στην Βαλάνη
Άλλαξαν τα χρόνια μας.
Ένα μικρό κουβάρι κρατώ στα χέρια να πλέξω μάλλινα ρούχα για τα παιδιά.
Ξυπνώ, και με φωνάζουν μάνα.
Δεν ένιωσα ομορφότερα ποτέ.
Πέρασα από ‘να κατάστημα προχθές, αγόρασα δύο μικρά ζευγάρια παπούτσια.
Αχ! Να τα ‘βλεπες, η μισή μου παλάμη ήταν.
Τ’ ακούμπησα στο προσκέφαλό τους.
Πήραν μια χαρά σαν τα είδαν.
Τέτοιες χαρές με κάνουν ευτυχισμένη.
Ξυπνάω τα πρωινά κι έχω την έγνοια τους.
Στο δωμάτιο τρέχω, είναι πράγματι αληθινά όλα τούτα που νιώθω.
Οι μικροί μου άγγελοι κοιμούνται ακόμα, πάει καιρός που έπαψαν να ξυπνούν στο μεσονύχτι αναζητώντας την άκρη του στήθους μου να ξεδιψάσουν την ανάγκη τους.
Χαμογελούν.
Κλέβω λίγη από τούτη την ομορφιά.
Η ψυχή τους, ψυχή μου, μοιάζει πραγματικά με των αγγέλων.
Παίρνουν το χρώμα των αστεριών τα μάτια τους.
Καμιά φορά, όταν κάνει η απελπισία να μ’ αγκαλιάσει,
θυμούμαι τα μάτια αυτά.
Κρατιέμαι δυνατά από ένα τους δάκρυ και συνεχίζω.
απο το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Ήχος Πλάγιος. Μόνος... δεύτερη γραφή
21 σχόλια:
Aπό τα πιο γλυκα που έχω διαβάσει...ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας!
Καλησπέρα ήχε του φεγγαριού.Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα.
γι αυτό ξύπνησα τόσο νωρίς...
καλό μήνα, να πιάνεις τις πατουσίτσες τους και τα μικρά τους δαχτυλάκια, μαγεία...
οτι πιο όμορφο και γλυκό και αληθινό εχω διαβάσει, να δακρίζεις αντικρίζοντας τα...
το πιο γλυκό δάκρυ...
καλήμερα να 'χεις ήχε!
..εκείνα τα χεράκια που προσπαθούν να κλείσουν μέσα τους το δάχτυλο τους..απιστευτο συναίσθημα.
..καλό μήνα Ήχε, να είσαι καλά.
Τι όμορφο ήχε!!!
Πραγματικά θαυμάσιο!!!
p.s. Εγώ πότε θα γίνω μάνα; :P
Αχ!ηχε,χρονια πολλα με πηγες πισω ...μα ξερεις κατι κι αν επαψαν να ξυπνουν μεσα στη νυχτα δεν επαψαν ν'αναζητουν την αγαπη..ακομα και τωρα που γυρνουν αργα κι εγω πια αναζητω την παρουσια τους μεσα στη νυχτα και περιμενω καρδιοχτυπωντας να ακουσω το κλειδι στην εξωθυρα!Τα παιδια,αυτα τα δωρα τ'ουρανου!Ναναι δημιουργικος κι αυτος ο μηνας για σενα καλοηχε ηχε μας!!
"Κρατιέμαι δυνατά από ένα τους δάκρυ και συνεχίζω."
και μόνον για τούτο αξίζει!!
καλό σου βράδυ!!
Όμορφα λόγια,εικόνες γεμάτες ελπίδα, δημιουργία, ζωή... Καλό μας μήνα φίλε ήχε.
ένας άντρας που γράφει σκέψεις γυναικείες. Το θεωρώ μοναδικό και δύσκολο. Όπως όλα τα όμορφα άλλωστε.
Καλημέρες πολλές. Κι ένα φιλί.
Μαρίνα μου
σου χαμογελώ, μ’ εκείνο το χαμόγελο που πια γνωρίζεις καλά.
Να καλοστρατίζεις κορίτσι μου.
Εδρούλα μου σιμώνει ο καιρός.
Σιμώνει ο καιρός και τότε δεν θα ‘χεις μυαλό για τίποτε άλλο.
Κατερίνα μου
του λόγου και της αγάπης, δική μου η χαρά.
Genna μου
καλό μήνα να έχεις.
Εύχομαι όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου ν’ αντικρίζω κι εγώ τούτα τα πατουσάκια.
Οι λέξεις τούτες γράφθηκαν σε μια πολύ δύσκολη καμπή της ζωής της Β.Μ.
Όλα καλύτερα τώρα, όλα ομορφότερα Δόξα το Θεό!
Ηλία πραγματικά.
Όλα νιώθεις πως κρύβονται μέσα σ’ εκείνα τα τοσοδούλικα δαχτυλάκια.
Σταλαγματιά μου
για όλους έρχεται κάποτε ο καιρός.
Για όλους…
Κατερίνα μου
πάντα αναζητούνε την αγάπη τα παιδιά, πάντοτε μένουμε παιδιά και τώρα καταλαβαίνω το γιατί.
Δεν είναι για την σκανδαλιά, για την αγάπη είναι.
Για το όνειρο.
Να είσαι πάντοτε καλά.
Mist μου
μα τούτη είναι δύναμή τους να σε στηρίζουν.
Είναι και ανάγκη τους κάποτε, να σε δούνε να κλαις για εκείνα..
Σα μου καλό ταξίδι να λες.
Όλα είναι δρόμος κι όλα πιο πέρα μας πηγαίνουν.
Χνούδι μου καλώς ήρθες.
Κι έγραφα για τα ταξίδια.
Αναρωτιέμαι αν τούτο που γράφεις φοβίζει ταυτόχρονα…
Θα ήθελα την απάντησή σου σε παρακαλώ.
φοβίζει. Ξέρεις εσύ τίποτα όμορφο που να μην είναι φόβος μάτια μου?
Όχι ψυχή μου, δεν ξέρω...
Δημοσίευση σχολίου