Πόσο μακρυά... μπορεί να είναι αυτό το ''μακρυά σου''ήχε μου,οταν αγαπάς? Μάλλον τόσο ,όσο κάνει ο νους να βυθιστεί στον παλμό της καρδιάς...Νάναι δημιουργικό το κάθε σου ταξιδι ήχε!!!
ΗΧΕ ΜΟΥ ΑΝ ΑΥΤΑ ΤΡΕΝΑ ΠΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΠΟΣΑ?ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΑ ΟΧΙ ΤΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ .ΝΑ ΣΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ
Και οι κύκλοι, Άγγελε, δεν είναι τίποτε άλλο από μιαν ευθεία δίχως τέλος κι αρχή. Με γραμμές χαράσσουν οι καπετάνιοι τις πορείες στους χάρτες, σε ευθείες κ’ η ψυχή μας απλώνει τα πανιά της…
12 σχόλια:
Πόσο μακρυά... μπορεί να είναι αυτό το ''μακρυά σου''ήχε μου,οταν αγαπάς? Μάλλον τόσο ,όσο κάνει ο νους να βυθιστεί στον παλμό της καρδιάς...Νάναι δημιουργικό το κάθε σου ταξιδι ήχε!!!
..κι άλλοτε ισως να σας φέρνουν κοντα Ήχε...καλό βραδυ Ιωάννη :)
Ευτυχώς που τα βαγόνια
μόνο τα κορμιά χωρίζουν
Οι καρδιές είναι πάντα μαζί...
Καληνύχτα Ιωάννη
...και οι γραμμές ετούτες
μια ευθεία...
Ατέλειωτη...
Πολύ μελαγχολικό, πολύ βαρύ.
ΗΧΕ ΜΟΥ ΑΝ ΑΥΤΑ ΤΡΕΝΑ ΠΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΠΟΣΑ?ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΑ ΟΧΙ ΤΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ .ΝΑ ΣΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ
Πολύ μακριά μα και δίπλα Κατερίνα μου.
Η στιγμή καθορίζει την απόσταση…
Ηλία τούτη είναι η επιστροφή, κάθε ένα ταξίδι άλλο ένα ακολουθεί με συναισθήματα διαφορετικά στις αποσκευές του…
Λίτσα μου ευτυχώς…
Και οι κύκλοι, Άγγελε, δεν είναι τίποτε άλλο από μιαν ευθεία δίχως τέλος κι αρχή.
Με γραμμές χαράσσουν οι καπετάνιοι τις πορείες στους χάρτες, σε ευθείες κ’ η ψυχή μας απλώνει τα πανιά της…
Δείμε μου, είναι που η βαλίτσα βαραίνει κάποια στιγμή στην παλάμη την σφιγμένη…
Φάντασμα μου ποιος γνωρίζει άραγε να πει;
Δημοσίευση σχολίου