Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Ύπνος βαθύς

Λυγίζουν μέσα μας οι νύχτες
καταπίνουν τα μικρά μεγάλα μας θέλω
παίζουν για λίγο με το περαστικό φως των αυτοκινήτων
κι αφήνονται σ’ έναν ύπνο βαθύ.

Ανοίγουν τότε οι σελίδες των παλιών ημερολογίων
βγαίνουν οι μορφές οι παιδικές μας
μας κοιτάζουν στα μάτια.
Δεν βρίσκουν τίποτε να πούνε.
Ο πιο σκληρός θάνατος είναι εκείνος της σιωπής.
Και σιωπούν.

Μια σιωπή βαθιά
που βαλσαμώνει κάθε μας κίνηση επόμενη.