Σβήσε το φώς... (απόσπασμα)

ήρθαν οι άνεμοι του καλοκαιριού

και κρύφθηκαν στις πιο βαθιές σπηλιές

 

έλα, αγάπη μου

αγκαλιασμένοι το τραγούδι τους να μεταλάβουμε

κι όσα στα χείλη μας φοβήθηκαν πριν βγουν

και κλείστηκαν στην μοναξιά τους

λέξη τη λέξη θ’ αφεθούν

και θα χορέψουν τούτο τον χορό

έχοντας τα πόδια βουτηγμένα στην άμμο την ζεστή

και στο νερό της θάλασσας το απαλό

 

κι ο χρόνος όλος φτιαγμένος για τούτο τον χορό

για τούτη την νυχτερινή εξομολόγηση

για το φιλί π’ αποζητούν τα χείλη

που γύρεψε η ψυχή να ξεδιψάσει