιές μες στο σπίτι…

.

.

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου