Αναρωτιέμαι τώρα τι να κάνεις
είναι μακριά κάποτε η κουζίνα
το υπνοδωμάτιο
ο μικρός μας κήπος στο μπαλκόνι.
Είναι ημέρα σκοτεινή
κι οι δρόμοι που παίρνω
λιγοστεύουν
και χάνονται.
Ξεμένω από βήματα
από λέξεις
κι αποστάσεις.
Τι άραγε να σκέφτεσαι;
Με ποιο τραγούδι να ταξιδεύεις;
Μόνο το φεγγάρι
κάνει τα χέρια μου
να γεμίζουν από εσένα
και το αγιόκλημα
στης πόρτας μας την άκρη.
Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017
Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017
Κλειστό δωμάτιο
Κι είναι
τα μάτια μας
τόσο
λυπημένα όταν νυχτώνει
καθώς
στο κλειστό δωμάτιο
απομένει
ένα κύμα σιωπής
να σπάει
στους
ρυτιδωμένους τοίχους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)