Οι μέρες είναι ζεστές πια
σμιλεύουν ευκολότερα τα χέρια τον πηλό.
Πλάθω το πρόσωπό σου.
Μετρώντας αντίστροφα το κύλισμα των ωρών
αφήνω κεριά αναμμένα εκεί όπου θ’ ακουμπήσεις τ’ απαλά σου πέλματά
χτενίζω με τ’ ακροδάχτυλα τις άκρες των πήλινων μαλλιών σου
χαράζω τις πτυχές τους
χαράζω τους παφλασμούς των ονείρων σου επάνω τους.
Μια μετάξινη ανταύγεια ανασαίνει βαθιά πάνω στο στήθος
– Θεέ μου, πόσο όμορφο έπλασες τούτο τον κόσμο
και κράτησες φτωχούς τους ανθρώπους μακριά του;
έμαθα να ραγίζω με φως τα σκοτάδια
χώρεσα την μορφή σου μέσα τους
έσπειραν εντός σου μιαν ηλιαχτίδα τα σκοτάδια τρυφερή.
Αυτό ήταν λοιπόν
υποκλίθηκε κι ο ήλιος του μεσονυκτίου στην ύπαρξη σου
και τα φεγγάρια τα πανσέληνα
στο προσκέφαλο σου καταδύονται.
12 σχόλια:
Καλησπέρα,
Έτσι απλά για χαιρετισμό και ενημέρωση πέρασα να πω, πως έχω αλλάξει σπιτικό και όταν θέλεις θα μπορείς να με βρίσκεις εδώ:
http://nostou-algos.blogspot.com
να είσαι καλά!
ΗΧΕ ΜΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΔΙΑΛΕΓΩ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΝ ΘΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΕΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΗΤΑΝ (– Θεέ μου, πόσο όμορφο έπλασες τούτο τον κόσμο
και κράτησες φτωχούς τους ανθρώπους μακριά του; )ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΚΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΛΣΑΜΟ ΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ΣΟΥ ΝΑ ΣΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ
Είμαι καινούργια στη παρέα σου ..πέρασα κάποιες νύχτες προσπαθώντας να σε γνωρίσω μέσα απο τη σελίδα σου ...
θέλω να σου κάνω μια ερώτηση ...
Ήχος - Πλάγιος - Μόνος ...αν ήσουν χρώμα , τι χρώμα θα ήσουν ?
Ευχαριστώ
http://www.mariatweety.blogspot.com
TA LOGIA EILIKRINA EINAI PERITTA
MIA MIKRI KOPELITSA MAS 8ELEI DIPLA TIS GIA NA SINEXISEI TON ADIKO AGONA
DIADOSTE TO
FILIKA MARILENA
τόσο όμορφο για καλημέρα..
ζεστή γραφή ήχε μου έχεις σήμερα..
**
καλη σου ημέρα***
"Αυτό ήταν λοιπόν
υποκλίθηκε κι ο ήλιος του μεσονυκτίου στην ύπαρξη σου
και τα φεγγάρια τα πανσέληνα
στο προσκέφαλο σου καταδύονται".
Ίσως ότι πιο τρυφερό έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό.
Καλημερίζω σε!
υ.γ. Πρώιμο καρπούζινο χαμόγελο!
Καλησπέρα Δημήτρης.
Ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση, όμορφο και το νέο σπίτι.
Να είσαι κι εσύ καλά.
Φάντασμα μου
Σ’ ευχαριστώ πολύ.
Καλώς όρισες Βασιλική.
Επικίνδυνες αυτές οι γνωριμίες…
Αν ήμουν χρώμα, θα θελα πολύ να είμαι εκείνο του καθρεφτίσματος των νερών μιας σπηλιάς πάνω στην οροφή της, που δημιουργεί μιαν μικρή ηλιαχτίδα από μια ρωγμή του βράχου…
Μα νιώθω απλά πως είμαι ένα ζεστό φθινοπωρινό καφέ, όπως εκείνο των φίλων που αγγίζουν την γη στα μέσα του Οκτώβρη.
Ευχαριστώ πολύ Μαριλένα.
Ίον μου
Μια καλημέρα στο βαθύ απόγευμα σου αφήνω, ίσως γιατί οι μέρες μας είναι τόσο αλλόκοτες πια, ίσως γιατί δεν έχουν αρχή και τέλος…
Πρώιμο, πρώιμο Καναρίνι μου!!!
Σαν τα αγγίγματα τα καυτά του καλοκαιριού από τα χέρια του Μάη…
Δημοσίευση σχολίου