Χορεύει η νύχτα στα ποτήρια
ανάμεσα νερό και αλκοόλ
κουρνιάζει στο κουρασμένο μας βλέμμα
χάνουμε τις λέξεις και μαζί τους
κάθε εξομολόγηση
και κάθε άφεση αμαρτιών.
Φθάνουν τα τρένα που προσμέναμε κάποτε
αργοπορημένα και μόνα
στους ρυτιδωμένους τους σταθμούς.
Είναι η μοναξιά
που θεριεύει τις νύχτες
κι αγκαλιάζει όλες εκείνες τις επιθυμίες
που μας συντηρούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου