Μ’ ένα ποτιστήρι γλυκάνισο στο χέρι…

…
- Σ’ αγαπώ!
- Κι εγώ.
- Έτσι; Έτσι σκέτα μ’ αγαπάς;
- Ναι, έτσι σκέτα!

- Τι, κλαίς;
- Ένα δάκρυ είναι, σκουπιδάκι μπήκε στο μάτι μου.
- Να φυσήξω;
- Φύσα.
- Μα δε βλέπω κάτι...
- Κοίταξε πιο καλά…
- Μονάχα το καθρέφτισμα μου βλέπω στο υγρό των ματιών σου…
- Φθάνεις εσύ!
- Για εμένα κλαίς;
- Για εσένα…
- Και γιατί κλαίς;
- Είναι που δεν μ’ αγαπάς…
- Μα σ’ αγαπώ…
- Ναι αλλά δεν μου το λες…
- Να σου το λέω θέλεις;
- Και να μου το δείχνεις...
- Κοίταξες κάτω από το μαξιλάρι σου σαν σηκώθηκες;
- Δεν κοίταξα…

- Άφησες τα πέταλα σου Γιασεμί μου;
- Για να ταξιδεύεις ευωδιαστά κάθε που ταξιδεύεις…
- Κι εγώ τώρα θα φυσήξω απαλά και λίγο δροσερά να μπερδευτώ στα μαλλιά σου…

- Σ’ αγαπώ Άνεμε μου…
- Κι εγώ σ’ αγαπώ Γιασεμί μου…
...