Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Απόψε κατηφόρισα τυχαία...

Κι εγώ
απόψε κατηφόρισα τυχαία
στων ματιών σου τις αυλές τις ανθισμένες.

«Στάσου» φώναξες
κι έκοψες τριαντάφυλλο να μου χαρίσεις.

Από απόψε, πες μου
με δύναμη πια και βήματα πόσα
πίσω θα τραβώ τις ανηφόρες;

12 σχόλια:

Fatale είπε...

πάντα να βολτάρεις σε ανθισμένες αυλές Ήχε ...

όμορφο
πολύ όμορφο..!!

katerina είπε...

''ειναι η αγάπη απάτητη γη...''ήχε μου!μιας και μας ταξίδεψες και πάλι ως αντίδωρο στο αφιερώνω:http://www.youtube.com/watch?v=v2aJ7opKiyA&feature=related
Ναναι μυρωμένο το βράδυ σου!!!

sourgeal είπε...

Aaaaaxxx pws??

ion είπε...

χωρίς αυτά άλλοι θα είμασταν.τα φορτία μας -η ψυχή μας. Καλη σου ημέρα ευ-ηχε**

lakis είπε...

Μα μπορεί να σου πει; Ίσως και όχι. Μόνοι ανακαλύπτουμε τους δρόμους μας. Μέρα καλή

Ανώνυμος είπε...

ΗΧΕ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΟΝΤΟΣ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΞΑΝΑΤΡΑΒΗΞΕΙΣ ΤΙΣ ΑΝΗΦΟΡΕΣ ΜΑ ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΑΝΕΒΕΙΣ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΤΙ ΕΦΤΑΣΕ ΕΚΕΙ ΧΩΡΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΕΦΤΑΣΕΣ ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΗΘΕΛΕΣ ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΛΑ

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Fatale μου μόνο τσ’ αγάπης οι αυλές ανθίζουν και προσμένουν έναν, μονάχα ένα διαβάτη!
Να είσαι καλά γλυκιά μου.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κατερίνα μου άραγε καταφέρνουμε ποτέ να γνωρίσουμε την αληθινή;

Το τραγούδι δεν το γνώριζα και δεν μου το συγχωρώ.
Είναι πανέμορφο.
Σ’ ευχαριστώ πολύ.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Sourgeal μου πως άραγε;

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ion μου όπως το λές, τούτα μα οδηγούν, τούτα μας οριμάζουν…
Να νυχτώνεις όμορφα γλυκιά μου.****

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Τελικά κανείς δεν μπορεί να πει, μήτε κ’ η δική μας η καρδιά.
Μόνα τους τραβούν τα πόδια, μόνα τους σταματούν…
Να είσαι πάντοτε καλά Λάκη.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Φάντασμα μου κι αν δεν επιθυμείς να ανέβεις άλλες ανηφόρες αλα να παραμείνεις εκεί τι γίνεται τότε;
Να είσαι πάντοτε καλά.