Μας κυκλώνουν σκέψεις τις νύχτες
μικροί σπαραγμοί όσων χάθηκαν.
Παύουν όμως μπροστά στις λέξεις
φοβούνται το άλλο τους πρόσωπο
εκείνο του καθρέφτη
εκείνο που επίμονα κοιτάζει
και ζητά στο τέλος της μέρας
λογαριασμό.
Αυτή η δεύτερη ύπαρξη μας
είναι που φοβόμαστε
και κλείνουμε σ’ ένα χαρτί
δίχως λέξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου