Έχουνε μνήμη τα σπίτια

Έχουνε μνήμη τα σπίτια
έτσι, κάθε που νυχτώνει
ξεπροβάλουν
οι κουρασμένες μορφές των κάδρων
και συνεχίζουν
εκείνο το παλιό παιγνίδι με τα χαρτιά
που άφησαν στη μέση
σκουπίζουν τον καφέ
που χύθηκε στο μάρμαρο της κουζίνας
καθώς ψήνονταν.

Έχουνε μνήμη τα σπίτια
ηχούν οι παλιές μας κουβέντες
τα βήματα στο ξύλινο πάτωμα
έχουν ακόμη
το περίγραμμα του προσώπου μας
στο νοτισμένο τζάμι.

Μόνο εκείνο το παλιό γραμμόφωνο
προσμένει στο σαλόνι
ένα χέρι να το γυρίσει.