Σημείωμα δεύτερο

Είναι τούτη η εποχή που με αλλάζει
όλα ανθίζουν εντός μου, όλα ομορφαίνουν
κι οι εξομολογήσεις καθημερινές
κι οι στιχουργίες καθημερινές
και τα ονείρατα, και τα ταξίδια...
 
κι όλα τους είσαι εσύ…

Σημείωμα πρώτο

Ανοίγω με χαρά τα μάτια, σε λίγο θα σε ξυπνήσω κι έτσι θα αποκτήσει μορφή η μέρα μου, και χρώμα, και άρωμα, όπως όλες οι προηγούμενες μέρες και νύχτες ντύθηκαν κάθε τι δικό σου.

Θα σταθώ λίγο μέσα στο βλέμμα σου, χαμογελάει, και η ψυχή μου γίνεται η γλυκιά του παρέα σε τούτο το χαμόγελο.

Θέλω να σου πω πόσο σ’ αγαπώ.

Αφήνω τα γράμματα με τα χείλη μου στο γυμνό σου σώμα.

Κι είναι τα γράμματα σπόροι μικροί που βλασταίνουν κι ανθίζουν καθώς σ’ αγγίζουν.

Ανθίζω κι εγώ, ανθίζει η ψυχή μου, η καρδιά, τα όνειρά μου…

Το πηγάδι

Άκουσα την ηχώ μου στο πηγάδι

έφερε πίσω το «σ’ αγαπώ»

μόνο που είχε ντυθεί το άρωμα σου

κ’ είχε το τσιμπιδάκι των μαλλιών

που έχασες προχθές

στο απογευματινό μας το παιγνίδι

πλάι στο πηγάδι

όπως έβγαζα νερό με τον κουβά

κι έριχνα μικρές γουλιές

στο κλείσιμο των μοιρών σου

άνοιγαν σιγά σιγά

κι έτσι ντροπαλά

και γέμιζε χρώματα ο ουρανός.

Λογοτεχνικό περιοδικό "Απόπλους", τεύχος 48, Σάμος, Άνοιξη Καλοκαίρι 2010

 

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου