Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

Eίδωλo

Χάνεται το είδωλό μου
είναι ο καιρός που οι πράξεις συμπράττουν με τις λέξεις.
Είχαμε κάποτε μιλήσει γι’ αυτό.
Πόσο νέοι τότε.
Κι εγώ που αναλώθηκα στις λέξεις
έχω γεράσει πια
κι αγριεμένος καθώς είμαι από τα χρόνια
αργά τις νύχτες
όπου πια σκιές δεν υπάρχουν
ανεβαίνω ψηλά κι αλυχτώ.
.
.
από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Αίθουσα Αναμονής - Εισιτήρια

22 σχόλια:

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

που ξες;
ισως και καλυτερα μωρε να ειναι...
και που ειχαμε ειδωλο τι καταλαβαμε;
και που σκορπιζαμε λεξεις τι;
ισως καλυτερα ετσι να ειναι...

Βασίλης είπε...

Ο χρόνος που περνά, χαράζει,…
Το Δάκρυ, που πέφτει
παραμορφώνει τις Λέξεις,
Την Πίκρα
Τις γωνίες των καημών
Τις στέγες των αναμνήσεων
Και τις καθαρές ποδιές της Θλίψης
και τότε το είδωλο τρομάζει,…
……………………………………….
Καλώς Σε Βρίσκω Ιωάννη

Dee Dee είπε...

Καλο μου ακουγεται αυτο....΄μηπως εγω θελω να το βλεπω ετσι;; :)

Καλο απογευμα ηχε μου!

katerina είπε...

Να μια ευκαιρία να συναντήσω τον εαυτο μου......
Καλό σου βράδυ ήχε μου!!

sourgeal είπε...

Εδώ είναι το είδωλό μας.. αν ψάξεις θα το βρεις.. έστω και λασπομένο σε βάλτο..

Ανώνυμος είπε...

ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙΣ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΟΠΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΣΚΙΕΣ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΓΑ ΑΛΥΧΤΙΣΜΑ ΜΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΙΡΟΛΟΙ

Μαργαρίτα είπε...

Κι αν χαθεί το είδωλό μας..
η αύρα μας δεν χάνεται ποτέ!
Κι αν γεράσουμε..
το σημαντικό είναι η νεότητα
της ψυχής μας!

Ίσως ελεύθεροι πια.. αφήνουμε
κάθε τι γήινο.. κι ανοίγουμε
τα φτερά μας!!

Ήχε μου.. ελπίζω να μη σε στενοχώρεσα στο προηγούμενο σχόλιο μου!!

Καλό Σ/Κ σου εύχομαι***

Ονειροφερμένος είπε...

Η νύχτα.. που ξυπνούν φαντάσματα.. αναμνήσεις.. αισθήματα.. η ψυχή δε γερνά.. άνοιξε φτερά..

patsiouri είπε...

E όχι κι έχεις γεράσει...

pavlidma είπε...

Αν το είδωλο συμπράττει με το πρόσωπο που καθρεφτίζεται, όπως οι πράξεις με τις λέξεις, τότε -αλήθεια- κρίμα που χάνεται...

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Δεν έχει είδωλο η αλήθεια...μόνο αντίλαλο!...

Την καλησπέρα μου:)

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ίσως Βασιλική μου.
Το λέω κάποτε κι εγώ αυτό.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Τότε συμβαίνει, τότε χάνω και το είδωλο κι εμένα μαζί.
Καλώς σε βρίσκω κι εγώ Βασίλη.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Dee Dee μου απλά μια διαφορετική οπτική γωνία…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κατερίνα μου συνάντηση έπειτα από μια ακόμα αναζήτηση.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Sourgeal μου είναι κολλητική η λάσπη πολλές φορές να το θυμάσαι.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Φάντασμα της σχοινοβάτριας άλλο είδωλο κι άλλο σκιά.
Κανένα είδωλο δεν σ’ ακολουθεί.
Κανένα είδωλο δεν κρύβεται πίσω ή μπροστά από το σώμα σου…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Μαργαρίτα μου έμαθα μέσα από την εσωτερική μου αναζήτηση να στενοχωριέμαι και να πονάω δύσκολα, μπορώ κι απογοητεύομαι όμως και τούτο γιατί εξακολουθώ να γοητεύομαι.
Σίγουρα όμως η προηγούμενη γραφή σου δεν μπορούσε να με οδηγήσει στην απογοήτευση.

Σ' ευχαριστώ.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ονειροφερμένε αλήθεια, δε γερνά η ψυχή.
Κάποτε όμως και οι ψυχές ζητούν μια ελάχιστη προσφορά.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Εντάξει Πατσιούρι μου δεν γέρασα.
(Κι αναρωτιέμαι αν θα το καταφέρω ποτέ)

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ιρις μου κάποιες στιγμές μοιάζει άλλο να είναι το πρόσωπο άλλο το σώμα που το καθρεφτίζει., και μην πείς πως τούτο είναι μια κάποια παρηγοριά…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ψυχή μου.
Σιωπώ.