Σάββατο 12 Ιουλίου 2008

Μείναμε τόσοι λίγοι πια

Μείναμε τόσοι λίγοι πια.
.
Τα σχολεία μας ρήμαξαν με τον πόλεμο.
Τα σπίτια το ίδιο.
Εμείς μονάχα, ρημάξαμε στην ειρήνη…
.

απο το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Ήχος Πλάγιος. Μόνος... δεύτερη γραφή

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΗΧΕ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΣΟ ΠΕΝΘΙΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΣΟ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ?

Μαρινα ..... είπε...

κι η ειρηνη εντος μας....
προσπαθει χαραματια να βρει....

κι οταν την βρει....
τότε....άλλα τα λογια της ψυχής...
και των χειλιών μας άλλα....

ΑΓΑΠΗ ΣΤΕΛΝΩ...

Ανώνυμος είπε...

Καλό ακούγεται. Μέρα καλή

Ανώνυμος είπε...

Μείναμε τόσοι λίγοι πια
κι αυτό το βλέμμα
να κοιτάζει
ίσα στην κόλαση

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Φάντασμα μου για ποια Ειρήνη μπορούμε να μιλούμε όταν κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο καχύποπτα, όταν οι σιωπές ανάμεσά μας ραγίζουν τον χρόνο και την δύναμή μας;

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Μαρίνα μου να γατζωθεί ψάχνει, για να υπάρξει.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Λάκη καλώς όρισες.
Όμορφο καλοκαίρι να έχεις.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ελένη μου ίσα στους δαίμονες που οδηγούν τα βήματα μας σε δρόμους ανήλιαγους…