Μερικές φορές δεν έχουμε τίποτα πια να δώσουμε.. κι άλλες ανακαλύπτουμε ότι έχουμε κάτι ακόμα να δώσουμε, κάτι έστω και μικρό από εκεί που δεν υπήρχε ελπίδα.
απλα ενα όπλο έδωσες στο χερι... σε σενα ειπες μόνο να κάνει χρήση... όποια χρήση αποφάσιζε.... εδωσες κατι πάρα πάνω ισως.... κατι που δεν γνωριζε πως να χειριστει... φιλι χαρας για την ...επιστροφη (με αφιερωση)
Ηχε μου.... για το ξεγέλασμα μου.... κάτι για την παγωνιά του σου άφησα στο κείμενο το προηγούμενο (για τους κύκλους...)
όσο για το άλλο...για να το γράφεις έτσι έτσι είναι... έχει σοφία αυτό, την σοφία του ανθρώπου που προσφέρει "όπλο" κι ας γνωρίζει ότι το πρώτο βλέμμα της κάνης ,το στήθος του ίσως στραφεί να σημαδέψει, και το φεγγάρι που μέσα εκεί κουρνιάζει με την αστραφτερή της λάμψη σημαδέψει... κι ίσως απ την πίσω πλευρά, απ΄ αυτή της πλάτης.-
πριν κινήσεις,(ελπίδα να αργήσει αυτό) η αφιέρωση για σένα ανεβαίνει.... φιλί μελαγχολικό ....
Αν δεν είσαι καλά εντός, όλο τον κόσμο να σου δώσουν, καλά δε θα γίνεις...
...ψάχνει κάπως να γιάνει η καρδιά και τρόπο δε γνωρίζει κι όπως μπορεί γαντζώνεται, χωρίς δικό της κόπο... να δώσεις έχεις Ήχε μου, μα σε όποιον μπορεί να πάρει...
Ιωάννη, όταν βλέπω τη λέξη μακριά, μου προκαλεί πόνο γιατί η απόσταση με έχει αρκετά ταλαιπωρήσει συναισθηματικά. Ποτέ ξανά δε θα ερωτευθώ κάποιον που είναι μακριά μου. Ποτέ ξανά το ίδιο λάθος. Καλύτερα μόνη παρά μαζί με κάποιον που είναι μακριά μου. Ίσως κι εσύ να έχεις πάθει το ίδιο. Πρόσεχε να μην το ξανακάνεις. Την ευτυχία και τη συντροφικότητα θα τη βρούμε πραγματικά μαζί με κάποιο πρόσωπο που είναι κοντά μας.
Ποτέ μη λες ποτέ και για τίποτε Ελένη μου. Δε ξέρεις τι μπορεί να σου έχει γραμμένο η μοίρα. Εύχομαι όμως να είναι εκείνο που νιώθεις πως έχεις ανάγκη.
22 σχόλια:
Πολύ γλυκό, όμορφο.
Μερικές φορές δεν έχουμε τίποτα πια να δώσουμε.. κι άλλες ανακαλύπτουμε ότι έχουμε κάτι ακόμα να δώσουμε, κάτι έστω και μικρό από εκεί που δεν υπήρχε ελπίδα.
ΥΓ. Ωραίο τραγούδι!!
απλα ενα όπλο έδωσες στο χερι...
σε σενα ειπες μόνο να κάνει χρήση...
όποια χρήση αποφάσιζε....
εδωσες κατι πάρα πάνω ισως....
κατι που δεν γνωριζε πως να χειριστει...
φιλι χαρας για την ...επιστροφη
(με αφιερωση)
Τι κάνεις, αλήθεια, όταν αισθάνεσαι τόσο, μα τόσο άδειος, που δεν έχεις τίποτα να δώσεις; Δύσκολα τα πράγματα...
Από τις ωραιότερες φωτογραφίες αυτή που επέλεξες, ήχε. Να περνάς καλά!
Ποιος ξερει τι γυρευε , τι γυρεύει και απο ποιον...
Κανεις δεν ξερει Γιάννη μου...
