Γίνε ένα μικρό πεφταστέρι στην αγκαλιά μου
εν’ απαλό θρόισμα στους ήχους της ψυχής
γίνε ο γιορτινός κήπος να σιγάσω τις κραυγές μου
να γλυκοκοιμίσω ό,τι αγαπώ.
Κι όταν βραδιάσει
σαν άρωμα θα κυλήσω από τα μάτια στα χείλη
από τα χείλη στους πόνους της ψυχής
θα σ’ αγκαλιάσω.
Κι όταν όλα θα γίνουν σα σιωπή τρυφερή
θα χαθώ
να νιώσω μια φορά εσύ να μ’ αναζητάς.
21 σχόλια:
Mα, χωρίς εσένα είμαι μισός... όπως εξαιρετικά τραγουδάει ο Μητροπάνος
οι αλλοι γινονται οτι εμεις τους αφηνουμε να γινουν...
και το μισο το δικο μας κανεις δεν θα το συμπληρωσει, πιστευω οτι δυο ολοκληρα χρειαζεται...
μονο ετσι...
και οντως το τραγουδι εξαιρετικο...
καλημερα και καλο μηνα!
:)
Ενα ονειρεμένο Ιούλιο εύχομαι αγαπητέ ήχε...!
Πολύ συγκινητικό ποίημα!!! Είσαι μεγάλο ταλέντο!!!
Χαίρομαι που ήρθες και στην Πορφυράδα για να με διαβάσεις και να μου στείλεις το όμορφο σχόλιό σου. Σ' ευχαριστώ.
Ιωάννη, καλημέρα και καλό μήνα. Φιλιά.
Aχ, πάντα ανασφαλείς, αναζητώντας διαρκώς την επιβεβαίωση....
Αιώνια παιδιά...αλλά μ' αρέσει!
Γλαρένιες αγκαλιές
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!!!!!!
Σοφό το τραγούδι Raffinata
Όταν δύο (ολοκληρωμένα) ολόκληρα Βασιλική μου ενωθούν αποτελούν το μισό μια νέας ύπαρξης.
Apotinedra, να είστε ευτυχισμένοι και οι ΤΡΕΙΣ σας καρδιά μου!!!
Ελένη μου για ταλέντο δεν ξέρω οπότε δεν λέω.
Λέω όμως καλό μήνα να έχεις και δίχως ελλείψεις.
Καλό μήνα Γλαρένια μου.
Ανασφάλεια;
Ίσως και να είναι έτσι μα μπορεί να γίνει κι αλλιώς αν δεν έχεις ν’ ακουμπήσεις;
Έρωτας θα γίνει!
Καλό & δημιουργικό μήνα να έχεις!
καλο μηνα σου ευχομαι οπως τον θες..!
Ευχαριστώ πολύ Ηλία.
Καλό μήνα και σε σένα.
Θα είναι δύσκολος ο μήνας Φεγγαραγκαλιασμένη μου, στο πρώτο δεκαπενθήμερο του ο υπόλοιπος θα δείξει.
καλό μήνα ...και από μένα...
τι αναζητάμε αλήθεια από τους άλλους...?
ίσως
να νιώσουν την ίδια αναζήτηση..
αντε καλό βράδυ ....
Καλό μήνα fatale.
Την ίδια είναι δύσκολο ίσως μόνο την ανάγκη για εκείνη την αναζήτηση
Καλό ξημέρωμα να έχεις.
Συντονισμός.
Μόνον αυτό..
Ερωτα μου, συμφωνώ αλλά την να λείπεις σε κάποιον πώς να την γράψεις;
Κάπως καταλαβαίνω τη διάθεση σου να χαθείς, αλλά από όσο μπορώ να σε νιώθω, ίσως και τελείως λάθος, δεν ξέρω, αν θα άντεχες να μένεις στη σιωπή, χωρίς να δίνεις την καρδιά, έτσι όπως ξέρεις, απλά και γενναιόδωρα, αφού είναι αγάπη...
Βίκυ μου δε μιλώ για χάσιμο.
Να φεύγεις απλά για δουλειά και να λείπεις.
Αυτό λέω.
Υπάρχει πιο πικρή παράκληση/προσμονή απο την τελευταία σου πρόταση;
Μα είναι και γλυκιά..
Δημοσίευση σχολίου