Δευτέρα 28 Απριλίου 2008

Ο τυφλός λυράρης

Συχνά, περπατώντας νύχτα μέσα στο δάσος, συναντούσαμε έναν λυράρη. Έπαιζε έναν μελαγχολικό σκοπό, άλλαζε ρυθμό στα βήματα μας. Είχε συναντήσει κάποτε έναν άγγελο στο διάβα του. Κοντοστάθηκε. Τον κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια «έχεις λυπηθεί πολύ» του είπε, απάντησε ο άγγελος «μα, είσαι τυφλός, πως μπορείς να το βλέπεις μέσα στα μάτια μου;», «τα μάτια της ψυχής είναι που βλέπουν καθαρά» είπε.

Από τότε, ορκίστηκαν πολλοί πως τον συνάντησαν ντυμένο άγγελο στα όνειρά τους κι από το δάσος ακούγονταν ο ήχος της λύρας του να συνοδεύει τα βήματα των περαστικών…

33 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ιωάννη εύχομαι και σε σένα
ο φύλακας άγγελός σου
να συνοδεύει πάντα
με ήχους ουράνιους
τα βήματά σου!!!

Anadromos είπε...

έτσι είναι όπως τα λες &γω τον είδα..

iLiAs είπε...

Χριστός Ανέστη!
Χρόνια πολλά Ιωάννη..ειθε τα μάτια της ψυχής να βλέπουν πάντα το σωστό δρομο!

Καλημέρα :)

elenitheof είπε...

Γιάννη, Χριστός ανέστη. Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα με το άγιο φως της Ανάστασης του Χριστού στην καρδιά.

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Στις σκοτεινές γωνιές,στα όνειρα και στις μοναχικές διαδρομές μας,εκεί ζουν οι άγγελοί μας...
Και τους "ήχους" της μελαγχολίας, όταν τους αφουγκραστούμε χωρίς φόβο,τότε, θα νιώσουμε την παρουσία τους γύρω μας...

Χρόνια Πολλά,Ιωάννη, με υγεία,αγάπη και καλή τύχη! :))

kanella16 είπε...

Χριστός Ανέστη,με ΑΓΑΠΗ Γιάννη.
Τα μάτια της ψυχής διευρύνουν τους ορίζοντές τους δι`Αυτής!
Μ`εκτίμηση
Ευγενία

Ανασα του Βορρα είπε...

Χρόνια Πολλά...
Μα πώς; Κάτι σα νεκρανάσταση!
Πώς;
Και το τραγούδι...η "Τίγρη".
Μέσα στη ψυχή μου βρυχάται! Πάντα!
Πώς είδες το δρόμο και μπήκες στο "άβατο"?
Πώς?

Unknown είπε...

τα μάτια της ψυχής είναι αυτά που ξέρουν να κοιτούν, να εξερευνούν, να μιλούν...

...κι έτσι οι άγγελοι μπορούν να βγαίνουν κι έξω απ' τα όνειρα...

Φιλιά βρόχινα...

akb8862 είπε...

Χριστός Ανέστη. Χρόνια πολλά ,χρόνια δημιουργικά & να σαι πάντα καλά.

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

…ένα άλλο βράδυ που δίψαγε η ψυχή μου για του λυράρη το σκοπό έκλεισα τα μάτια μου τόσο βαθιά που τον συνάντησα εκεί στα σκοτεινά. Του λέω «παίξε κάτι για να βρω το δρόμο». Έτσι άρχισε να βρέχει. Τότε κι αυτός μου λέει « να ο δόμος». Έκτοτε περπατάω στη βροχή μα όταν ξανανοίγω τα μάτια η μουσική σταματάει. Γι αυτό πότε πότε ανοίγω ξένες πόρτες και κάνω το διαρρήκτη κλέβοντας πίσω απ’ τα κλειστά τους βλέφαρα ανθρώπους που κοιμούνται. Κι όταν πατώ σε κάτι λασπωμένα δάκρυα νιώθω αθώος από την συνενοχή ότι την ίδια μουσική ακούνε.
Καλό σου μήνα ήχε πλάγιε και (όχι τόσο) μόνε!

Unknown είπε...