Φιλιά και να χεις μια λαμπερή μερα
Ευχαριστώ πολύ Δείμο.
My little sunshine
έχουμε πάντοτε να δώσουμε μα η αδυναμία του άλλου σε κάνει ν’ αμφιβάλεις και για τούτο ακόμα.
Μαρίνα μου
μη ξεγελιέσαι απλά δεν κίνησα ακόμα.
Όσο για το άλλο ναι έτσι είναι γιατί έτσι πρέπει να είναι…
Σα
αν δεν ισχύει τούτο που έγραψα στην γλυκιά μου sunshine τότε πραγματικά είναι δύσκολα τα πράγματα.
Μάλλον δε γνωρίζει Μαρία μου.
Κι ανοίγει πληγές αυτό.
ήχε ...
όταν δεν έχεις να δώσεις.....σημαίνει ότι έπιασες πάτο...άρα ...μήπως τελείωσε κάτι οριστικά?
φιλια...η φωτο ...τέλεια
tha sumfoniso me thn fatale
Ηχε μου....
για το ξεγέλασμα μου....
κάτι για την παγωνιά του σου άφησα στο κείμενο το προηγούμενο (για τους κύκλους...)
όσο για το άλλο...για να το γράφεις έτσι έτσι είναι...
έχει σοφία αυτό, την σοφία του ανθρώπου που προσφέρει "όπλο" κι ας γνωρίζει ότι το πρώτο βλέμμα της κάνης ,το στήθος του ίσως στραφεί να σημαδέψει, και το φεγγάρι που μέσα εκεί κουρνιάζει με την αστραφτερή της λάμψη σημαδέψει... κι ίσως απ την πίσω πλευρά, απ΄ αυτή της πλάτης.-
πριν κινήσεις,(ελπίδα να αργήσει αυτό) η αφιέρωση για σένα ανεβαίνει....
φιλί μελαγχολικό ....
Αν δεν είσαι καλά εντός, όλο τον κόσμο να σου δώσουν, καλά δε θα γίνεις...
...ψάχνει κάπως να γιάνει η καρδιά και τρόπο δε γνωρίζει κι όπως μπορεί γαντζώνεται, χωρίς δικό της κόπο... να δώσεις έχεις Ήχε μου, μα σε όποιον μπορεί να πάρει...
στο εμπυρη γνωση fm....εχετε αφιερωση...
Ηχε μου.........
fatale μου
zoaki μου
δεν το έχω καταφέρει ακόμα.
Μαρίνα μου
είναι λατρεμένα τα τραγούδια
κάποιος πρέπει να με γνωρίζει στη γειτονιά και να μιλάει πολύ.
Βίκυ μου, δύσκολος δρόμος πια.
κανείς μας δεν ξέρει...κανείς μας δεν μπορεί να καταλάβει...κι ίσως να μην πρέπει να καταλάβει!!έτσι το βλέπω εγώ...φιλάκια!! :)
Ιωάννη, όταν βλέπω τη λέξη μακριά, μου προκαλεί πόνο γιατί η απόσταση με έχει αρκετά ταλαιπωρήσει συναισθηματικά. Ποτέ ξανά δε θα ερωτευθώ κάποιον που είναι μακριά μου. Ποτέ ξανά το ίδιο λάθος. Καλύτερα μόνη παρά μαζί με κάποιον που είναι μακριά μου. Ίσως κι εσύ να έχεις πάθει το ίδιο. Πρόσεχε να μην το ξανακάνεις. Την ευτυχία και τη συντροφικότητα θα τη βρούμε πραγματικά μαζί με κάποιο πρόσωπο που είναι κοντά μας.
Αποδεκτό Αγγελόσκονη μου αλλά δεν πρέπει να παρασύρεις άλλον μαζί σου.
Να είσαι καλά γλυκιά μου.
Ποτέ μη λες ποτέ και για τίποτε Ελένη μου.
Δε ξέρεις τι μπορεί να σου έχει γραμμένο η μοίρα.
Εύχομαι όμως να είναι εκείνο που νιώθεις πως έχεις ανάγκη.
Δημοσίευση σχολίου