Έχω κουρνιάσει στην πρωινή ζέστη του λεωφορείου
νιώθω το τρυφερό
και πάντοτε χαρούμενο σου βλέμμα να μου χαϊδεύει τα μαλλιά
έξω η βροχή μου ξεπλένει τα μάτια
κι έρχεσαι
ντυμένη εκείνο το κόκκινο σου φόρεμα και με στολίζεις
σαν από πάντα να σε πρόσμενα
σαν από πάντα τα μαλλιά μου το άγγιγμα σου να τα τιθάσευε
σαν από πάντα η βροχή να σε περίμενε
να με ξεπλύνει
για να περάσεις στην ψυχή μου…