ο χρόνος είναι η πινελιά σε αυτά τα ζωντανά μελιά μάτια.και επειδή ο χρόνος αυτό είναι και τίποτα άλλο, σε αυτά τα μάτια παύει να αγωνιά, παύει να υπάρχει και χαρίζεται στην αιωνιότητα ως άλλος μικρός προσκυνητής. καλή σου ημέρα γλυκέ μου ήχε, καλή σου ημέρα********
Καλημέρα σας Αίολε!!!πόσο ρομαντικός είστε τελευταία...πάρα πολύ ωραίο το κειμενάκι σας...πάρα πολύ ωραίο...ίσως και ένα βλέμμα να έχει αυτή τη δύναμη να καθρεφτίζει το χρόνο μέσα του....ή να τον μηδενίσει....πάρα πολύ όμορφο....και το τραγουδάκι πολύ ωραίο....Με αγάπη,Αθανασία.
Μαρίνα μου ρακί θα πω αντί τσικουδιάς, και μέλι. Θυμάσαι πόσο όμορφα είναι τα μεθύσια με ρακόμελο; Πιστεύεις τα ξεχνάς, μα κάθε που ένα πίνεις ποτηράκι τα θυμάσαι…
Ion μου τα μάτια και άγγιγμα είναι και φωνής ταξίδι. Κι ο χρόνος μετρά μέχρι το άκουσμα το πρώτο κι έπειτα τίποτα δεν υπάρχει. Μέχρι το άγγιγμα το πρώτο κι έπειτα τίποτε πάλι.. Μονάχα μια προσευχή και μια προσπάθεια μεταμέλειας για όλα εκείνα που πονάνε…
Αγαπητή ανώνυμη επώνυμη Αθανασία, για κάποιον παράξενο λόγο, ένα ένα προσθέτετε τα γράμματα στο όνομα το πραγματικό της υποψίας μου. Τολμώ να πω και βεβαιότητας.
Ήχε μου... το ανώνυμο-επώνυμο που πιστεύει οτι μπορεί να κρυφτεί στην διάκρεια του χρόνου... ξέρεις πόσες φορές μπορεί ν' αναλύσκεται σε επαναλήψεις λόγων; κάτι σαν να λέμε (copy-paste) που πηγαινοέρχονται συχνά-πυκνά από γειτονιά σε γειτονία; μόνο που η επανάληψη του αντίλαλου μπορεί να κουράσει.. όταν η άρια δεν έχει νότες... παρά μόνο μία... παύει να είναι σύνθεση παύει να έχει χρώμα... πόσο μάλλον του μελιού που διάφανο στέκεται... μα προκαλεί τις γεύσεις!!!
Ευτυχώς Ήχε... υπάρχουν μάτια που ακόμη χαμογελούν!!!!
15 σχόλια:
κι αυτα τα μελιά ματια...
μελι χαμογελο
τσικουδιας ευχη...
εφημερης αιωνιότητας...
αγαπη συνοδοιπορος στην νυχτα σου
ψυχη μου....
Ο χρόνος είναι φθορά, λήθη, πόνος μα και λύτρωση...
Καλό ξημέρωμα...
ο χρόνος είναι η πινελιά σε αυτά τα ζωντανά μελιά μάτια.και επειδή ο χρόνος αυτό είναι και τίποτα άλλο, σε αυτά τα μάτια παύει να αγωνιά, παύει να υπάρχει και χαρίζεται στην αιωνιότητα ως άλλος μικρός προσκυνητής.
καλή σου ημέρα γλυκέ μου ήχε, καλή σου ημέρα********
Καλημέρα σας Αίολε!!!πόσο ρομαντικός είστε τελευταία...πάρα πολύ ωραίο το κειμενάκι σας...πάρα πολύ ωραίο...ίσως και ένα βλέμμα να έχει αυτή τη δύναμη να καθρεφτίζει το χρόνο μέσα του....ή να τον μηδενίσει....πάρα πολύ όμορφο....και το τραγουδάκι πολύ ωραίο....Με αγάπη,Αθανασία.
Ήθελα να πώ Ήχε...με συγχωρείτε σας μπέρδεψα!!είδατε; είναι τόσοι πολλοί οι μπλογκοφίλοι...Αθανασία.
...Και ο Χρόνος Δεν Υπάρχει
Μαρίνα μου
ρακί θα πω αντί τσικουδιάς, και μέλι.
Θυμάσαι πόσο όμορφα είναι τα μεθύσια με ρακόμελο;
Πιστεύεις τα ξεχνάς, μα κάθε που ένα πίνεις ποτηράκι τα θυμάσαι…
Κομμάτι δικό μας φίλε μου Δημήτρη ο χρόνος.
Κομμάτι αναπόσπαστο.
Ion μου
τα μάτια και άγγιγμα είναι και φωνής ταξίδι.
Κι ο χρόνος μετρά μέχρι το άκουσμα το πρώτο κι έπειτα τίποτα δεν υπάρχει.
Μέχρι το άγγιγμα το πρώτο κι έπειτα τίποτε πάλι..
Μονάχα μια προσευχή και μια προσπάθεια μεταμέλειας για όλα εκείνα που πονάνε…
Αγαπητή ανώνυμη επώνυμη Αθανασία, για κάποιον παράξενο λόγο, ένα ένα προσθέτετε τα γράμματα στο όνομα το πραγματικό της υποψίας μου.
Τολμώ να πω και βεβαιότητας.
Ωσηε όπως είπα είναι ένα τίποτε τότε.
Ο ..."δικός" χρόνος
΄Ολα όσα ζήσαμε..
Αυτό που ζούμε..
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Ήχε μου... το ανώνυμο-επώνυμο που πιστεύει οτι μπορεί να κρυφτεί στην διάκρεια του χρόνου... ξέρεις πόσες φορές μπορεί ν' αναλύσκεται σε επαναλήψεις λόγων;
κάτι σαν να λέμε (copy-paste)
που πηγαινοέρχονται συχνά-πυκνά από γειτονιά σε γειτονία;
μόνο που η επανάληψη του αντίλαλου μπορεί να κουράσει.. όταν η άρια δεν έχει νότες... παρά μόνο μία... παύει να είναι σύνθεση
παύει να έχει χρώμα... πόσο μάλλον του μελιού που διάφανο στέκεται... μα προκαλεί τις γεύσεις!!!
Ευτυχώς Ήχε... υπάρχουν μάτια που ακόμη χαμογελούν!!!!
με αγάπη
την καλησπέρα μου
Ο χρόνος ο δίχως δείκτες Γλαρένια μου…
Mist μου μια λέξη μόνο
Ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου