Ένας σπουργίτης
μπαίνει βγαίνει επίμονα στο άδειο σπίτι
στέκεται κάποτε για λίγο
στο στρωμένο ακόμη τραπέζι της Πέμπτης
και μ’ ένα φτερούγισμα
χάνεται στο απέραντο του έξω κόσμου.
Τώρα, μια σειρήνα τρυπάει το μυαλό μου
καθώς φεύγουν σιγά σιγά οι πάγκοι της λαϊκής
κι έρχονται πίσω τους τ’ απορριμματοφόρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου