Τα βράδια κατηφορίζω ξυπόλυτος δρόμους πλατιούς
δείχνουν να χωρούν μέσα τους υποσχέσεις περασμένες
μένουν όμως έξω από αυτούς
κι άλλες φορές, ταξιδεύω
έχοντας τα μάτια της ψυχής πάντοτε ανοιχτά…
Είναι μακρινά τα ταξίδια
κανείς επιβάτης δε θα πει που κατέβηκα
γιατί απλά όλοι ξεχνούμε
θυμούμαστε το φθινόπωρο, το χειμώνα
μα τίποτε έξω από αυτό
το χιόνι, τη βροχή
όχι το πότε και το που.
Κ’ είναι πάλι αργά τις νύχτες
που αντικρίζω τα χνάρια μου πάνω στο χιόνι
εκεί που τα σύγνεφα αφουγκράζονται τον ήμερο ύπνο
κι χρόνος το απέραντο σιωπηλό λευκό.
10 σχόλια:
νυχτερινή πορεία αυτοσυγκέντρωσης, ενδοσκόπησης,
μοναχική πορεία
την καλημέρα μου
Γαλήνη.
Αυτό μου έμεινε.
Τα βουβά χνάρια στο χιόνι που διηγούνται χωρίς να φωνάζουν.
Το είχα ανάγκη.
Καλησπέρα.
... και μόνο η μουσική σου με ταξίδεψε
"εκεί που τα σύγνεφα αφουγκράζονται τον ήμερο ύπνο
κι χρόνος το απέραντο σιωπηλό λευκό"
Υπέροχη μουσική επιλογή!!!
Γλυκαίνει κάθε πόνο..
Να ξημερώνεις όμορφα ***
Το τραγούδι,τα λόγια σου...
Τόσο όμορφα,μα με κάναν να νιώσω τόσο μόνη...
Συγνώμη δε μπορώ να πω κάτι άλλο.
Γειά σου...
Τραγούδι σαν λυπημένος μονόλογος βημάτων. Κι ο δρόμος, ο πιο πιστός σύμμαχος. Έτσι ήταν τότε. Και τώρα έτσι είναι..
Φιλί
Διατηρούν ζωντανή την ψυχή μας, Λόγια μου, οι πορείες οι νυχτερινές.
Φανερώνουν σημεία που αδυνατεί να διακρίνει το «μάτι» στο φως του ήλιου.
Κ’ είναι παράξενο τόσο που αδυνατούμε φορές πολλές να πιστέψουμε τα όσα έχουμε δει…
Όμορφες να έρχονται οι μέρες σου!
Γαλήνη, Άγγελε, κ’ η ψυχή μου σα να βρίσκει τελευταία το άρωμα της στα ρούχα που φοράει, στα πράγματα που αγγίζει.
Την αγάπη μου!
Ρομαντική μου Μαργαρίτα, σε πόσα αλήθεια ταξίδια μπορεί να μας ωθήσει μια και μόνο εικόνα…
Να ξημερώνεις με ένα όνειρο κάθε φορά στην ψυχή!
Μην πεις κάτι άλλο Selena.
Είναι κάποιες φορές που γίνεται μαγική η μοναξιά…
Να είσαι πάντοτε καλά.
Στο σώμα του πάντα πορευόμαστε, Χάρις μου, με πέλματα χαρούμε τα ίχνη που αφήνουμε κι άλλοτε λυπημένα.
Ανάμεικτα πιο πολύ, όπως και τώρα άλλωστε…
Καλές διαδρομές σου εύχομαι…
Δημοσίευση σχολίου