Οι νύχτες που με ταξίδευαν
τώρα σιωπαίνουν
ανεξόφλητοι λογαριασμοί
πλάι σε σημειώσεις που δεν αγγίζω.
Δεν ξέρω πια τι φέρνει ο καιρός
τρέχω στις γειτονιές
πάνω απ’ τα φτερά των πουλιών
- μέχρι τις τρείς το ξημέρωμα
τραγουδούσαν εψές
παράδοξο τέτοια εποχή -
από μπαλκόνι σε μπαλκόνι
μέρα Κυριακή
της λιτανείας του Αγίου Στεφάνου.
Θα ξαποστάσω πλάι στη θάλασσα
σ’ ένα φανάρι του Αιγαίου
ν’ αγναντεύω τα παλιά ταξίδια
μ’ ένα εισιτήριο φθαρμένο απ’ την αρμύρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου