Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Θεέ μου

Για εσένα δάκρυ, που έρχονται απανωτά οι άνεμοι.

10 σχόλια:

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Εγώ δεν μπορώ να μην μείνω στη γραμματοσειρά του μονόστιχου!...Εξαιρετική!

Θα σε παρηγορούσε,αν σου έλεγα, πως οι άνεμοι δεν είναι μονοπώλιο κανενός;...

Την καλησπέρα μου:)

lakis είπε...

Προσπάθησε να μονοπωλήσεις τότε τους ήχους της σιωπής. Μέρα καλή

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ιδιοχείρως, ε;

katerina είπε...

Mια τόση δα φρασούλα ....''ποίημα''ζωής...!!!!Καλο σου μεσημέρι ήχε μου!!!!

Ανώνυμος είπε...

θα στείλω ένα απορροφητικό φιλί
επίδεσμο...
εκείνη ξέρει να τους μερώνει τους σκληρούς ανέμους!

σε φιλώ

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Σ’ ευχαριστώ ψυχή μου.
Δε γνωρίζω αν τούτη είναι η κατάλληλη στιγμή για να δεχθώ κάτι τέτοιο.
Έχεις δίκιο όμως.

Να είσαι πάντα καλά.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Λάκη, εν καιρώ.
Όμορφα βράδια εύχομαι.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Για τον καθρέφτη της ψυχής ιδιοχείρως.
Να είσαι καλά Δείμε.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κατερίνα μου, πόνος ζωής.
Όμορφα βράδια να έχεις.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Mist μου
Σ’ ευχαριστώ
Μα μόνο μερώνει τους ανέμους όπως κι εσύ μου γράφεις.
Τους ταξιδεύει μα μακριά δεν τους παίρνει ποτέ.