Γιάννη μου ΧΡιστός ανέστη κι ένα όμορφο μήνα Μάη να έχεις Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΤΑΡΧΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ Ο ΛΥΡΑΡΗΣ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΑΚΟΜΑ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΚΑΠΟΥ ΕΔΩ ΘΑ ΓΥΡΝΑ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ

patsiouri είπε...

Καλό μήνα, όλοι με έναν άγγελο στο πλευρό μας...

ΑΝΤΩΝΗΣ Σ. είπε...

Εγώ ξέρω τον άλλο που παίζει βιολί, το πιο γλυκό βιολί κατά ορισμένους. Ελπίζω να μην είναι το ίδιο πρόσωπο.

Καλό μήνα κι από μένα.

atg είπε...

kati eixe pei kai i alepou ston mikro progkipa sto simeiwma me to mustiko pou tou edwse thumasai?

pavlidma είπε...

Αχ... Αυτά τα μάτια της ψυχής, αφού βλέπουν καθαρά, γιατί μας πλάνεψαν τόσες φορές;

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Σοφία μου σ’ ευχαριστώ πολύ.
Κάθε τι που επιθυμείς να πραγματοποιηθεί σου εύχομαι.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Επιρρεπή τα μάτια της ψυχής γνωρίζουν καλύτερα έτσι δεν είναι;

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ηλία γνωρίζουν εκείνα και τι βλέπουν και πως το βλέπουν.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ελένη μου να είσαι καλά.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Όλα τούτα που γράφεις Ψυχή μου είναι εκεί που λέει και το όνομά σου στην ψυχή.
Σε όλα όσα μας συμβαίνουν το κλειδί είναι η αποδοχή.
Μονάχα όταν αποδεχόμαστε μία κατάσταση καταφέρνουμε και περνάμε σε μια επόμενη φάση.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κανέλλα καλώς ήρθες.
Μόνο εκείνα γνωρίζουν τα όρια.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ανάσα μου
Ψηλαφώντας καμιά φορά στα σκοτεινά διακρίνεις καλύτερα τις εισόδους των περασμάτων, είναι που έχεις την αβεβαιότητα για σύντροφο και προσέχεις το κάθε τι.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Νεράιδα μου
…και να περπατούν εκεί που μόνο το άγνωστο που μας προσμένει υπάρχει…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Akb 8862 καλώς ήρθες.
Είναι κίτρινες οι πόλεις που ζήσαμε, μονάχα όταν βρέχει αποκτούν μια γαλήνη παράξενη και ωραία.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Γιώργο Ποταμίτη καλώς ήρθες.
Εκείνοι που πήραμε τις εικόνες τους καθώς είχαν κλειστά τα μάτια τους έπαψαν να είναι άγνωστοι, έγιναν οι δικοί μας άνθρωποι.
Εκείνοι λοιπόν, καθώς νυχτώνει αφήνουν πάντα ένα δάκρυ στο μαξιλάρι τους για καληνύχτα.
Για μουσική έχουν τον ήχο του κυλήματος που κάνει το δάκρυ.
Συνενοχή, ναι συνενοχή αν κάνεις το ίδιο τα βράδια, αν κάποιος δηλαδή παίρνει και βλέπει τις εικόνες μέσα απ’ τα κλειστά σου μάτια.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κλειώ μου να είσαι πάντοτε καλά.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ανώνυμε/η πάντοτε κάπου εδώ είναι.
Χρειάζομαι ένα όνομα να σε προσφωνώ.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Πατσιουρι μου να τον βρεις αν δεν τον βρήκες σου εύχομαι.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Τρελέ είναι εκείνος που νιώθεις εσύ, όπως τον νιώθεις εσύ.
Να είσαι καλά.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

ATG μου πως θα μπορούσα να έχω ξεχάσει…
Μια φορά διαβάζεις κάποια πράγματα πολλές φορές τα μνημονεύεις.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Iris μου ίσως και να ήταν η ανάγκη τους τούτη.
Να μάθουν πρώτα δηλαδή κι έπειτα να ακολουθήσουν αν πρέπει.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Χρόνια πολλά Χριστός Ανέστη σε όλους σας.
Εύχομαι από καρδιάς να είστε όλοι καλά.