Σάββατο 15 Μαΐου 2021

Δε μιλούμε

Τώρα
που δε μιλούμε πια
αφήνουμε τον χρόνο να σεργιανίσει μέσα μας

πίσω απ’ τους κουρασμένους καθρέφτες
τα επίσημα ρούχα μας
τα κλειδωμένα συρτάρια του γραφείου

και μόνο η ποίηση
με την παραφροσύνη της
μας συγκρατεί στο κατώφλι της λογικής μας.


Οροπέδιο, τεύχος 22, Χειμώνας 2019

2 σχόλια:

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Όταν το μέσα μου ζορίζεται βλέπω πως γυρνώ πίσω στα οικεία, τα γνώριμα κι αγαπημένα, τις λέξεις.

Πάντως σου το αναγνωρίζω, το πώς κατορθώνεις η παραφροσύνη της ποίησης να συγκρατεί τη λογική. Καλό βράδυ.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

έτσι την έζησα σε κάποια εμπόλεμη χώρα που βρέθηκα πρίν χρόνια
ήταν τότε που αναθεώρησα ολόκληρη τη ζωή μου