Θυμούμαι που κάποτε μετρούσα τα καλοκαίρια με τους αποχαιρετισμούς που πίσω τους άφηναν να συντροφεύουν τον επερχόμενο χειμώνα…
Είναι που καιρό τώρα βαδίζουμε στο μονοπάτι το ίδιο, το χαρούμενο, το φωτεινό…
Τώρα τα καλοκαίρια απέκτησαν μιαν αίγλη μοναδική, απέκτησαν το άρωμα, την αίσθηση του αγγίγματος, τη μορφή σου… …είναι που και οι χειμώνες έχουν τα ίδια ρούχα μ’ εκείνα του καλοκαιριού φορεμένα και λάμπουν κι εκείνοι, κι αγγίζουν όνειρα από χρόνια παιδικά και πλάθουν όνειρα άλλα που με την φρεσκάδα τους κάνουν μαλλιά, ρούχα και ψυχές να κυματίζουν…
Σ’ ευχαριστώ πολύ αγάπη μου!!!
8 σχόλια:
Ήχε μου πολύ το χάρηκα...το αληθινό
ΜΑΖΙ είναι δώρο Ζωής..ανήκει στα Πολύτιμα αυτα που δεν τα κατακτάς..σου χαρίζονται σε ανύποπτη στιγμή.
Να αγαπάς να αφηνεσαι να εμπνεεσαι και να Ζείς την κάθε στιγμή νιωθοντας την αξία της.
Να είστε και οι δύο καλά με χαμόγελο και πάντα ΜΑΖΙ.
Πιστεύω στο Πάντα.!!Υπάρχει..όπως και το ΜΑΖΙ. Σπάνιο αλλά απλά συμβαινει. :))Και χαίρομαι ειλικρινά που αξιώθηκες και το Ζεις.!!
τι τρυφερο!!!
να ειστε καλα!!!!
μμμμμ!!!!!! έρωτας όμορφος εδώ. να σται καλά παιδιά.
Η ζωή είναι ωραία γιατί κάποτε τελειώνουν οι αποχαιρετισμοί κι αρχίζουν τα καλοκαίρια που άγγιζουν τ' αστέρια και βλέπουν τα όνειρα να λάμπουν. Μου θυμίζετε δύο ερωτευμένα πιτσουνάκια που έρχονται στο μπαλκόνι μου και κάθονται στο φυτό της γλάστρας. Πόσο με γαληνεύουν! Πόσο χαίρομαι για σας! Μου αρέσει πολύ το τραγούδι! Νιώθω θαυμασμό για την Έλλη Λαμπέτη και το Δημήτρη Χορν!
Όσοι μπορούν να χαίρονται με την χαρά του φίλου είναι φίλοι, ακόμα κι αν ποτέ δεν βρέθηκαν και δεν υπάρχει πουθενά στον ορίζοντα η προοπτική να βρεθούν…
Σ’ ευχαριστώ πολύ Αερικό μου!!!
Elf μου!!!
Σ’ ευχαριστούμε από καρδιάς!!!
Νικόλα μου την αγάπη μας!!!
Ελένη μου, ευχαριστούμε!!!
Δημοσίευση σχολίου